Bomberman is een simpel mannetje, wiens grootste en enige talent het leggen van bommetjes is. Je hebt Bombermen in acht verschillende kleuren, zodat als je met zijn achten tegelijk speelt, je je eigen bommetjesman kunt onderscheiden. Dat is ook het sterkste punt van dit spel: de draadloze multiplayerstand voor acht personen.

Besturing
Bomberman bestuur je met de pijltjestoetsen en met één knop om een bom te leggen. Dat is heel gemakkelijk en heel fijn. In de multiplayer worden de items die je oppakt meteen gebruikt en toegepast. In de singleplayer niet. In plaats daarvan moet je de touchscreen gebruiken, om door je grote hoeveelheid items te scrollen, en vervolgens op het gewenste item te klikken. Dit is heel erg vervelend aangezien je als je haast hebt, je hebt jezelf bijvoorbeeld ingesloten in een nis met een bommetje, dan wil je graag "onsterfelijkheid" of "één fout geoorloofd" gebruiken. In dat geval moet je dus switchen van de normale besturing en razendsnel je stylus erbij halen. Je kunt dan beter niet je stylus achter in je DS gestoken hebben, want als je haast hebt kun je die geheid niet te pakken krijgen. Ik legde de stylus op mijn schoot of op mijn dikke buik, maar daar rolde die steeds vanaf. Er zit dus een probleem in de besturing van de singleplayerstand, waar je in de multiplayerstand geen last van hebt.

In de multiplayerstand zitten ook een paar stages waar je de microfoon kunt gebruiken om ofwel bommen te leggen, ofwel bommen te laten ontploffen. Je moet dan BOEM schreeuwen ofzo, maar een luid DROL of ENCYCLOPEDIE volstaat ook. Als wij spelen roepen wij meestal BOEM om een gewoon bommetje te laten exploderen, maar voor een bom die op het punt staat om iemand uit te schakelen schreeuwen wij DOOD! of STERF! Dat kun je best alleen met trouwe vrienden en familieleden doen.



Graphics en Sound
De graphics zijn bar slecht eigenlijk. Alleen het introductiefilmpje is nog een beetje geprobeerd mooi te maken, maar dat is eigenlijk ook hondslelijk. In de rest van het spel is gekozen voor functie boven vorm. Zoals ik eerder al meldde is er ook geen eindfilmpje. Wellicht is de vormgeving met opzet simpel gehouden, om het spel ook nog geschikt te maken voor downloadplay. Dit zou de lelijkheid van de graphics enigszins nuanceren.

In de éénspelerstand heeft iedere stage een eigen muziekje. Deze muziekjes zijn niet erg bijzonder, maar je wordt er op spannende momenten soms wel op een positieve manier zenuwachtig van. Als je met zijn achten speelt hoor je het gezellige Bomberman muziekje, dat ook in de eerste stage van de éénspelermodus te horen is. Dit muziekje is heel vrolijk en simpel, en het heeft een typisch Japanse vibe. Je wordt er niet flauw van om dit muziekje keer op keer te horen, je raakt er eerder door in de bombardeerstemming.

In de vergelijking: 12 jaar terug
In vergelijking met Super Bomberman voor de SNES uit 1993, dat is echt twaalf jaar geleden, komt de DS versie er niet zo best vanaf. De SNES versie is eigenlijk mooier dan de 2005 versie, en dat vind ik toch wel erg zwak. Op de SNES versie is er meer variatie in de levels. Je krijgt bijvoorbeeld andere omgevingen midden in een stage, die trouwens twaalf jaar geleden maar uit 8 substages bestond, en niet pas na het voltooien van een stage. Ook worden de items meteen toegepast nadat je die gepakt hebt, zodat je het probleem van de van je buik rollende stylus ook niet meer hebt (als de SNES versie een stylus zou gebruiken natuurlijk). Het grote pluspunt is dat de DS versie met twee keer zoveel spelers gespeeld kan worden, en nog draadloos ook. De spelers hoeven niet eens in de zelfde ruimte te zitten. Maar eigenlijk zijn de beide spellen verder vrijwel hetzelfde.

Al met al is Bomberman op de DS een heel erg leuk spel. Een gamer die vooral voor het speelplezier gaat, en niet voor de mooie graphics, zal zich erg in zijn element voelen met dit spel. In je eentje is het spel wel grappig om te doen, ook al is het doelloos om het spel uit te spelen, want je wint er niets mee. Maar met zijn allen is het spel het leukst, en daar is het natuurlijk ook voor gemaakt. Er is geen spectaculaire vooruitgang geboekt sinds de SNES tijden, maar tot nu toe is dit wel het beste meerspelerspel dat er te krijgen is op deze spelcomputer voor in het knuistje.