Sinds in 1952 het eerste computerspel OXO uitkwam, zijn er zoveel spellen gemaakt dat je soms door de bomen het bos niet meer ziet. Om het overzichtelijker te maken is men de spellen gaan verdelen in verschillende genres. Bij Gamed hebben we al eerder de consolegeschiedenis gezien in categorieën van generaties, maar nu zullen we de geschiedenis van de verschillende genres eens onder de loep nemen.

FPS to stay

Na 2001 zijn er geen baanbrekende spellen meer geweest, wel titels die het genre verder wisten uit te diepen. Battlefield 1942 bijvoorbeeld met zijn veldslagen vol met bestuurbare tanks en vliegtuigen. Ook Metroid Prime, die typische Nintendo gameplay mixte met een boeiend verhaal mag niet ontbreken. Tenslotte was er nog Half-Life 2 (2004) met zijn grotere interactiviteit. Of anders wel Black (2005) die alles - inclusief de muren - kapot laat gaan.



Deze games laten zien dat ondanks het gebrek aan revolutionaire vernieuwingen er nog steeds rek zit in het genre. De First Person Shooter is daarom een blijvertje. Dat blijkt wel uit het enthousiasme van de ontwikkelaars. Uit een enquête blijkt dat veel makers het liefst een spel als Doom willen produceren.

Deze populariteit heeft echter ook zijn keerzijde. Wetenschappers, ouders en advocaten als Jack Thompson klagen regelmatig spellen als Doom aan vanwege het gewelddadige karakter van het spel. Zij zien de FPS als oorzaak van het agressieve en soms moorddadig gedrag van hun kroost. Voorstanders van deze theorie wijzen er bijvoorbeeld op het Columbine bloedbad, waar de daders fanatieke Doom-spelers waren. De wetenschap is echter verdeeld over deze kwestie, waardoor de discussie voorlopig nog even aan zal houden.