Deze week hebben we al veel aandacht besteed aan MotoGP4 en zijn voorgangers. Vandaag hebben we een review van het vierde deel. Na MotoGP3 gaf Namco zichzelf wat meer tijd om de vierde game te maken, er werden dan ook heel wat vernieuwingen beloofd, waarvan enkele zoals de online mode uiteindelijk niet in de game voor komen. Of de game de moeite waard is, kun je nu lezen.

Eén eerste belangrijke vernieuwing van MotoGP4 is de toevoeging van de 125 en de 250cc klasse, dat lijkt op het eerste zicht niet belangrijk maar hierdoor wordt de game wel noemenswaardig verlengd want het geeft je toegang tot een twintigtal meer motors en rijders. Voor nieuwkomers in de serie is dit ook leuk want motors van een lagere klasse zijn veel gemakkelijker te besturen, zo kun je eerst rustig leren rijden met de 125cc en je opwerken naar de hoogste klasse.



De singleplayer van de game bevat redelijk wat modes. De Career Mode blijft de belangrijkste mode van MotoGP. Daarin kies je een team en werk je een heel seizoen af. Dat houdt dan ook in dat je je eerst moet kwalificeren om een goede startplaats te hebben, dat is zeer belangrijk want uit 21ste positie kun je onmogelijk de race winnen. Tussen de races door krijg je commentaar van je teambaas, dat gaat echter niet verder dan een regel of twee tekst. Soms moet je een nieuw onderdeel testen. Eerst lijkt dit voor variatie te zorgen maar de opdrachten zijn steeds gelijkaardig, er zijn namelijk maar drie verschillende onderdelen die je moet testen.

De toevoeging van die twee nieuwe klassen maakt de Career Mode veel interessanter. Je begint dan namelijk als beginneling in de 125cc en aan het einde van het seizoen hoop je dan op een contractverlenging. Als je echter goed genoeg gereden hebt, kun je ook overstappen naar een beter team in de 250cc als je bij de eerste drie bent geëindigd of direct naar de MotoGP klasse wanneer je kampioen geworden bent. Dat systeem is zeer leuk, zo kun je de carrière van een echte racer volgen door eerst een jaartje bij een slecht team te rijden en je op te werken om dan bij een goed team kampioen te worden.



Er is natuurlijk ook nog de standaard Arcade mode, daarin kun je snel een race beginnen waarin de natuurwetten niet te nauw worden gevolgd en je dus zelfs met een 950cc kan rijden zonder problemen. Deze mode is handig als je eens snel een race wil rijden tussendoor, maar veel tijd zal je hier niet door brengen. Er is ook nog een Time Trial Mode waarin je gewoon tegen de klok rijdt. Echt speciaal zijn de modes niet en als er geen challenges waren dan speelde je amper in deze modes.

Die Challenges zijn 'simpele' opdrachten maar aangezien er 125 zijn, ben je even bezig. De eerste reeks Challenges is simpelweg het verslaan van een racer met zijn grootste rivaal, zo is er bijvoorbeeld een uitdaging waarbij je Max Biaggi moet verslaan met Valentino Rossi. De tweede soort challenges is een Time Trial afleggen in een bepaalde tijd of een arcaderace winnen. Dan zijn er ook nog die wat langer duren zoals kampioen worden in de drie klassen en de Training Mode uit te spelen. Deze Challenges verlengen de spelduur van de game door meer variatie in het spelbeeld te brengen en door je simpelweg alle modes te laten spelen. Zelfs op het minimaal aantal laps zul je toch minstens twintig uur bezig zijn.