In 1999 kwam de Britse ontwikkelaar Rebellion met Aliens Versus Predator voor de PC. De game kreeg goede cijfers. Acht jaar later probeerde Rebellion een succesvol vervolg te maken met Aliens vs. Predator: Requiem op de PlayStation Portable.

Aliens vs. Predator: Requiem recreëert de strijd tussen de Aliens en de Predator, twee belangrijke wezens uit de filmgeschiedenis. In deze game kruip je in de huid van de Predator die neergestort is op de Aarde. Zijn crash heeft de Aliens tot leven gewekt en hij wil hen stoppen. De game en de gelijknamige film volgen de Predator in zijn strijd tegen de Aliens en een hybride Predalien die ontstaan is bij de crash. Tijdens de game krijg je weinig informatie over het plot, je kunt drie paden door de game volgen die leiden tot dezelfde conclusie en allen weinig informatie in verband met het verhaal bieden. Hiermee was meer mogelijk, men had alternatieve eindes moeten voorzien en meer informatie moeten bieden. Nu is het simpelweg de moeite niet om het spel driemaal uit te spelen.


Men had ook meer variatie moeten aanbieden. Elk van de paden is in vijf uur te spelen, met drie paden is de game dus theoretisch vijftien uur lang. Het verschil tussen de drie paden ligt enkel in de grafische stijl. De objectieven en de levelstructuur blijft echter gelijk. Je hebt dus enkel een ander, eenvoudig grafisch jasje. Je krijgt dus echter maar weinig reden om de game meerdere malen uit te spelen. De game heeft gelukkig tevens een Skirmish mode die interessanter is dan de verhaalmode. In korte, krachtige sessies kun je, eventueel samen met een vriend, vele Aliens vermoorden. De aanhoudende actie maakt deze mode leuker dan de verhaalmode. Deze mode is ook een pak spannender dan de verhaalmode, hij biedt namelijk uitdaging wat ontbreekt in de belangrijkere verhaalmode.

Dit is te danken aan twee kwalijke gameplaybeslissingen, die ook in Skirmish naar voren komen, maar daar minder opvallend zijn. In de eerste plaats schiet de AI te kort. De vijanden werken nooit samen, ze vallen je één per één aan. Ze hebben ook bijster weinig speciale vaardigheden. Aliens zijn snelle, krachtige en dodelijke wezens. In de game zijn ze echter traag en binnen de seconde dood. Een tweede slechte beslissing is de keuze om de Predator zichzelf continu te laten genezen. Je kunt praktisch niet sterven wat de spanning uit de game haalt. De komst van de Aliens is daarbij sterk voorspelbaar, wat raar is in een horrorspel. Ook het feit dat de vreselijke Predator geen onschuldige mensen mag doden, is een onlogische beslissing. Hij moet ze redden om geen punten te verliezen.


Door punten te verzamelen kun je extra wapens kopen. Deze punten verdien je door bijvoorbeeld Aliens te doden. Uiteindelijk krijg je zo een uitgebreid arsenaal aan wapens, zoals een schouderkanon. Je wordt dus praktisch onoverwinnelijk. Dit staat in fel contrast met de beperkte krachten van de Predator zelf, hij kan bijvoorbeeld niet springen of snel lopen. Hij heeft wel enkele andere handige krachten, hij kan zichzelf bijvoorbeeld onzichtbaar maken. Deze krachten maken het spel gemakkelijker, wat niet direct nodig is. Met deze krachten wordt de game veranderd in het drukken op één knopje. Het grootste probleem van de game is dus duidelijk de simpele en weinig spannende gameplay. Niet alle krachten maken het spel makkelijker, de nachtvisor bijvoorbeeld maakt het spel onduidelijker. Deze kracht zul je dus weinig gebruiken.

De game steekt grafisch sterk in elkaar, met gedetailleerde karaktermodellen. De Aliens en de Predator zien er mooi uit. Ze bewegen ook lekker vloeiend, vooral de bewegingen van de vijanden zijn indrukwekkend. In combinatie met onvoorspelbare vijanden en een goede AI had dit de titel ongelofelijk interessant kunnen maken. Enkel de saaie omgevingen zijn een tegenslag. Het geluid had ook meer werk kunnen gebruiken, de stemmen zijn vreselijk. Hier had men een groter budget aan moeten besteden. Aan de andere kant zijn de geluidseffecten uitermate geschikt voor dit spel. Je zult continu op je hoede zijn voor de komst van de Aliens die zich verbergen in de donker hoekjes van de levels. Aliens vs. Predator: Requiem is een interessant spel met te simpele gameplay om een succes te zijn. Op de gameplay en de replay na steekt het spel goed in elkaar.