Het begrip Unreal Tournament gaat al bijna tien jaar mee en sindsdien is er veel veranderd. De meningen verschillen sterk over deze veranderingen. De ene groep gamers noemt het verbeteringen, de andere groep gamers vindt dat Unreal Tournament sinds het eerste deel niet meer hetzelfde is. Unreal Tournament III is inmiddels al een tijdje uit voor de PC, maar bijzonder aan deze versie (sinds het eerste deel) is dat deze ook twee consoles aandoet.
Deze twee consoles, de PlayStation 3 en Xbox 360, zijn namelijk goed in staat de game op een flink tempo te draaien en dat is natuurlijk een vereiste voor een game als Unreal Tournament. Eerder wist de Xbox wel raad met de Unreal 2 Engine en dat resulteerde in twee Unreal Championship games (Unreal Tournament spinoffs). De PlayStation 3 versie van het derde Unreal Tournament deel ligt inmiddels in de schappen en de Xbox 360 versie moet later dit jaar verschijnen. Tijd om dus eens naar die eerste versie te kijken.
Eigenlijk is er niet zo heel veel veranderd sinds de eerste Unreal Tournament game: nog steeds spelen groepen gamers online tegen elkaar (alleen of in teams) om elkaar flink het leven zuur te maken. Dit gebeurt in traditionele gamemodes als Deathmatch, Team Deathmatch en Capture the Flag. Dit zijn dan ook de drie traditionele gamemodi die ook in Unreal Tournament III zitten. Daar voegen we nog drie modi bij waarvan twee afgeleid zijn van bovenstaande. Allereerst is er Vehicle Capture the Flag waarbij in grotere maps gestreden wordt om de vlag en voertuigen een rol gaan spelen. Tweede ‘nieuwtje’ is Duel, wat simpelweg een één versus één speler match inhoudt: Epic besloot het beestje maar een naam te geven.
Derde nieuwe modus is Warfare, dat eigenlijk ook al aanwezig was in Unreal Tournament 2003 en 2004. In deze gamemodus zijn ook grote maps en voertuigen aanwezig en is het de bedoeling dat er bepaalde ‘nodes’ worden overgenomen zodat je toegang kan krijgen tot de basis van de tegenstander. In deze basis is vervolgens de ‘core’ te vernietigen, waardoor jouw team wint. Om elke ‘node’ wordt keihard gestreden, want deze geven toegang tot elkaars basis: als je alle nodes beheerst kun je naar de basis van de tegenstander gaan. Het verschil met de ‘Onslaught’ modus in UT2k3 en 2k4 is echter dat er in dit deel orbs aanwezig zijn waarmee je gelijk een node over kunt nemen (in plaats van deze te vernietigen en op te laden met je eigen linkgun), dit zorgt voor een grote verbetering in snelheid van de game en zorgt voor extra spanning door de kwetsbaarheid van de orbdrager.
Deze orbdrager kan niet in voertuigen stappen en om hem wat sneller over de map te laten verplaatsen is er een hoverboard in de game toegevoegd. Zo is snel van A naar B te reizen zonder een voertuig te pakken. Wel is de kwetsbaarheid groot omdat je van je hoverboard af kunt vallen. Aan de kant van het voertuigenpark zien we oude bekenden als de Scorpion terug (wat is die secondary fire toch vet), maar zijn ook nieuwe voertuigen aanwezig. Deze komen van de nieuwe buitenaardse factie in de game: de Necris (waarover later meer). De voertuigen van deze factie zien er supertof uit en doen een beetje denken aan de ‘robots’ uit War of the World: lange poten en een compacte torso met veel vuurkracht. Hoe deze voertuigen zich voortbewegen is keer op keer indrukwekkend, als je de tijd hebt om ernaar te kijken.
|
89
En hij is echt supervet!
