In 2002 kwam Neverwinter Nights uit. Dit spel maakte de Dungeons & Dragons gameplay toegankelijk voor een breed publiek, en zette met een groots opgezet plot en eenvoudige besturing een zeer indrukwekkend spel neer. Of het vervolg even goed is lees je in deze review.

Andere verbeteringen in het spel zitten in de dialogen. Er is nu veel meer ingesproken, en de keuzes die je kunt maken tijdens gesprekken zijn uitgebreider. Zo krijg je bij veel gesprekken de keus om je doel te behalen door te dreigen, diplomatisch te zijn, om te kopen of gewoon iemand wat klappen te geven. Je acties hebben nu ook effect op hoe de rest van je party over je denkt. Als je vaak tegen de wensen van je helpers ingaat kunnen ze zich tegen je keren wat de uitkomst van de dialogen kan beïnvloeden.



Het craftsysteem uit de eerdere expansies is ook verbeterd. Met dit systeem kun je je eigen wapens, potions of enchantments in elkaar zetten. Om deze te maken heb je een recept of een gietvorm en de juiste ingrediënten nodig. Ook moeten je vaardigheden groot genoeg zijn. Op deze manier kun je goedkoop aan sterke wapens komen. Een nadeel van dit systeem is dat je stapels items met je mee gaat dragen met de hoop dat je deze ooit nodig hebt om een sterk wapen of ander voorwerp te maken. Dit gebruikt nogal veel ruimte in je inventory en veel van deze spullen zul je uiteindelijk toch niet gebruiken.

Op het grafische vlak is het spel niet erg bijzonder. Het ziet er wel stukken beter uit dan zijn voorganger, maar in een tijd van spellen als Dark Messiah of Might and Magic ziet het spel er erg verouderd uit. Er zitten weinig opvallende dingen in. Sommige effectjes van een magische spreuk zien er nog wel eens leuk uit, maar daar blijft het ook bij. Een extra nadeel is dat het spel op heel veel pc’s traag gaat lopen als je de wat mooiere grafische effecten aanzet in de opties. De laatste patch heeft deze traagheid wel wat verbeterd, maar hij is nog steeds niet helemaal weg. Dit dwingt de speler ertoe om de graphics een tandje lager in te stellen, wat het uiterlijk van het spel niet ten goede komt. Hoewel dit vervelend is maakt het niet zo heel veel uit, aangezien je dit spel toch echt voor de gameplay zult spelen.

Het geluid zit gelukkig beter in elkaar. Hoewel een deel van de muziek uit het eerste deel komt of erop gebaseerd is, zit er ook genoeg nieuws in. Het weet de sfeer goed neer te zetten, of je nu op een feest in een boerendorp zit of in een groots gevecht. Ook de voice acting is over het algemeen goed te noemen. De sound effects zijn wat minder, zo zijn de geluiden van de magische spreuken weinig bijzonder en vaak eentonig, maar ze worden gelukkig niet vervelend.



Al met al is Neverwinter Nights 2 een waardige opvolger van zijn voorganger. Heel veel elementen uit het vorige spel zijn in een uitgebreidere vorm teruggekomen, terwijl de kern van het spel nog hetzelfde is gebleven. Dit betekent dat het speelplezier, de vele verschillende mogelijkheden en een grote en lange main quest allemaal nog steeds aanwezig zijn, en in sommige gevallen in een enigszins verbeterde vorm teruggekomen zijn. Fans van het eerste deel zullen een feest van herkenning hebben, terwijl het voor nieuwe spelers door de makkelijke besturing erg toegankelijk is. Door de mogelijkheid om compleet verschillende karakters te maken heeft het spel ook genoeg replaywaarde.