Er breekt een nieuwe dag aan voor de 360 bezitters. Hoewel de rest van de wereld al bijna een jaar kan genieten van Tales of Vesperia, kunnen wij er nu pas mee aan de slag. Een goede RPG is zeker geen overbodige luxe voor het platform van Microsoft en dus begin ik met frisse moed aan een episch avontuur.
Wie een snelle blik werpt op de wereld van Vesperia denkt dat alles in orde is. Elke stad wordt door barrieres goed beschermd tegen monsters. Blastia kristallen uit de oudheid geven deze krachtvelden energie. Degene die wat beter kijkt ziet echter corruptie in het besturingsysteem van de Empire. Er is namelijk verdeeldheid onder de burgers. Enerzijds heb je de hogere klasse in de Royal Quarter en anderszijds de arme lagere klasse van de Lower Quarter, waar niemand ook maar een moer om lijkt te geven.

We mogen in deze Tales of- game avonturieren met de anti-held Yuri. Een schoffie die er zijn eigen regels op nahoudt, maar desondanks wel zijn hart op de juiste plaats heeft. Hij woont in de Lower Quarter en voelt dus bepaald geen liefde voor de Empire. Als voormalig ridder van het keizerrijk heeft Yuri gezien dat mensen die onbelangrijk zijn geen hulp ontvangen. Hierna nam hij ontslag en ging zijn eigen weg. Gelukkig is er de beste vriend van onze hoofdpersoon. Een ‘hond’ Repede vergezelt ons tijdens het avontuur.
Dit avontuur verdient geen prijs voor origineel werk, er wordt een blastia gestolen in de Lower Quarter, waardoor Yuri na een tijdje noodgedwongen zijn thuis moet verlaten. De dief moet immers gepakt worden. Het wiel wordt hiermee niet opnieuw uitgevonden, maar het verhaal is bevredigend genoeg om door te blijven spelen. Uiteraard pik je gaanderweg nieuwe vriendjes op, met ieder zijn of haar vaardigheden. Bekende classes als White Mage, Mage en Melee komen al snel voorbij.
Want in Tales of Vesperia moet er buiten het vele conversatie voeren ook geknokt worden. Tijdens het rondlopen in dungeons, of op de World Map, zul je monsters zien dwalen. De keuze om ermee te vechten is aan jezelf. Geen random encounters dus, alhoewel sommige monsters wel verslagen moeten worden om verder te komen in de kerker. Als je wel contact maakt brengt het spel je naar het slagveld waar je in real time kunt aanvallen, verdedigen en rond kunt lopen. Het vechtsysteem werkt op zich erg lekker: met A of B val je aan en de X wordt gebruikt om te blokken. De kunst is om je aanvallen aan elkaar te rijgen naar een ware combo-chain.

In het begin zal Vesperia aanvoelen als een hack & slash game, maar als men zijn of haar speelstijl niet snel aanpast naar het veelvuldig gebruiken van vaardigheden en spreuken zal deze niet lang overeind staan. Een reden hiervoor is de AI van je gezelschap. Het is erg storend als de mage uit zichzelf spreuken gebruikt die tegen de vijand niet erg effectief zijn. Dit resulteerde bij mij in een vol custom tactiek, welke ik moest invoeren om het gevecht goed te laten lopen. De Artes (speciale skills) van Yuri kunnen uitgevoerd worden met de rechterstick, wat echt heerlijk werkt. Een beweging van de pook naar links wordt sneller uitgevoerd als een combinatie van knoppen en stick bewegingen. Hulde!
|