Battlefield 1942 was een erg succesvolle multiplayer game op de PC en het onstaan van een spin-off met vergelijkbare setting was dan ook maar een kwestie van tijd. Maar is deze uit de kluite gewassen arcade game de moeite waard, of kun je beter wachten op de volgende 'echte' Battlefield?
Battlefield staat bekend om zijn online gameplay waarin je als team moet samenwerken om zoveel mogelijk territorium in bezit te houden, en zo is dat in Battlefield 1943 niet anders. Het grote verschil met oudere games in de franchise is dat 1943 een kleinere, downloadbare versie is: een arcade game. Dat wordt al duidelijk voordat je hem download, want Battlefield 1943 is namelijk ‘maar‘ een halve gigabyte groot. En maar goed ook, want dan kun je des te sneller aan de slag. Zodra je de game hebt opgestart, staat je maar één ding te wachten: join een match. Niet zo’n moeilijke taak zou je zeggen, en dat is volkomen waar. Eén druk op de optie Quick Match en je wordt in enkele seconde in een willekeurige game gegooid. Naast deze optie is er ook de mogelijkheid om alvorens een game te betreden een squad te vormen met je vrienden. Handig, want dan hoef je niet pas tijdens het spelen er achter te komen dat de server te vol zit voor jou en al je maten. Voor de beginner is er ook nog de mogelijkheid om een tutorial te doen, maar aangezien deze verstopt zit bij de extra’s zal menig gamer dit niet eens zien staan.
Maar goed, je zit nu in een game en er rest je één keuze: als welke klasse wil je spelen? Battlefield 1943 heeft drie klasses, namelijk de Rifleman, de Infantry en de Scout. Ze hebben alle drie zo hun voor en nadelen en je zal ongetwijfeld je eigen favoriet krijgen. In mijn geval gebruik ik ze allemaal even vaak. De rifleman heeft, je raad het al, een rifle. Erg handig als een vijand zich op enige afstand van je begeeft en je een beetje kunt richten. Met de Infantry klasse krijg je een submachine gun die natuurlijk het beste op relatief korte afstanden werkt. Ook kan deze klasse voertuigen repareren. De Scout is een scherpschutter, wat betekent dat je een vaste hand moet hebben om hier effectief mee te zijn. Elke klasse heeft tevens secundaire wapens als een raketwerper of een pistool.
Een Battlefield zonder voertuigen is geen Battlefield. Het is dan ook vanzelfsprekend dat Battlefield 1943 over voertuigen beschikt. Je hebt lucht, water en landvoertuigen. In het luchtdomein heb je eenpersoons gevechtsvliegtuigen die kunnen schieten en bommen kunnen droppen. Deze zijn vrij lastig te besturen en je zal in je eerste poging ongetwijfeld neerstorten. In het water is er ook maar één voertuig, namelijk de zogenoemde landingsvaartuigen waarmee je een zestal soldaten naar land kunt varen. Niet erg speciaal. In landvoertuigen heb je iets meer keuze, dit zijn er namelijk twee. Zo heb je een tank die uitermate goed geschikt is om voertuigen en gebouwen te verpulveren en driepersonenautootjes die erg snel zijn en handig als je gauw naar een bepaald territorium moet verplaatsen. Tenslotte is er op iedere map nog een klein bunkertje te vinden waarmee je eens in de zoveel tijd een Air Raid kunt oproepen. Deze luchtaanval kun je zelf besturen en als je het een beetje goed plant, kun je er veel beslissende kills mee maken.
