Halo 3 is de afsluiter van de wereldberoemde Halo trilogie die op de Xbox is begonnen. Niemand zal het ontgaan zijn dat de release van Halo 3 de grootste van het jaar 2007 is, met miljoenen mensen die hem op de eerste dag al in huis gehaald hebben. De hype rond de game was dan ook zo groot dat geen Xbox 360 gamer het kon maken om hem te laten liggen. Of toch wel?

De A.I. van je medestanders is echter weinig bijzonder. Gelukkig doen de troepen goed hun werk en kunnen ze een Grunt of twee raken, maar daar blijft het ook bij. Verwacht geen slimme acties van ze waarbij ze ineens uit het niets komen vanaf de zijkant en zo een groep Brutes gemakkelijk van kant maken. Dit denkwerk is allemaal aan de Master Chief (en dus de speler) overgelaten. In de coöperatieve modus benadrukt dit wel weer dat er veel mogelijkheden zijn voor spelers om wel samen slimme acties op te zetten. De menselijke A.I. is tevens niet goed in staat om een voertuig te besturen, waardoor het rijden en schieten in de singleplayer mode dus vooral bij het rijden blijft. Voor de laatste keer danmaar: de allerbeste Halo 3 ervaring is een coöp ervaring.

Voor de gamer die Halo een beetje gevolgd heeft zal het geen verrassing zijn dat de Flood weer terug is in Halo 3. De Flood is een parasiet dat een dood of levend wezen ‘opvreet’ en zo verandert in een buitenaardse zombie. Hoewel het leuk is om een lading Flood af te schieten kan het ook te veel worden. In het eerste Halo deel kregen we al een vrij eentonig level vol met Flood waarbij het afknallen met de shotgun toch nog wel voldoening gaf. Deze voldoening verdween in Halo 2 waarin de Flood helemaal niet zo interessant meer was. De Flood is in het derde deel van de Halo trilogie beslist niet interessant meer. Het grote contrast met de slimme en interessante Covenant vijanden maakt een compleet level vol Flood in Halo 3 een lachertje. De Flood zijn niet slim, hebben geen interessante reacties en komen in veel te grote aantallen om de moeilijkheidsgraad maar wat op te schroeven. Gelukkig blijft het bij één level, maar het is opvallend te zien dat men op dit vlak geen sprong vooruit heeft gemaakt.



De enorme variatie in voertuigen en wapens maakt de singleplayer continu interessant. Alle traditionele wapens zijn terug en zijn aangepast waardoor ze nóg leuker zijn om te gebruiken. Wapens zijn effectiever, maar hebben kleinere magazijnen waardoor er toch balans blijft. De Assault Rifle en de Battle Rifle zijn samen terug in het derde deel om een legendarische combinatie te vormen. Aan de kant van de Covenant is vooral de Needler sterk verbeterd, dit gaat echter ten koste van dual wielding met dat wapen. Het enige wapen dat de overzetting naar het derde deel niet goed heeft doorstaan is het pistool: deze is veel langzamer en minder krachtig geworden en is daarmee een ‘laatste uitweg’ wapen geworden.



Niet alleen wordt er gebruik gemaakt van oude bekenden, ook zijn er enkele nieuwe wapens aanwezig. De Brute Spiker en de Brute Shotgun zijn twee nieuwe wapens waarmee dual wielding weer ouderwets leuk (en heel krachtig) is. Ook is er de Brute Hammer, een vettere versie van het Laser Sword (die ook aanwezig is). Verder is er de Spartan Laser, die ongelofelijk krachtig is en is er de mogelijkheid om wapens van hun turrets te trekken voor het sprayen van kogels. Wat voertuigen betreft kunnen we ons weer vermaken met de Warthog, de Ghost en de grotere tanks. Elk van de wagens zijn in deel drie beter te besturen dan ooit tevoren. Ook zijn er nieuwe voertuigen aanwezig: zo kan er gevlogen worden met de Hornet (die een veel te weinig speeltijd heeft) en is de Brute Chopper een nieuw gevaar om rekening mee te houden. Uiteindelijk zorgt dit alles samen dat de single player (en de coöp) van Halo 3 van zeer hoog niveau is.

Kortgezegd verschilt Halo 3 niet zeer veel met de eerdere twee delen in de Halo reeks. De game bestuurt nog steeds op dezelfde manier en heeft een zeer ‘arcade-feel’. Grote gevechten met voertuigen spelen een grote rol en vuurgevechten blijven intens dankzij een zeer geavanceerde vijandelijke intelligentie. Kleine minpunten als herhalende levels, weinig afwisseling en oninteressante vijanden zijn grotendeels opgelost. De terugkomst van de Flood is het enige smetje op een anders heerlijke ervaring die vol afwisseling en intense momenten zit. Verwacht niet dat je hart beneden de honderd slagen per minuut gaat kloppen tijdens het spelen van deze game.