Nintendo heeft zich de laatste jaren laten wegdrukken met de GameCube, en de Game Boy Advance bracht ons niet veel nieuws. Maar sindsdien waait er een nieuwe wind door Nintendo, dit jaar moesten ze met Nintendo DS hun nummer 1 positie op de handheldmarkt proberen te houden, met de Wii games de eerste steen voor een nieuw succes leggen en dan nog eens de laatste toppers voor de GameCube tonen. Was dit een geslaagde E3 voor Nintendo of gaat het bergaf met de gigant?

Jurgen: Hoe kun je Nintendo beter omschrijven als het fenomeen Nintendo? Eigenlijk had ik deze zin al niet meer moeten typen en de eerste zin laten staan als mijn verwachting. Echter ik wil het toelichten.

Nintendo is Nintendo. Nintendo is het enige bedrijf die zich niets aan trekt van de rest van de gevestigde orde. In mijn optiek is dit een geniale beslissing geweest. Nintendo heeft met de Wii een dijk van een console in handen. Goedkoop, klein, sterk en vooral heel erg origineel. De games die uit gaan komen op de Wii zijn niet allemaal even prachtig qua graphics maar wel qua gameplay. De nieuwe controller draagt alleen maar bij aan de feestvreugde van de Wii.

De grootste troef is nog wel de prijs van de console. Doordat de Wii rond de 200 dollar zal gaan kosten zal sneller een Wii voor de kids worden aangeschaft dan een Xbox 360 of PS3. De DS kan ik weinig over zeggen omdat ik mij daar totaal niet op richt qua nieuws en ontwikkelingen. Er zit zeer zeker toekomst in de Wii alleen misschien dat ze de volgende keer toch extra moeten investeren in de grafische weergave van games.

Roderick: Nintendo heeft me tijdens de E3 presentatie echt buitengewoon goed verrast. De presentatie zelf was echt genieten geblazen en ook over de console werd ik als eeuwig criticus wel warm van. De hele aankleding, presentatie van games en mogelijkheden maakte me helemaal blij. Maar dan....ga je rustig eens kijken wat de games bieden als je niet in een feeststemming bent.



Ik ging me dus afvragen: het is leuk als je met zijn allen speelt: dat potje tennis zag er geweldig leuk uit! Speel je alleen, dan kun je apenstreken niet delen met mensen die op eenzelfde manier met de remote staan te zwaaien. Is het dan nog wel zo leuk? Je moet er maar zin in hebben om na een vervelende dag ineens de schakelaar om te zetten en in alle vrolijkheid met de Wii aan de gang te gaan. Natuurlijk heeft de Wii, dankzij het immer opgewekte imago, wel potentieel genoeg om jou in een vrolijke bui te krijgen, maar toch.

Het tweede wat ik me ging afvragen, helemaal na het zien van de games: multiplayer blijft altijd geweldig, maar zal er ook genoeg diepgang zijn om de singleplayer boeiend te houden? Moderne games zitten vol met allerlei snufjes, bewegingen en technieken die een game afwisselend en diepgaand kunnen maken, maar bij de Wii kan dit gaan ontbreken als Nintendo puur focust op het verbreden van de doelgroep. Games als Red Steel, Sonic en Tony Hawk krijgen minder diepgaande mogelijkheden of aankleding mee dan de varianten op andere consoles. Ook Nintendo's eigen games moeten wel genoeg blijven bieden om de controller ook lang in singleplayer boeiend te houden.



Deze vraagtekens zullen vast niet alleen boven mijn hoofd hangen en deze zullen ook niet zo snel verdwijnen. Ik ben nog steeds heel positief over het systeem, maar vraag me bovenstaande punten sterk af. Het wordt tijd dat ik er zelf eens mee ga spelen!