Ghost Recon: Advanced Warfighter, zoals de titel volledig klinkt, is een game die een hoge verwachting kent bij bijna alle Xbox360 bezitters. De eerste tactical shooter die gebruik kan maken van de kracht van de nieuwe Xbox. De tijd is nu aangebroken en we kunnen nu Ghost Recon Advanced Warfighter verwelkomen op de Xbox360. Wij hebben de game binnen en zorgvuldig ontleed. Benieuwd naar onze bevindingen? Lees dan verder.
Na het genieten van een mooie explosie krijg je de eerste kenninsmaking met het systeem van aansturen van manschappen. Het is in het begin even wennen hoe dit in elkaar steekt. Eenmaal gewend aan het systeem is het perfect om snel te kunnen commanderen. Na tien minuten spelen had ik de besturing voor het commanderen door en stuurde ik ze rond of ik al tien jaar een Captain in het leger was. Misschien is dit ook wel een belangrijk punt van de game, nadat je je tanden er echt even inzet smaakt het zo zoet dat je steeds meer wilt. En dan is het mooiste nog wel, de game biedt je het ook.
Missies volgen zich op na elkaar en je krijgt een zeer degelijke verhaallijn te spelen. De groepsgenoten van je beginnen later in de game een steeds belangrijkere rol te spelen. Zodra je echter gaat gamen krijg je soms de irritaties van de AI van je manschappen. In missie een vond ik mijzelf terug scheldend op mijn manschappen dat een een muur dermate interessant vond dat ik hem heel lief moest vragen of hij terug wilde komen. Nadat ik dit heb meegemaakt moet ik eerlijk toegeven dat het me niet nog een keer weer is overkomen. Je kunt merken dat de game wederom een stap voorwaarts is. De vijanden waar je nu tegen vecht moet je nu ook echt tegen vechten. Als je de game op normal speelt is het ansich een vrij pittige game.
Het vijand-identifier systeem, zoals ik het voor het gemak maar noem, werkt vrij gemakkelijk. Als je mikt op een character zie je wanneer hij lichtblauw is dat het een manschap van je is. Zodra hij rood word is het, zoals je al vermoed, tijd om de trekker over te halen en eens te kijken of het wapen van je echt werkt. Het gele pijltje wijst altijd naar je nieuwe objective. Dit is eigenlijk de rode draad van de game op elk punt. Hoe je naar de objective komt is vrij rechtdoorzee. Het nadeel hiervan is dat je meer bezig bent met het rennen van punt naar punt en het elimineren van vijandige tegenstand dan dat je echt kunt genieten van de game. Natuurlijk heb je zo je momenten van rust in de game en kun je je nog eens verbazen over de grafische kwaliteit van de game.
De tactical map, die laat zien hoe de omgeving er uit ziet, is erg netjes uitgewerkt. Middels je AUV Cypher, een vliegende camera die jou overzicht over het slagveld biedt, heb je de mogelijkheid om de omgeving te bekijken. De Cypher geeft je de mogelijkheid om je objective te lokaliseren om zo een duidelijker beeld te krijgen waar je heen moet en hoe dat het verstandigste kan. Op het beeld zie je waar de vijanden zitten en zo kun je duidelijk de beste route plannen om zo je manschappen in leven te houden voor de rest van de missie.
Als je je manschappen stuurt naar een plek waar veel vijanden zijn zullen ze zich opstellen en krijg je al snel door wanneer de hel los breekt. De geluidseffecten van de game wanneer je daadwerkelijk gaat knokken zijn ronduit subliem te noemen. Je kunt, met een redelijke installatie, duidelijk de kogels langs je horen vliegen. Wanneer je je manschappen de opdracht geeft om een truck op te blazen hoor je ook echt de raket naar de truck vliegen en een explosie die zeer realistisch klinkt.
|