De tijd dat je met LEGO speelde ligt alweer even achter je en ook de klassieke Star Wars trilogie heb je al zo vaak gezien dat het je neus uit komt. Toch ga ik je in deze review vertellen dat een combinatie van beide factoren garant staat voor vele uren speelplezier en dat je deze oude gevoelens in kunt wisselen voor een nieuwe kijk op de zaak.
LEGO SW II is geen moeilijk spel. Sterker nog: door de keuzes van de maker is het spel gewoon heel simpel. Gevolg hiervan is dat je niet dood kunt gaan. Mochten je hartjes op zijn dan spawn je gewoon met je volledige leven (maar wel wat minder muntjes) en gaat het knalfestijn meteen weer verder. Aan de ene kant houdt dit het tempo er lekker in en ligt de drempel voor jongere gamers een stuk lager, aan de andere kant komt dit de uitdaging voor de geoefende gamer niet ten goede. Gelukkig zijn de achievements hier wel goed op ingesteld, punten zijn onder andere te verdienen door niet al je hartjes te verliezen in een level. In sommige levels is dit nog redelijk pittig, waardoor Traveller’s Tales de balans hiermee iets teruggebracht heeft, in positieve zin welteverstaan.
Een ander punt waar ik tegenaan liep in het spel is de camera. Doordat je in het spel veel moet (of kunt) backtracken loop je regelmatig naar de camera toe omdat deze in gangen altijd achter je staat. Het overzicht wat je hierdoor krijgt is bijzonder matig, omdat de afstand tussen je karakter en de camera tot een minimum teruggebracht wordt. De camera mag dan wel standpunten innemen die een goed overzicht geven bij het vooruit lopen, ga je eenmaal achteruit dan valt deze regelmatig tegen. Het maakt het spel zeker niet onspeelbaar, maar is wel een punt waar meer aandacht aan besteed had mogen worden.

Grafisch scoort LEGO SW II een goede voldoende, maar valt zeker niet onder de indrukwekkendste games die de Xbox 360 de laatste tijd te zien heeft gekregen. De slowdown die af en toe naar voren komt is duidelijk merkbaar, gelukkig blijft dit wel tot een minimum beperkt. De grappen komen wel zeer goed in beeld en toverden gedurende de hele game een grote glimlach op mijn gezicht.
Het geluid in de game komt bijzonder goed uit de verf, met de muziek van John Williams is het genieten geblazen. Klassieke Star Wars sounds worden gecombineerd met de eerder genoemde luchtigheid van LEGO, wat tezamen een heerlijke mix vormt. De afwezigheid van stemgeluiden (in plaats daarvan hoor je iets dat zich het beste laat omschrijven als LEGO gemompel) draagt eerder bij aan de sfeer als dat het er afbreuk aan doet.

Al met al is LEGO SW II een waardige opvolger van het eerste deel. De films en het speelgoed worden weer op kunstzinnige wijze in elkaar verweven, inclusief een heerlijk geluid die een flinke toevoeging heeft voor het totale pakket. Dat de game toch een hoger cijfer mis loopt komt voort uit een aantal kleine foutjes. Zo is het spel onderhevig aan enkele momenten van slowdown en is het ontbreken van een co-op mode via Xbox Live een gemis. In de hedendaagse tijd waarin Xbox Live een nieuw voorbeeld heeft neergezet voor andere bedrijven had het toch niet al te moeilijk moeten zijn om deze te implementeren. Ondanks deze kritische noten moeten we zeker niet vergeten dat het spel voldoende te bieden heeft. De originele trilogie wordt door de LEGO toevoeging nieuw leven ingeblazen, en samen met alles wat er te ontdekken is in de game zal dit spel dan ook zeker voor langere tijd in mijn Xbox 360 blijven zitten.
|