Als je het verleden en het heden bestudeert, kun je de toekomst beter voorspellen. Dat is één van de redenen om terug in de geschiedenis te gaan. Eerder bestudeerden we al het ontstaan van de consolemarkt van de eerste game tot de zesde generatie consoles die nu stilaan hun einde naderen. Daarbij haalden we kort de handhelds aan, maar deze staan nu centraal in onze zoektocht naar de handheldgeschiedenis.
In het vorige deel zagen we hoe Nintendo naar de absolute macht greep. De Game Boy Advance bracht volgens de concurrenten echter weinig extra functies en dus grepen ze hun kans om met echte multitaskers te komen, handhelds die niet alleen games speelden, maar ook iets extra deden. De eerste die het probeerde was het Koreaanse GamePark in 2002 met de GamePark 32. Men was echter niet gemotiveerd om de handheld uit te brengen in Europa en Amerika, in Europa is hij enkel uitgekomen omdat verschillende GamePark 32 sites samenwerkten om GamePark onder druk te zetten.
Deze had een CPU van 133 Mhz en 8 Mb RAM. Hierdoor kon je er filmpjes op kijken en kon je er verschillende soorten homebrew software op draaien. Dit werd aangemoedigd door GamePark en de handheld deed het dan vooral goed bij mensen met een technische aanleg. Het aantal homebrew games ligt dan ook veel hoger dan het aantal echte games. Dat komt deels door stomme beslissingen van GamePark. Zo wou Team 17 (Worms) hun games ook uitbrengen op de GP32, het enige wat ze in ruil wilden, waren twee handhelds. GamePark weigerde. Hierdoor kon de handheld echter nooit aanslaan bij de gemiddelde gamer.
Ook Nokia probeerde het met een hybride, in 2003 verscheen de N-Gage. Dat was een GSM waarmee je ook geavanceerde games kon spelen en kon communiceren via Bluetooth. Het systeem kreeg weinig goede games (Pathway to Glory is de beste) en had een slechte reputatie. Dat kwam omdat je ten eerste de GSM helemaal moest opendoen om de cartridges te vervangen en ten tweede omdat hij de vorm van een taco had wanneer je ermee belde. Dit werd in 2004 verholpen met de N-Gage QD.
Eind 2005 zouden er een twee tot drie miljoen exemplaren van de GSM verkocht zijn. Veel slechter dan Nokia verwachtte en de meeste hiervan zijn gekocht als GSM via voordelige abonnementen waardoor de prijs meestal gehalveerd werd. De N-Gage kent toch enkele successen, zo introduceerde het gamesharing op handhelds met Snakes en verschenen er veel grote namen op de handheld, zoals Asphalt: Urban GT, Civilization, Splinter Cell en Rayman.
In 2004 kwam dan de laatste kandidaat, de Tapwave Zodiac. Dit was een PDA die gericht was op videogames en multimedia. Je kon er films, muziek en games op spelen, en je kunt er e-books op lezen. De batterijen van het apparaat gaan zo'n drie uur mee. De handheld heeft echter nooit een kans gehad, hij werd amper verspreid en Tapwave ging bankroet in 2005. Daardoor heeft hij nooit een impact kunnen maken, noch op de handheldmarkt, noch op de PDA markt.
|
