Ik loop naar buiten en het is lekker warm, ik kijk eens naar de lucht, maar wat zie ik daar? Hele dikke, donkere regenwolken! Ik ren meteen weer naar binnen en ik zoek mijn toevlucht bij mijn DS. Ik prop Yoshi: Touch and Go erin, maar wat zie ik? Nog meer wolken! Maar gelukkig zijn ze helemaal wit, daar kan toch geen regen uitvallen? Hetzelfde is met Yoshi: Touch and Go.Het idee is zo goed en leuk, dat kan toch niet meer misgaan? Je leest het in deze review!

Graphics&sound
Wat meteen opvalt, zijn de prachtige sfeervolle achtergronden, al worden ze na een tijdje wel een beetje eentonig. Maar in het begin kijk je echt je ogen uit. En later kan je er ook nog wel van genieten, zij het in mindere mate. Het zijn echt vrolijke kleurrijke graphics, zoals we van Nintendo gewend zijn en hoewel het 2D is, kan je dit echt niet op de GBA tevoorschijn toveren.

Ook het geluid is van hoog niveau. Van de kleine geluidjes, die Baby-Mario maakt tot de achtergrondmuziekjes, alles is een genot voor je oren. Bijvoorbeeld als je in de lucht zweeft, hoor je een achtergrondmuziekje met een sfeer die er echt helemaal bij past, waardoor je helemaal in de game zit. Rustig, maar toch vrolijk en op de grond wordt het allemaal nog vrolijker. Goed werk, Nintendo.



Geen story mode
Zijn er dan helemaal geen minpunten? Oh, jawel, een hele grote zelfs. Er is geen story mode. Nou zal niet iedereen dat erg vinden, maar voor een groot deel is dat de reden om hem niet te kopen. Persoonlijk vind ik het niet erg, maar als je het erg vindt kan je toch wel 1 of 2 punten van het cijfer aftrekken. En nintendo, jullie hadden er best wat meer werk van mogen maken. Wat eindbazen ofzo, want nu is het meer een techdemo. Maar als je het niet erg vindt dat er geen story-mode inzit blijf je hem spelen voor de highscores en is het een echte aanrader. Met een beetje meer werk was dit een echte topper geweest.

Gideon
Een review is natuurlijk nog beter als er twee personen aan gewerkt hebben. Yoshi: Touch & Go heeft deze eer, want naast Arnout heb ook ik de game aan een grondig onderzoek onderworpen.

Ik ben op zijn zachtst gezegd minder te spreken over deze game dan Arnout. Hij heeft al aangegeven dat het ontbreken van een story-mode een gebrek is, maar ik vind het meer dan dat. Tijdens het spelen van Yoshi Touch & Go heb ik namelijk zelden het idee gehad dat ik meer speelde dan een veredelde tech-demo. Daar waar Nintendo bijna altijd zeer complete games aflevert, daar voelt dit als haastklus, alsof Yoshi: Touch & Go per se snel moest uitkomen. Het is een feit dat smaken verschillen en dat blijkt ook nu weer, want voor mij zou Yoshi: Touch & Go de 65 niet zijn gepaseerd.