Achter de schermen van elke game staat een ontwikkelteam, klein of groot, die de game maakte tot wat hij nu is. Hier op Gamed gaan we kijken naar de geschiedenis van de developer en brengen jullie kort de belangrijkste en interessantste feiten en personen uit de geschiedenis van de developer.

Reginald Fils-Aime: Meestal zijn enkel developers bekend maar Fils-Aime is "maar" de Vice-President van Sales en Marketing bij Nintendo of America. Na E3 2004 heeft hij echter een echte cultstatus gekregen. Daar begon hij de persconferentie van Nintendo met legendarische woorden: "My name is Reggie. I'm about kicking ass, I'm about taking names, and we're about making games." Hij veranderde zo het imago van Nintendo, hij slaagde erin om het 'verouderende' bedrijf terug een jong en agressief imago te geven. Hij zorgde als het ware voor een heuse 'Reggielution'. Ondanks zijn agressieve politiek, is hij een bescheiden, beleefd en kalm persoon. Hij is ook ouder dan hij lijkt, hoewel iedereen hem dertig schatte na zijn publieke verschijning, is de man al ruim de veertig voorbij. Hij werd geboren in 1961.



Shigeru Miyamoto: In de jaren '50 verwelkomde een klein stadje nabij Kyoto, Japan Shigeru Miyamoto. Hij hield ervan om te tekenen, te schilderen en om de omgeving te verkennen. Zo ontdekte hij verschillende verborgen meren en grotten, iets dat zijn artistieke leven zal beïnvloeden. In 1970 begon hij de richting Industrial Design, en vijf jaar later studeerde hij af. Twee jaar later kon hij, dankzij zijn vader, een sollicitatiegesprek regelen met familievriend Yamauchi. Hij werd aangeworven als artiest en hij wijdde zijn leven aan videogames.

Toen Radar Scope flopte, mocht hij van Yamauchi en Nintendo of America de Radar Scope arcademachines gebruiken om een eigen game te maken. Zo werd Donkey Kong geboren en de game was onmiddellijk een succes. Maar het is Jumpman, Mario, die het succes van Miyamoto compleet maakte. Sindsdien is Mario in honderden games verschenen waarvan de meeste gemaakt zijn met Miyamoto als producer.



Miyamoto had niet alleen een impact op de software maar ook op de hardware. Allerlei nieuwe snufjes zoals de schouderknoppen bij de SNES, analoge stick en rumble pack bij de Nintendo 64, werden door zijn games populair. Ook de Nintendo DS en Revolution zullen hier ongetwijfeld van profiteren. Ondanks die invloed is hij bescheiden gebleven. Zo wil hij niet meer verdienen dan de andere werknemers en neemt hij de fiets om te gaan werken. De gamewereld heeft zijn talent wel al lang erkend. Zo was hij het eerste lid van de AIAS Hall of Fame, en kreeg hij als eerste een ster op de Walk of Game.

Het succes van Nintendo is dus duidelijk tweeledig. Langs één kant hebben we de harde hand van de familie Yamauchi die niet bang is om te experimenten. Langs de andere kant hebben we de creatieve inbreng van enkele kinderlijke geesten, zoals Miyamoto en Iwata. Zolang deze mensen bij Nintendo blijven, zal Nintendo topper na topper blijven maken. Eens deze mensen weg zijn, kan Nintendo wel in de problemen komen want in het verleden bleek al dat de games waar deze oude generatie geen inbreng in had, veel meer bekritiseerd werden.