Als je het verleden en het heden bestudeert, kun je de toekomst beter voorspellen. Dat is één van de redenen om terug in de geschiedenis te gaan. Hier op Gamed gaan we generatie per generatie terug in de tijd tot aan de oerknal van het gamen, in de hoop om je zo een beter beeld van het fenomeen te geven. We zijn ondertussen al toe aan onze derde feature waarin we het 16 Bit era gaan bestuderen.
De periode van de CD gebaseerde add-on
Het CD-Rom systeem bood duidelijk meer ruimte voor games dan cartridges. Drie van de vier consolefabrikanten gingen dan ook meteen werken aan een add-on die games op CD afspeelde. NEC had de primeur in 1990. Ondanks het prijskaartje van omgerekend 500 euro zou de add-on de basis zijn voor het succes van de PC Engine in Japan, ook in Amerika verkocht de Turbo Duo (De naam voor de console met add-on bijgeleverd) goed. Sega ging het minder voor de wind, zij brachten zowel de Sega (Mega) CD als de Sega 32X uit voor de Mega Drive. De eerste droeg een prijskaartje van 300 euro en de meeste games die erop verschenen waren slecht. De 32X had met technische en commerciële problemen te kampen. Laat het niet verbazend zijn dat ze geen van beide goed verkcohten.
 Mega Drive met Mega CD
Nintendo deed het fantastisch met de add-ons. De SatellaView verscheen enkel in Japan maar de satellietservice deed het er goed. Dat was simpel te verklaren, Nintendo gebruikte het systeem om nieuwe games uit te geven en remakes van NES klassiekers zoals BS Zelda en BS Excitebike. De add-on is vandaag misschien beter bekend als de Bandai SatellaView ondanks het feit dat Bandai absoluut niets met het ding te maken had. De tweede was wereldwijd een succes, de Super Game Boy liet je via de Super Nintendo Game Boy games spelen op je televisie. Zo kon je zonder zorgen Tetris spelen op het grote scherm. Oorspronkelijk waren er ook nog plannen voor een add-on in de aard van de Sega CD, er werd samengewerkt met elektronicagigant Sony. Nintendo liet het project vallen en Sony besloot om zelfstandig verder te gaan met hun eigen console, de PlayStation. Die werd dan ook ontwikkeld onder toeziend oog van Ken Kutaragi, de geestelijke vader van de PlayStation maar eveneens de Sound-Chip ingenieur van de Super Nintendo!
Importen was de nieuwe hype
In dit tijdperk werd het importeren van games veel populairder, daar waren enkele eenvoudige redenen voor. Zo waren PAL games veel trager dan NTSC games. Omwille van het verschil in refresh rate van televisietoestellen, hadden developers problemen met het omzetten van games van NTSC naar PAL. Er kwamen ook weinig RPGs uit in Europa omdat ze verschillende talen moesten vertaald worden en er gewoon niet genoeg plaats was op een cartridge om zoiets te doen. En dan waren er nog natuurlijk ook nog de kosten verbonden met het maken van de vele vertalingen. Indien de moeite werd gedaan om een game te vertalen, zoals het geval was met Lunar, was de vertaling meestal ook nog bedenkelijk qua kwaliteit.
 De importtitel van de 16 Bit Periode
Veel gamers kozen dan ook voor multi-x chips of modchips die in de console geïnstalleerd werden. Vaak moest je nieuwe chips kopen omdat er allerlei nieuwe beveiligingstechnieken werden uitgevonden om modchips te stoppen. De populairste importgames waren de Squaresoft RPGs Final Fantasy IV, VI, Secret of Mana, ChronoTrigger en Super Mario RPG. Uiteindelijk was al dit importen niet positief want toen Secret of Mana verscheen in Europa, had iedereen met interesse in de game, het spel al lang gekocht. Daardoor is Europa waarschijnlijk veel titels van Squaresoft misgelopen.
|
