Stel je eens voor dat Electronic Arts zou beslissen om een jaartje FIFA over te slaan. Ongeacht of je dit aanmoedigt of niet zou het toch een opvallend besluit zijn. Toch is dit nu net wat ze met de NBA Live serie deden. Na het matige NBA Live 16 werd besloten om vorig jaar een pauze in te lassen en direct door te stoten naar NBA Live 18. Of dit het gewenste resultaat heeft lees je in onze review.
Na enkele potjes spelen is het in ieder geval duidelijk wat Electronic Arts voor ogen had met de ontwikkeling van deze uitgave. Als we het in één woord samen moeten vatten dan zou dit simpliciteit zijn. Of wacht, laat me twee woorden gebruiken: simpliciteit en fun. Daar waar NBA 2K een zekere instapdrempel heeft is dit bij NBA Live 18 amper het geval. De linkerstick gebruik je om te lopen, de rechterstick om te dribbelen en in combinatie met de schouderknoppen pas je modifiers toe. Verder gebruik je de rechterstick ook om te schieten (of je doet dit met de face knoppen, de keuze ligt bij de speler) en de linkertrigger is toegewezen aan verdedigen, waarbij een pijl aan geeft in welke richting je een dribbel van de tegenstander moet onderbreken. In combinatie met een schotmeter die een duidelijke feedback geeft (in het groen heb je de grootste kans op een rake worp) zorgt het ervoor dat een ieder direct met de game aan de slag kan.
Onder de naam 'The One' is er ook een verhalende modus aanwezig waarin de hoofdrolspeler terugkeert van een blessure en de weg naar boven moet zien te vinden. Een verhaal dat zich niet alleen beperkt tot de grotere NBA zalen maar waarbij je evengoed indruk zult moeten maken op het basketbalveldje op de hoek. Het verhaal zal geen prijzen winnen voor diens script maar het is een leuke manier om je als speler betrokken te laten zijn in een lopende verhaallijn. Dit komt mede omdat je achtergrondinformatie krijgt over de locaties die je bezoekt en zodoende ook nog wat meer leert. Als je hier althans behoefte aan hebt, niemand zal het je namelijk verplichten. Het karakter is ook aan te kleden en verdient Skill Points die je toe kunt wijzen aan statistieken. Dit lukt je enkel door te spelen, NBA Live 18 kent namelijk geen microtransacties om je hier sneller in te doen stijgen. Hulde!
Daar waar er door de ontwikkelaar duidelijk tijd is gestoken in The One is dit minder te bemerken in de andere modi. De Franchise Mode, waar je de rol van een manager vervult, mist bijvoorbeeld nogal wat diepgang. Graag zou ik spelers liever in een vroeg stadium willen scouten of uitgebreidere contractbesprekingen voeren, beiden ontbreken echter. Ook de keuze om de agenda in te delen in weken in plaats van dagen is een opvallende beslissing. Ultimate Team is verder eveneens niets anders als wat we reeds eerder zagen en er is slechts een minimale moeite gestoken in de WNBA, de basketbalcompetities voor dames. De commentatoren hebben bijvoorbeeld geen vrouwelijke namen en teams ingesproken, je kunt geen vrouwelijk karakter maken en de wedstrijden zijn alleen toegankelijk in local play. Het is leuk dat de vrouwen speelbaar zijn, echter mag Electronic Arts er dan wel iets meer moeite voor doen om ze ook een rol van betekenis te laten spelen.
Ook op ander vlak is het duidelijk dat NBA 2K nog een streepje voor heeft. Op grafisch vlak doet NBA Live 18 het zeker niet verkeerd, neem alleen maar de spelers die goed lijken op hun evenbeeld, maar soms bewegen ze door elkaar heen en zijn er de nodige kartelrandjes te bespeuren. Ook de animaties hadden wat meer werk mogen krijgen, zo stoppen spelers soms abrupt en lijken sommige animaties niet helemaal te worden afgemaakt. Eerder refereerden we al naar het commentaar in relatie tot de dames, toch zijn ze ook bij de heren niet om over naar huis te schrijven. Ze vallen al snel in herhaling en na enkele uren heb je dan ook liever dat ze in het geheel hun mond houden. Ook de online mode weet niet te overtuigen. De modi zijn talrijk, echter bemerkten we soms lag, hetgeen funest is voor een game als deze. In vergelijking met twee jaar geleden zien we wel dat er duidelijk stappen zijn gezet en de keuze voor arcade gameplay juichen we toe, evenals de toevoeging van een verhalende modus onder The One. Tegelijkertijd is er nog wel het nodige werk nodig om het de NBA 2K serie lastig te maken. Laten we nu hopen dat Electronic Arts de wind in de zeilen heeft en de goede lijn door weet te trekken om ook de andere oneffenheden glad te strijken.
Beoordeling
70
Na een jaar afwezigheid is de NBA Live serie terug, waarbij de ontwikkelaar zich duidelijk heeft gericht op makkelijk op te pikken gameplay en een verhaalmodus. Ze weten op deze vlakken indruk te maken, echter laten ze het op ander vlak liggen. De overige modi zijn amper anders dan voorheen, de commentatoren vallen snel in herhaling en de animaties verdienen nog het nodige werk.
