Op de redactie is bekend dat Dead Rising mijn favoriete next-gen game is, massaal zombies de dood (…je begrijpt wat ik bedoel) in helpen gaf me een ongekend gevoel van voldoening, de keuze wie de Viking: Battle for Asgard review mocht doen, was dan ook snel gemaakt.
Dit keer geen zombies, maar wel een waar hack & slash festijn waarin de fan zich weer helemaal uit kan leven. Het verhaal is een klassiek goed versus kwaad verhaal waarin Hel (Godin van al het kwaad) de mensheid als slaaf wil onderwerpen en Asgard wil vernietigen. Asgard is de thuisbasis van alle Goden en door de vernietiging ervan hoopt ze een alleenheerschappij te creëren. De reden voor haar woede is simpel: in vroeger tijde werd ze door Odin (heerser over de Goden) uit Asgard verbannen. Omdat vele krijgers al ten onder gegaan zijn aan het bewind van Hel is het aan Skarin, de speler die jij onder de knoppen krijgt, om de orde weer te handhaven.
Om je einddoel te bewaren zul je door drie eilanden heen moeten slaan die ieder opgedeeld zijn in een tweetal gebieden. Wees niet bang dat je hier snel doorheen zult zijn, de gebieden zijn allen groots opgezet en bevolkt met stadjes. Het is hierdoor belangrijk dat je de map veel raadpleegt om je doelen te bereiken en gevangen krijgers te vinden die je zult moeten bevrijden. Eenmaal de krijgers bevrijd zijn, dan zullen ze zich bij je voegen om de strijd voor bepaalde tijd te ondersteunen.

De krijgers doen ieder hun eigen ding en hoeven dus niet aangestuurd te worden. Dit is maar goed ook, want je zult alle aandacht nodig hebben om Skarin staande te houden tussen de legers die bestaan uit honderden tegenstanders. Terwijl de bevrijde krijgers voorzien zijn van een redelijk goede A.I. en dus niet als een kip zonder kop over het slachtveld zullen rennen, ben jij aangewezen op controls die zeer goed aanvoelen. De besturing is simpel gehouden waardoor de bijl en je zwaard ook door minder geoefende gamers goed te gebruiken zullen zijn. Deze simpele controls kunnen worden uitgebreid door combo’s aan te leren, al dan niet in de vorm van een fatality, waarbij het bloed rijkelijk over je scherm vloeit. Een klein smetje op het geheel is de camera die nog wel eens een standpunt in wil nemen waarbij het overzicht niet optimaal is weergegeven, gelukkig komt dit echter niet vaak voor.
Mensen die denken dat ze simpelweg button-bashend het einde van de game zullen bereiken hoeven niet bang te zijn, er komt wel degelijk iets meer diepgang bij kijken dan dat je in eerste instantie zult verwachten. Stel dat je tegenover een stad zijn waar gevangenen in zitten, dan kun je als een gek naar binnen rennen en wild maaiend de vijanden te lijf gaan, beter is het om naar binnen te sluipen en de gevangenen te bevrijden, waarna deze je helpen in je strijd. Ook het gebruik van drie elementen (Runes genaamd), te weten vuur, bliksem en ijs, geven een RPG tintje aan de game die voor een aangename afwisseling zorgt.

Omdat auto’s in vroeger tijden nog niet uitgevonden waren en zelfs een stoere krijger geen zin heeft om steeds een marathon te lopen zijn er warpportalen aangebracht in de gebieden die je makkelijk van de ene naar de andere kant van het eiland brengen. Deze Leystones zorgen ervoor dat je, zelfs wanneer je dood gaat, makkelijk teruggeplaatst zult worden naar de actie. Naast deze actie zijn er ook nog een hoop kleine quests die je van mensen aan kunt nemen en zorgen voor extra items. Hoewel deze items vaak goed van pas komen is het jammer dat de quests zelf nogal herhalend zijn, een probleem dat we herkennen uit Assassin’s Creed. Wees echter niet bang dat je een zelfde game in huis haalt, Viking: Battle for Asgard gaat namelijk een stuk dieper en gaf mij een stuk meer voldoening. Eén van de elementen die hiertoe bijdraagt is het geluid, met krachtige muziek ga je de strijd aan en het kletteren van de wapens plaatst je als speler middenin de strijd. Ook de graphics zijn van hoog niveau, de bevrijdde steden die van het duister over gaan naar het licht zijn een genot voor het hoog, waardoor we de enkele screentearing en slowdown maar wat graag vergeten.
Viking: Battle for Asgard is een heerlijk spel geworden voor de hack & slash fans die niet bang zijn voor een druppeltje bloed meer of minder. Het spel is makkelijk aan te leren maar geeft tegelijkertijd voldoende diepgang om ook de meer ervaren gamers een uitdaging te geven. Het spel is in een uurtje of vijftien uit te spelen, uren waarin er maar weinig momenten zijn waarin je niet zult genieten van de actie. Er zijn enkele verbeterpuntjes voor een sequel, voor een eerste stap in de franchise is Viking: Battle for Asgard echter een titel die je gerust in huis kunt halen.
|