Met de Burnout serie bewijst Criterion maar weer eens dat je met een echt goed uitgewerkte franchise binnen no-time de best verkopende games van het moment in bezit hebt. Ik heb het natuurlijk over de Burnout reeks, een succesverhaal waar nog geen eind aan lijkt te komen.
De Takedown, iets wat in Burnout 3 is geïntroduceerd en ook in Burnout Legends aanwezig is, maakt het een stuk actievoller. Bij een takedown geef je je tegenstander zo'n zetje dat hij volledig crasht, waardoor jij weer een voordeel op je tegenstander hebt. Dit wordt allemaal mooi in slow-motion weergegeven voor het nodige spektakel. Behaal je een speciale Takedown, een zogenaamde Signature Takedown, dan wordt de hele scène even stilgezet.
De onvermijdelijke crash, dit is iets fantastisch al is het helemaal niet leuk als het je gebeurt. Je rijdt met een noodgang over een stuk snelweg en je ziet een auto of bus wel voor je rijden, je gaat echter zo snel dat je er niet op reageert en gewoon vol op de auto knalt. Het mooiste is dan dat je gewoon weet dat je makkelijk even opzij kan sturen maar dat gewoon niet doet, om welke vage reden dan ook. Dit maakt echt de mooiste momenten en zorgt keer op keer voor een glimlach op mijn gezicht. Dit komt gelukkig geregeld voor dankzij de hoge snelheden en het drukke verkeer.
|
90
