Sinds in 1952 het eerste computerspel OXO uitkwam, zijn er zoveel spellen gemaakt dat je soms door de bomen het bos niet meer ziet. Om het overzichtelijker te maken is men de spellen gaan verdelen in verschillende genres. Bij Gamed hebben we al eerder de consolegeschiedenis gezien in categorieën van generaties, maar nu zullen we de geschiedenis van de verschillende genres eens onder de loep nemen.
Half-Life
De reden dat Looking Glass het onderspit delfde kwam grotendeels door de volgende titel. Het toen onbekende Valve kwam in 1998 met een spel dat een aardbeving in het FPS genre zou veroorzaken. Lucas Arts introduceerde met Jedi Knight (1997) al de verhaallijn, Half-Life ging nog veel verder. Het verhaal zorgde voor een ijzig sfeertje waar je meer bezig was met overleven dan met schieten.
Een typische scène in Half-Life: iemand wordt voor je ogen vermoord zonder dat je er wat aan kon doen.
Valve wist door slim getimede actiescènes die voor je ogen afspeelden, je het gevoel te geven dat alles je overkwam. Liften storten voor je ogen naar beneden, bewakers en wetenschappers werden door aliens of mariniers gedood en op een punt moest je voor je leven rennen omdat het plafond naar beneden kwam. Dit alles gebeurde zonder dat je ooit een laadscherm had gezien. Het spel liep vanaf het begin tot het eind aan een stuk door en alleen een korte hapering gaf aan dat je een nieuw level had betreden.
Het was een ervaring die geen andere FPS ooit had weten te creëren. Half-Life verkocht daarom als een bezetene. In Amerika lagen de platinumedities jarenlang voor veertig dollar in de schappen en dat was opmerkelijk in een industrie waar een spel soms na een maand al is afgeprijsd. Een uitgebreide en aangrijpende verhaallijn werd daardoor een vereiste in een FPS.
Medal of Honor
Half-Life liet bijvoorbeeld zijn sporen na in Medal of Honor (1999) die ook gebruik maakte van live-action sequences. MoH was geïnspireerd door Tweede Wereldoorlog films als Saving Private Ryan en Enemy at the Gates. Daardoor liet maker Dreamworks je deelnemen aan de beruchte bestorming van het Omahastrand in Normandië waar je overdonderd werd door artillerie en mitrailleurvuur. Al snel werd ook deze FPS een hit want wie wilde immers niet in de schoenen van echte helden stappen?
Call of Duty was net zoals zijn voorganger Medal of Honor uit om je te overweldigen
Medal of Honor gaf op zijn beurt het startsein voor een nieuw genre, de oorlogsshooters. Call of Duty (2003) van Infinity Ward, bijvoorbeeld, die het fenomeen shellshock introduceerde. Werd je zwaar geraakt dan werd het beeld wazig en roodachtig, hoorde je alleen maar doffe geluiden en liep je ook langzamer. Nog veel later (rond 2004) kwam ook Vietnam in een serie FPS aan bod. De intelligentie van de vijanden was echter ver te zoeken bij deze games, maar de nadruk lag ook op overweldiging en daar slaagde MoH en CoD heel goed in.
Voordat de oorlogsshooter echt in schwung raakte, had een ander spel het succes van Half-Life al overtroffen. De ironie wil dat dit spel een spin-off van Valve's shooter was. Dubbele ironie was dat de makers het waarschijnlijk geen cent heeft opgeleverd.
|