Hoewel China één van de grootste productiemarkten ter wereld is, is de Chinese game-industrie echter niet zo indrukwekkend. Games die er gemaakt worden, komen vaak niet in het Westen op de markt zodat ze onbemind blijven. Het Chinese Oasis Games wil hierin verandering brengen, het is echter maar de vraag of Hidden Dragon Legend van MegaFun Games wel de beste keuze is om dit te bereiken. Hun platformgame voor PC en PlayStation 4 is namelijk allesbehalve een topper.

Sterker nog, Hidden Dragon Legend gaat op verschillende manieren zwaar de boot in, te beginnen met het verhaal dat zijn interessante setting nooit recht kan aan doen. De game neemt ons namelijk mee naar het oude China, naar het jaar 737 na Christus ten tijde van de Tang dynastie. Het is een periode die we eigenlijk zelden tot nooit in een videogame zien, zo spelen de Dynasty Warriors games zich wel af in dezelfde gebieden maar dan eeuwen eerder en voor de rest zijn er amper spellen die het oude China onder de loep nemen. Je zou het dan ook bijna crimineel kunnen noemen om zo een setting te gebruiken voor het meest clichématige verhaaltje dat je kunt bedenken, zeker als dat verhaal zich evenzeer in een futuristisch Amerika of een hedendaags Nederland had kunnen afspelen.


Wanneer de game begint, heeft krijger Lu een groot probleem. Hij ontwaakt in een gevangenis, tussen een serie vermoorde medemensen en met geen flauw idee wat er gebeurd is. Lu neemt dan ook snel het besluit te vluchten om de waarheid te vinden, want dat is nu eenmaal wat je doet als protagonist. Er is natuurlijk ook een kwaadaardige organisatie die dit probeert te verhinderen, zij hebben hier een goede reden voor want ze zijn weinig verrassend ook verantwoordelijk voor Lu's initiële situatie. Vanaf dat moment evolueert het verhaal op uiterst voorspelbare wijze, met slechte stroeve dialogen die op geen enkele manier natuurlijk overkomen. Slecht acteerwerk – met onder andere technische feedback en echo's – en vreselijke lip-syncing versterken dit effect verder, maar zelfs goede stemacteurs hadden deze dialogen nooit deftig tot leven kunnen brengen.

Het levenloze dialoogwerk sluit wel goed aan op de animaties, deze zijn eveneens zeer stroef wat in de eerste plaats opvalt tijdens de springanimaties. Aangezien Hidden Dragon Legend een platformgame betreft, is dat iets waarmee je vaak zult worden geconfronteerd. Het zorgt er zelfs voor dat je moeilijk sprongen zult kunt inschatten. Deze problematische animaties worden gelukkig gecombineerd met een game die voor de rest niet mis oogt. De titel gebruikt zijn engine – de Unreal Engine 4 – om gedetailleerde omgevingen en prachtige combat-effectjes op het scherm te toveren. Dit is zeker niet de knapste game in zijn categorie, de combinatie van 3D graphics met de 2D platformgameplay wordt bijvoorbeeld veel beter uitgevoerd in de Trine serie, maar het ziet er ook niet mis uit. Gezien de staat van het verhaal en de animaties was dat al een positieve verrassing.


Ook op gebied van gameplay krijgen we verrassingen, zoals bijvoorbeeld dat protagonist Lu bij het springen geen platforms kan vastgrijpen. Wanneer je net naast een platform belandt, stort je dus nog steeds ongestoord naar je dood. In combinatie met de eerder genoemde stijve animaties die het inschatten van sprongen bemoeilijken en verborgen valstrikken in de omgeving, zul je vaak zonder waarschuwing sterven. Dan verlopen de gevechten toch vlotter. Dankzij een divers aanbod aan wapens en aanvallen creëer je een serie diverse, grootse combo-aanvallen waarmee je de vijand gemakkelijk decimeert. Er zijn in dit gebied veel betere titels op de markt met meer mogelijkheden. Zo ontbreekt Hidden Dragon Legend eenvoudige opties, zoals het afbreken van een aanval wanneer je ziet dat deze zijn doel gaat missen. Ondanks deze manco's is het echter een systeem dat goed genoeg werkt en voldoende variatie biedt.

Het grote aantal gevechten zal deze variatie echter al snel onvoldoende doen lijken. Je hebt wel diverse types tegenstanders, maar je zult zo vaak vijanden tegenkomen dat je – mede omdat het vechtsysteem ietwat onhandig is – vaak gewoon dezelfde aanvallen moet spammen. Dat is ook de beste manier om een cheap shot van de vijand te vermijden, want deze zullen ook vaak naar je dood leiden. Dat zijn sowieso niet de enige minpunten. Het vechtsysteem is weliswaar redelijk uitgebreid, maar MegaFun Games faalt erin de nodige mechanismen uit te leggen aan de spelers. Zo krijg je enkel bij het opstarten van de game te zien hoe je een aanval kunt ontwijken, en wordt er nooit uitgelegd hoe speciale aanvallen werken. Experimenteren is altijd een optie, maar soms is het ook leuk als een game zijn systemen uitlegt.