Ontwikkelaar Tri-Crescendo staat bekend om zijn gevoel voor stijl. Spellen als Eternal Sonata en Blue Dragon: Awakened Shadow spreken allemaal tot de verbeelding, en Fragile Dreams voor de Nintendo Wii mag zeker bij dat rijtje opgeteld worden. Deze artistieke Action-Adventure verschijnt binnenkort en wij keken alvast of de game de moeite waard is.

Gewapend met een zaklamp stap je in de schoenen van Seto. Deze jongeman trekt rond in een post-apocalyptisch Tokio waarin bijna de gehele mensheid is uitgeroeid. In plaats daarvan zijn er nu spoken die rondhangen in de donkere overblijfsels van de metropool. Een game waarin je rondtrekt door donkere gebieden bewoond door spoken, je zou al gauw denken dat Fragile Dreams een horrorgame is. Dit is echter niet het geval. De setting die gebruikt wordt in de game is vooral om een bepaald gevoel op te roepen, namelijk het gevoel dat je alleen bent. In Fragile Dreams draait het vooral om sfeer en niet om schikmomenten. Je kunt de game dan ook beter definiëren als een Action-Adventure/RPG met enkele elementen afgekeken van het horrorgenre.


Fragile Dreams vertelt het dramatische verhaal van een wereld die vergaan is. Seto is één van de weinige overlevenden, en zoals eerder gezegd, zul je je meer dan eens ook een beetje eenzaam voelen in de restanten van de eens zo grote stad. Levende personen zul je in de game amper tegenkomen, in plaats daarvan vind je vooral objecten van overleden mensen. Al deze objecten zijn als kleine puzzelstukjes van een groter verhaal. Wanneer je een object met je meegebracht hebt naar een kampvuur – de savepunten in Fragile Dreams – kun je de gedachten van degene horen die het object in bezit had. Op deze manier leer je onderlinge gedachten van mensen kennen welke samen een groot geheel vormen.

Een game van Tri-Crescendo, dat moet wel een diepe RPG zijn zal je denken. Dat is echter niet het geval. Hoewel er zeker RPG-elementen te vinden zijn, zullen die niet verder gaan dan bijvoorbeeld sterkere voorwerpen die je naarmate het verhaal vordert, in bezit krijgt. In de wereld van Fragile Dreams krioelt het van de spoken, maar de aanwezigheid van de ondoden merk je niet altijd op. Pas wanneer je je zaklamp rondzwaait zullen de spoken zichtbaar worden. Wanneer je dat gedaan hebt kan het vechten beginnen. Fragile Dreams kent een relatief simpel gevechtssysteem, door middel van de A knop voer je een aanval uit. Door goed timen kun je lange en sterke combo’s produceren.


Zoals je al eerder las draait het in Fragile Dreams vooral om sfeer, iets waar Tri-Crescendo wel om bekend staat. Daar waar een game als Eternal Sonata nog een rijk en gevarieerd kleurenpalet kende, daar is dat in Fragile Dreams wat verminderd. Je zult het binnen gebouwen vooral moeten doen met een mengeling van grijs en groen, waarbij jij natuurlijk zorgt voor licht middels de zaklamp. Echter, als je eenmaal je eerste stappen buiten zet, wordt er plaats gemaakt voor meer heldere kleuren. Een felle witte maan in combinatie met een heldere lucht zorgen voor mooie plaatjes.

Fragile Dreams wordt echt een game die je op donkere, wilde zondagavonden moet spelen. Je kunt tijdens het spelen lekker onderuit liggen aangezien je niet veel meer hoeft te doen dan rondlopen en de A knop indrukken. Tevens wordt je avontuur begeleid met sfeervolle graphics. Combineer dit met een emotioneel verhaal en het lijkt erop dat Fragile Dreams zomaar een lekker tussendoortje kan worden. Op 19 maart kunnen de lichten uit en mag je je eerste stappen zetten in een post-apocalyptisch Tokio.