Halo 3 is de afsluiter van de wereldberoemde Halo trilogie die op de Xbox is begonnen. Niemand zal het ontgaan zijn dat de release van Halo 3 de grootste van het jaar 2007 is, met miljoenen mensen die hem op de eerste dag al in huis gehaald hebben. De hype rond de game was dan ook zo groot dat geen Xbox 360 gamer het kon maken om hem te laten liggen. Of toch wel?

Naast de enorme replaywaarde die de singleplayer modus kent dankzij de coöp, te verzamelen items en een scoresysteem is er ook de multiplayer mode waarin spelers het tegen elkaar op kunnen nemen. Halo 3 ondersteunt multiplayer met zestien man en dat zorgt voor hectische momenten afhangende van het level waarop gespeeld wordt. Op multiplayer gebied is er (helaas?) weinig veranderd ten opzichte van het tweede deel. De game is wat sneller geworden en is opnieuw interessant door nieuwe wapens en voertuigen. Grote verandering in de basisgameplay in de multiplayer is het gebruik van items. Naast het gebruik van wapens en granaten kunnen er nu ook schilden worden geplaatst, onzichtbaarheid worden ingeschakeld en kunnen moeilijk te bereiken plekken alsnog bereikt worden. Met een druk op de X knop kan de speler zich bijvoorbeeld simpelweg veilig maken van vijandelijk vuur, wat ontzettend handig kan zijn als je ineens tegenover een tank staat (al moet je dan nog proberen veilig weg te komen). De enorme fun die in de multiplayer aanwezig was, is ook weer aanwezig in het derde deel en dat zal voor vele uren speelplezier zorgen. Deze fun verspreidt zich over verschillende gametypes: Slayer, Team Slayer, VIP, Capture the Flag, Infection (met variant Juggernaut), King of the Hill, Oddball en Territories. Allen zijn het vrij traditionele gametypes die over elf verschillende maps gespeeld kunnen worden.



Alsof dat nog niet genoeg was zijn er twee grote toevoegingen aan de multiplayer gedaan: de Saved Films optie en de Forge mode. De Saved Films optie maakt het mogelijk om complete multiplayer matches op te nemen en de leukste momenten (kills) op te nemen en opnieuw af te spelen. Ook zijn deze te sturen naar andere spelers waardoor je jezelf onsterfelijk kunt maken bij andere spelers. De Forge mode is groter: deze geeft je de mogelijkheid om voor en/of tijdens het spelen de map te veranderen. Dit veranderen gaat door middel van het verplaatsen van alles wat los zit in de map: zo zijn niet alleen wapens en voertuigen te verplaatsen, maar ook kraten en andere dingen in het terrein. Zijn er niet genoeg items, dan kunnen deze worden bijgekocht en tijdens het spelen worden toegevoegd. Een speler zorgt dan tijdens het spelen bijvoorbeeld voor het verschijnen van een Mongoose voertuig waarmee de speler snel weg kan komen op het moment dat deze echt in de problemen raakt. De Forge mode biedt dus zeker een zeer bijzondere manier om een multiplayer match eens anders te ervaren. De Forge maps die gemaakt worden kunnen eveneens worden opgeslagen en gedeeld worden met vrienden. Uiteindelijk zullen er dus enkele bijzondere varianten komen op de elf maps die Bungie met Halo 3 heeft meegegeven. Dit zorgt uiteindelijk ook voor een replaywaarde waar maar weinig games aan kunnen tippen.

Tot slot de audiovisuele presentatie van Halo 3 die wat wisselend is. Zo zijn de graphics in Halo 3 erg goed als het gaat om effecten en belichting. De belichting in de game is simpelweg ongeëvenaard. Op het gebied van details in personages laat de game echter een steek vallen. Menselijke personages zien er totaal niet goed uit en ook de animaties van troepen lopen achter op de rest van de grafische ervaring. Helaas heeft Halo 3 ook wat last van karteltjes, deze zijn in sommige stukken wel érg duidelijk. Verder loopt de game op een botervloeiende framerate die slechts een heel enkele keer een duik naar beneden neemt. De wisselende graphics komen ook naar voren in het gebruik van textures: enkele textures zijn prachtig (rotsen in Afrika bijvoorbeeld) en andere textures zijn totaal niet interessant (in de sneeuw bijvoorbeeld). Over het algemeen is de grafische ervaring van Halo 3 toch positief: de game heeft zeer functionele graphics en weet mooi te zijn zonder bruine filters, overdreven bloom effecten en andere kunstmatige middelen om de graphics mooier te laten lijken dan ze zijn. Als het gaat om geluid scoort Halo 3 wederom de perfecte score. Geluidseffecten zijn perfect, stemmen passen precies goed bij de personages en zijn met goed gevoel ingesproken en de muzikale ondersteuning in Halo 3 is weer van ongekend niveau.



Op gameplaygebied en wat replay betreft zit het dus helemaal goed met Halo 3. De game is erg sterk, zowel in singleplayer als in multiplayer (coöp en versus) en is waarschijnlijk de game die het meest ‘waar voor je geld’ is vergeleken met alle andere games die dit jaar verschijnen. Het verhaal krijgt een lekkere ontknoping waarbij we zelfs kunnen hopen op nog meer plezier in het Halo universum en de gehele ervaring die Halo 3 biedt geeft van begin tot eind een enorm gevoel van voldoening. Op de kleine steekjes die de game laat vallen (het level met de Flood en de graphics) is het een kwalitatief hoogstaande singleplayer game. De gameplay in de multiplayer had wat meer veranderd kunnen worden, al zag ik daar persoonlijk de noodzaak niet van in. De Halo trilogie had een geweldig begin, een redelijk tweede deel en een spetterende afsluiter.