Er zijn vier mappen aanwezig in de game, echter zul je er maar drie vaak spelen. Deze hebben elk een net wat andere lay-out maar diens setting is vergelijkbaar. Elke map heeft vijf vlaggen die je moet veroveren, wat meteen het hoofddoel is in de game: houd zoveel mogelijk vlaggen, zo lang mogelijk in jouw team. De bekende Battlefield gameplay dus. Mocht je zo ongelukkig zijn om te sterven in je strijd, dan heb je de mogelijkheid om midden in het gevecht te spawnen bij je squad of bij een van je vlaggen. De vierde map, Coral Sea, is een speciale. Hierbij hoort namelijk een aparte gamemodus, Air Superiority genaamd. Coral Sea is opgebouwd uit een paar rotseilandjes waar je verder niks mee hoeft te doen. In de modus kun je namelijk alleen vliegtuigen gebruiken en zodra je uit je vliegtuig springt sterf je aan een genadeloze dood waar zelfs je parachute je niet van kan redden. Het is de bedoeling dat je zoveel mogelijk andere vliegtuigen kapot maakt en daarbij een controlepunt in jouw team houdt door de meeste vliegtuigen te hebben. Menig gamer zal vrij snel uitgekeken zijn op deze mode, aangezien het niet veel te bieden heeft en vliegtuigen moeilijke voertuigen zijn. Jammer.
Battlefield 1943 is een arcade game, maar grafisch zit het goed met de game. Qua textures is het minimaal, maar dat is alles behalve storend. De game heeft een eigen stijl aangezien het kleurrijk oogt ten opzichte van zijn voorgangers. Explosies zien er erg goed uit en doordat de game is opgebouwd uit een getweakte Frostbite Engine, kun je naar gelieve gebouwen, bomen en struiken te vernietigen. Dat is niet alleen leuk om te doen, maar het voegt ook extra gameplay elementen toe. Zit er iemand aan de andere kant van de muur? Blaas het op. Geen zin om een deur te zoeken? Maak een deur. Tegen het einde van de match zal er niet veel van het slagveld over zijn, maar dat is dan je eigen schuld. Qua geluid zit de game ook goed. Terwijl het leuke intro muziekje mij doet denken aan Pirates of the Carribean, zijn de geluiden van wapens en voertuigen erg helder. Niet uitmuntend, maar zeker niet slecht. Verder kan een stervende vijand af en toe een beetje overdreven schreeuwen, maar of je dat leuk vindt is een kwestie van je persoonlijke smaak. Ik vond het namelijk erg amusant.
Zoals je misschien wel hebt gemerkt ben ik erg positief over Battlefield 1943, maar jammer genoeg heeft het ook nadelen. Ten eerste de kracht van de wapens en explosies. Zo lijken explosies van raketwerpers en tanks soms geen schade te doen aan infanterie, behalve als je het slachtoffer frontaal raakt. Dit geldt ook voor andere explosies waardoor het kan voorkomen dat jij sterft aan een luchtaanval terwijl je vriend die tegen je aan staat te leunen het wel overleeft. En dat is vreemd. Ten tweede de variëteit. Er zijn maar drie mappen die je veel zult spelen en maar drie klasses die je kunt gebruiken. De gameplay is eigenlijk altijd hetzelfde en zo zal je na enige tijd alles wel hebben gezien. Voor de echte die hards is dit geen probleem maar voor andere mensen kan dit betekenen dat het snel saai wordt. Onthoud daarbij wel dat het een arcade game is. Gelukkig zijn er nog altijd de Achievements en Trophies, het in-game rewardsysteem en rangen die je naar het maximale kunt proberen te brengen.
In het kort is Battlefield 1943 een uitstekende game. De game voelt en speelt als een echte Battlefield en dat komt doordat het dat ook is. Geluid en beeld zijn niet speciaal, maar voor een arcade game zijn ze erg goed. De game heeft zijn eigen stijl en als je van de gameplay houdt kun je heel wat uren speelplezier uit de game halen. Voor iets meer dan een tientje haal je de game in huis en dat is het meer dan waard. Als je nog twijfelde heb je nu je antwoord: ga deze geweldige arcade spelen. See you on the battlefield!
|
90
aleen ze zijn wel gierig inderdaad je hebt zeker een gesharde battlefield?
