Na de New Captain Shusuke Amagai Arc schakelde Studio Pierrot opnieuw over op mangamateriaal voor de Bleach anime, maar hierdoor nadert de Bleach anime opnieuw snel op de manga. Studio Pierrot besloot daarom een nieuwe filler Arc aan te boren, namelijk de Zanpakuto The Alternate Tale Arc.
De vorige filler eindigde met episode 189, waarna we tot episode 229 mangamateriaal kregen. We kregen dus veertig episodes manga, en daarin vlogen we razendsnel door de manga. Hierdoor kreeg Bleach een massieve filler-verhaallijn die liep over twee seizoenen en in totaal maar liefst 36 episodes besloeg. Deze verhaallijn is dus bijna even lang als de drie voorgaande Bleach seizoenen op basis van de manga omdat men veel te snel door de manga vliegt. Men wordt spijtig genoeg gedwongen om zeer plots over te schakelen. De New Captain Shusuke Amagai Arc onderbreekt een andere Arc, waardoor iedereen plots op onverklaarbare wijze terug in Soul Society belandt. Het echte verhaal wordt letterlijk aan de kant geschoven zonder echte reden. Het zorgt ervoor dat je slecht in de actie komt.
In deze verhaallijnen voeren verschillende mysterieuze wezens een aanval uit op Soul Society, en de Shinigami kunnen niet terugslaan want hun Zanpakuto kunnen niet meer gebruikt worden. Al snel onthult hun leider Muramasa dat de mysterieuze wezens eigenlijk de Zanpakuto zelf zijn en dat ze een oorlog starten tegen de Shinigami die hen misbruiken. Tijdens deze rebellie besluit Byakuya zich aan te sluiten bij de Zanpakuto en hun te helpen met het uitvoeren van hun mysterieuze plannen. Ondertussen probeert Soul Society zich zo goed mogelijk te verzetten tegen de Zanpakuto waarbij ze hulp krijgen van Ichigo en zijn vrienden op Aarde. Samen nemen ze het op tegen de Zanpakuto in een moeilijke strijd die vele episodes uitgerekt wordt. Hierdoor gaat het plot zeer traag vooruit, zeker omdat bepaalde gevechten continu herhaald worden.
De echte beweegredenen van Muramasa worden ook te lang op de achtergrond gehouden, maar ze worden gelukkig ook uitgebreid uitgelegd via flashbacks waardoor Muramasa een goede achtergrond krijgt en je gaat meeleven met hem. Spijtig genoeg geldt dat niet voor de echte tegenstander die veel te laat op het toneel verschijnt om een impact te hebben. Om het nog erger te maken wordt de Arc nog eens nodeloos verlengd wanneer er na het verslaan nieuwe Zanpakuto opduiken die erin slaagden om hun meester te doden en het te overleven. Op dit moment begint het verhaal extra vervelend aan te voelen, ondanks het feit dat het al nooit leuk was. Het enige voordeel van deze verhaallijn is dat zowel elk personage - dat niet onder Aizen valt - een verschijning maakt.
Spijtig genoeg is deze Arc ook op grafisch gebied een tegenvaller. De animatiekwaliteit is wel van het typische Bleach niveau, maar de ontwerpen van de Zanpakuto zijn op geen enkel moment zo goed als in de manga, en dat ondanks het feit dat Kubo Tite ermee heeft geholpen. Gelukkig zit de muziek wel beter, zo gebruikt deze Arc deels het fantastische Shojo S van Scandal als openingsnummer. Diens opvolger Anima Rossa van Porno Graffitti klinkt spijtig genoeg minder goed. De eindes zijn eveneens goed. Zo klinken Mad Surfer van Kenichi Asai en Tabidatsu Kimi e van RSP zeer goed. Enkel Sakurabito van SunSet Swish valt tegen. De muziek is dus nog een lichtpuntje in deze Arc, maar daarmee is alles gezegd. Sla deze 35 episodes maar gerust over, het bespaart je veel verveling.
|
