Vele naamgrapjes hebben de actiegame Wet en haar hoofdpersoon Rubi moeten verduren, maar niet vandaag, want vandaag is de dag des oordeels. De game combineert vele potentieel interessante elementen in een enkele game, maar hebben de ontwikkelaars deze potentie kunnen waarmaken of kun je je handen er beter niet aan nat maken? Je leest het in deze review.

In de Rage modus is Rubi furieus en de grafische vormgeving verandert daarmee ongelooflijk veel: omgevingen worden rood, vijanden worden zwart en bloed wordt wit. Rubi is een stuk sterker en bovendien nóg dodelijker. Vijanden zijn geen enkele moeite en de grote uitdaging is dan om een zo lang mogelijke killstreak te maken. De grafische twist maakt deze modus een aparte en vermakelijke, zonder deze was het echter niet erg speciaal. Zo nu en dan komt er ook een interactieve cutscene, ook wel bekend als een Quick Time Event. Hierbij moet je op het juiste moment op de juiste knop duwen, anders ga je dood. Niet erg uitdagend als je een beetje bekend bent met je controller, maar mocht je toch falen dan ga je - afhankelijk van het moment - telkens anders dood. Het is jammer dat je de meeste van deze sterfsequenties nooit zult zien, tenzij je opzettelijk de laat toetreden.


De game wil je een gevoel geven dat je in een oude film zit en dat doet het door middel van een speciale "filmfilter" door het scherm te halen. Hierdoor worden de kleuren ietwat bruiner en verschijnen er streepjes en dergelijke door het beeld, waardoor een filmisch effect ontstaat. Je zou bijna denken dat dit is om slecht afgewerkte omgevingen en personages te verbergen, maar wanneer je de filter uitzet, blijkt dat deze er zeker niet slecht uit zien. Ook als je dood gaat krijg je een mini cutscene die suggereert dat je in een film zit die abrupt tot een einde gekomen is. Over aparte cutscenes gesproken, in Wet zit zo nu en dan een stukje oude tekenfilm om een laadscherm te verbergen, maar aangezien deze totaal niks met de game te maken hebben, is het op zijn minst vreemd te noemen. De snelle soundtrack daarentegen past uitstekend bij de game en haar net zo snelle actie.

Tot nu toe waren de gepasseerde elementen van de game vooral positief, maar de game kent ook een paar minder positieve kanten. Zo is het soms erg slecht aangegeven waar je heen moet klimmen, ook al beschikt Rubi over een speciale visie waarmee ze klimbare objecten kan waarnemen. Zo kan het voorkomen dat je niet ziet waar je heen moet en vervolgens dood gaat omdat je tegen een object aan springt dat je niet kunt vastgrijpen. Nog zoiets, soms is het gewoonweg onmogelijk om zelfs maar een muurtje vast te grijpen, waardoor je in de afgrond kunt vallen wanneer je het toch poogt. En als er een afgrond is, ga je dood, ook al lijkt deze maar een tweetal meter hoog. Afgezien van de andere kleine bugs zoals het tegen de muur aan kunnen glijden, vliegende kisten en animaties die niet altijd in elkaar kunnen overlopen – zo kun je bijvoorbeeld niet tegen een muur aan springen om gelijk een wallrun te doen – is er weinig negatiefs over de game te melden, gelukkig maar.


Al met al is Wet een vermakelijke game. Het is geen triple A game, maar met de gecombineerde actie- en stijlelementen biedt het toch een unieke ervaring die zich zeker kandidaat kan stellen aan de persoon die op zoek is naar een snelle actiegame. De voice-acting en de soundtrack zijn goed en de grafische elementen als de filmfilter en de Rage modus maken de game de moeite waard. Wet is in twaalf uurtjes uit te spelen, maar aangezien je na een eerste keer doorspelen een tweetal hogere moeilijkheidsgraden vrij speelt (Ultra Hard en Golden Bullets), tezamen met een "Points Count" modus en een lading aan challenges, kan Wet je ook na uitspelen nog even bezig houden, hoewel het voor sommigen toch eentonig kan gaan aanvoelen. Mocht je nu tóch nog twijfelen of je de game gaat halen of niet, dan raad ik je ten zeerste aan om de demo te spelen. Deze biedt namelijk een erg goed beeld over hoe de game er daadwerkelijk uit ziet en speelt.