In 1980 verscheen er een spelletje dat even simpel als verslavend was. Een geel happertje onder de naam Pac-Man diende een doolhof te ontdoen van bolletjes terwijl spookjes hem dit onmogelijk trachten te maken. Een concept dat goed was voor meer dan veertig vervolgen, waaronder Pac-Man World voor de PlayStation.

Het spel werd uitgebracht om de twintigste verjaardag van Pac-Man te vieren, maar de respectabele leeftijd van 42 jaar is natuurlijk eveneens reden voor een feestje in de vorm van een remaster onder de naam Pac-Man World Re-Pac. Een verjaardag die de gele veelvraat graag had willen vieren met vrienden en familie, toch loopt het anders. Aangevoerd door de gigantische robot Toc-Man hebben de spookjes zijn naasten meegenomen naar Ghost Island en Pac-Man besluit om ze achterna te reizen en hulp te bieden.


De reddingsoperatie brengt hem naar zes verschillende werelden, ieder bestaande uit vier levels. In plaats van traditionele thema’s als ijs en water is er gekozen voor locaties als het strand en de ruimte, en de gameplay springt hier op in met de gevaren en objecten die je tegen komt. In een piratenwereld dien je bijvoorbeeld kanonnen te ontwijken terwijl er in de circuswereld draaiende platformen zijn. Dit alles valt samen met de gameplay die een mix vormt van een 3D-platformer zoals we dit kennen uit eind jaren negentig, gecombineerd met doolhofsecties waar Pac-Man om bekend staat.

Naast het vinden van sleutels, die overigens nooit ver weg zijn, dien je af te rekenen met diverse vijanden die op je pad komen. Je kunt dit doen door op hun hoofd te springen of door pellets te verzamelen en op ze af te schieten. Andere vaardigheden die Pac-Man bezit zijn het bewegen met hoge snelheid en het tijdelijk kunnen zweven om zodoende nog net op een platform uit te komen. Het is zelfs mogelijk om kortstondig een monster te worden die alles op zijn pad verslind of te veranderen in metaal zodat je immuun bent tegen schade en onder water kunt voortbewegen. Tel hier kart- en shoot ‘em up-secties, alsmede variërende eindbaasgevechtenj, bij op en we hebben een behoorlijk afwisselende game in termen van gameplay.


Hoewel niets je in de weg staat om enkel het hoofdverhaal na te streven zijn er de nodige collectibles aanwezig. Naast het vinden van de klassieke doolhoven zijn er de letters PACMAN om te verzamelen en je extra levens geven. Als je het verhaal uitspeelt krijg je nog toegang tot de Classic Mode waarin je de originele Pac-Man kunt spelen, een extraatje die net zo goed vanaf het begin beschikbaar had mogen zijn. Ook is er nog een Marathon Mode waarin je de doolhoven achter elkaar dient te spelen met een beperkt aantal levens.

Pac-Man World Re-Pac is in zes tot acht uur uit te spelen en is een prima, niet al te lastige platformer die diverse gameplay-aspecten goed met elkaar weet te combineren, zonder dat het echt veel nieuwe dingen introduceert. Mocht het je toch allemaal wat te lastig zijn dan is het goed te weten dat er ook een Easy Mode aanwezig is voor de jongere generatie zodat ze enige hulp krijgen in de vorm van extra platformen om op te landen en de mogelijkheid om langer te kunnen zweven. Graag had ik ook gezien dat er extra checkpoints bij de bazen hadden geweest, mocht je hier falen zul je namelijk weer vanaf het begin moeten starten.


Kijkend naar de graphics dan is Re-Pac een een duidelijke stap voorwaarts ten opzichte van het origineel. Met name de levels en de personages profiteren van de tussenliggende twintig jaar, tegelijkertijd is het zeker niet de meest indrukwekkende game die je zult spelen. Gelukkig is de ontwikkelaar nog net wat verder gegaan door enkele extra cutscenes toe te voegen, een extra moeite die ook bij de soundtrack niet had misstaan. Afhankelijk van het level dat je speelt lijkt de kwaliteit van de muziek namelijk nogal te wisselen.