Op 13 september 1993 mochten de Animanicas voor het eerst hun grappen op de televisie laten zien. 99 Afleveringen en een film (Wakko's Wish) later was het afgelopen... zo leek het. In plaats van hun grappen op televisie is het nu tijd voor de videogames.

De cameravoering kan nog een beetje vergeven worden als de overige elementen van de game goed uitgewerkt zijn.
De besturing zorgt hier nog enigszins voor. Zoals je van een kindergame mag verwachten is deze simpel en dat is binnen deze game helemaal niet erg. Besturing als losstaand onderdeel zou dus voldoende zijn binnen deze game, maar als je de hiervoor beschreven cameravoering erbij optelt dan blijft er ineens bijzonder weinig meer van over. Want hoe simpel de besturing ook is, wanneer de camera niet functioneert vlieg je alsnog iedere keer in de afgrond.

De irritatie op dit gebied wordt nog eens versterkt door een ander element. Om de eerder beschreven items in een level te halen zul je regelmatig moeten klimmen, springen, kruipen en limbo'en. Vaker dan je lief is wil je dan ook naar een bepaald punt toe waarvoor bepaald is dat je er helemaal niet heen kan. Door de controls in combinatie met de slechte cameravoering wordt dit vaak een kwestie van trial & error om maar te kijken of het nu wel of niet toegankelijk is.



Tot nu toe zijn het allemaal elementen die binnen een serie nu eenmaal heel anders uitpakken dan in een game. Anders is dit voor bijvoorbeeld voor het geluid. Immers; als je vrolijke deuntjes en stemmen in een serie kunt krijgen, dan moet dit ook in een game lukken. Ook hierin slaat de game de plank echter mis.
De achtergrondgeluiden zijn namelijk zo simpel en saai dat ze niet zouden misstaan op een CD met slaapliedjes. Wat dan overblijft is de formule die de serie een succes maakte; humor!
Deze humor is in de filmpjes welke in het spel regelmatig voorbij komen goed aanwezig. Hoewel deze humor voor kinderen veel te snel en totaal onbegrijpelijk zal zijn toverde het bij mij, enkele jaren na de serie, nog steeds een lach op mijn gezicht. Hier houdt de humor echter op. De steeds herhalende 'grapjes' in het spel zelf gaan na een tijdje irriteren en daar houdt het qua humor ook wel op. Je kunt je dan ook de vraag stellen of deze serie wel geschikt is om ook als game naar buiten te brengen.



Alsof je op dit moment nog niet genoeg kritiek op de game gelezen hebt wil ik hier nog een laatste kritiekpunt aan toe voegen; bugs! Ja beste lezertjes, alsof het spel nog niet rot genoeg was zitten er ook nog eens bugs in.
De eerste keer dat ik deze tegen kwam was bij een groot water. In plaats van er gewoon in te plonzen besloot ik eens een stampaanval boven het water uit te voeren. Als een baksteen knalde ik op de bodem neer, maar in plaats van zwemmen kon ik gewoon lopen. Het probleem is echter dat de wanden veel te hoog waren om tegenop te springen (nogmaals; zwemmen was geen optie) Enige wat ik toen nog kon doen was het spel nog eens opstarten.
De tweede bug ben ik ook meerdere keren tegengekomen. Soms zit je ineens vast en kan je niets meer doen. De controls reageren niet meer en de camera is niet meer bij te sturen. Omdat de achtergrond wel door liep wist ik dat het geen vastloper was, maar ook hier was er geen andere uitkomst dan een reset.

Concluderend

Puur naar de inhoud van de game gekeken dan is er niet zo heel veel mis. De werelden zijn grafisch redelijk in orde en de controls zullen geen probleem vormen voor kinderen. Het zijn echter de vele andere factoren die dit spel zeer slecht speelbaar maken. De game mag dan wel 'maar' 30 euro kosten, maar als je daarvoor een game krijgt die snel uit te spelen is, een irritante besturing bevat, geen multiplayer maar juist wel bugs heeft en qua humor flink op de serie in moet leveren, dan moet je jezelf eerst eens afvragen of 30 euro dan niet ineens heel veel geld is.