Er is een tijd van komen, en er is een tijd van gaan. Voor Halo geldt dat ontwikkelaar Bungie haar (voorlopige) vaarwel tegen de serie heeft gezegd. Het einde van de serie zal het niet betekenen, maar wel het einde van een speciaal verband. Een Halo zonder Bungie zal nooit hetzelfde zijn. Bungie besloot met Reach een waardig afscheid aan de serie te willen geven. Of dit gelukt is, lees je verder in de review.

Zijn er minpunten te noemen aan de gameplay van Halo: Reach? Natuurlijk. Allereerst is dit een typische Halo game, dus als je compleet zat van Halo bent is de kans klein dat je dit weer geweldig gaat vinden. De toevoegingen zijn groot, maar veranderen het karakter van Halo als serie nauwelijks. De toevoegingen zijn wel genoeg om de Halo fan weer helemaal verslaafd te maken. Verder mist de campaign echt epische momenten. Reach mag er dan een stuk beter uitzien en een grotere game zijn, echte hoogtepunten zitten er wat betreft presentatie en beleving niet in helaas. De campaign (die natuurlijk weer in co-op is te spelen) loopt op één (hoog) niveau en wijkt daar maar weinig van af. De toevoeging van nieuwe wapens is eveneens niet altijd even goed geslaagd. De wapens zijn ofwel erg gimmicky (de Target Locator) ofwel kennen ze geen plek in het hele arsenaal (verschillende sniperwapens). Daarbij verdient de multiplayer op het gebied van sterkte van wapens nog wel een kleine balanspatch.


Dit brengt de review meteen bij de multiplayer van de game, die weer erg leuk is. Hoewel het aantal maps gering is, is de gameplay weer genieten. In Reach zijn, naast de standaard Slayer en Team Slayer, een aantal nieuwe modes toegevoegd die erg leuk zijn om te spelen. Persoonlijk favoriet is Generator Defense, waarbij één team een aantal generatoren moet verdedigen tegen een aanvallend team. Gevechten zijn hectisch en met de Armor-abilities erg onvoorspelbaar, wat heel leuk is. Het tempo in Reach ligt ook een stukje hoger dan in Halo 3, iets dat de multiplayer anno 2010 wel nodig had. Mooie nieuwe toevoeging in Firefight zijn matchmaking en gametypes. Firefight is dankzij deze elementen een volwaardige multiplayer mode geworden (met eigen maps). Verschillende gametypes betekent dat Firefight niet simpelweg het afknallen van verschillende groepen vijanden wordt, maar dat er meer bij komt kijken (bijvoorbeeld een combinatie met generator defense, of een Firefight mode met alleen Rocket launchers, wat erg leuk is). Forge is eveneens uitgebreid met de komst van ForgeWorld, een gigantische map waar je met je vrienden op los kunt bouwen en spelen. Leuke toevoeging was het delen van eigengemaakte maps geweest.

Bungie heeft veel werk gestopt in het maken van een complete audiovisuele ervaring en dat is grotendeels gelukt. Halo: Reach ziet er een stuk gelikter en volwassener uit dan Halo 3. De game kent veel meer detail en heeft niet ingehouden op de fantastische lichteffecten die we uit het derde deel kennen. Wel is de prijs een af en toe dalende framerate en kent de game wat vreemde blur-effecten. Ook moet gezegd worden dat de multiplayer er echt een stuk minder goed uitziet dan de singleplayer, wat te maken zal hebben met eisen in de performance van de game. De muziek in de game is weer sterk, maar het mist het epische gevoel van de eerdere Halo games. De thematisering van Reach is eigenlijk alleen sterk tijdens de opening van de game, en zakt daarna snel weg in kracht. Toch jammer, aangezien het niveau van de muziek in Halo altijd van het allerhoogste niveau was. Voice-acting is daarentegen weer dik in orde, en ook de wapeneffecten zijn als vanouds.


Ben je fan van de Halo games, dan heb je deze game waarschijnlijk allang in huis. Vind je Halo helemaal niets, dan gaat deze game daar niets aan veranderen. De gameplay die Halo zoveel fans opleverde is sterker dan ooit, en dit komt in alle aspecten van de game naar voren. De presentatie is dankzij de mooiere graphics verbeterd, maar heeft met een minder episch gevoel en een singleplayer zonder grote hoogtepunten ook flink ingeleverd. Eigenlijk is dit het grootste minpunt aan Halo: Reach, het is gewoon weer een Halo game, zij het een hele goede. Misschien is het goed dat Bungie de Halo serie even verlaat, om deze een frisse wind te geven. Tot die tijd biedt Halo: Reach zoveel kwaliteit (en net genoeg vernieuwingen) om lang interessant te blijven.