Een grote wereld, veel voertuigen en vrijheid. Het is bijna een jongensdroom die eindelijk in een game wordt verwezenlijkt. Moeten we Codemasters feliciteren met een nieuw succes of moeten ze nog maar eens terug naar de tekentafel? Daar kom je zo achter, want ik ga eens kijken of Fuel genoeg paardenkrachten heeft om de concurrentie achter zich te laten.

Voor het schrijven van deze review stuitte ik op een probleem. Er is iets raars aan de hand met het genre van de racegames. Wat is nu namelijk het punt; er is een enorme tegenstelling binnen dit genre. Het is een feit dat racespellen nog steeds een niche zijn binnen de game-industrie, waarbij lang niet iedereen zich eraan waagt om een rondje te scheuren door middel van een controller. Aan de andere kant echter, heeft het racegame-genre ook een kenmerk wat compleet haaks staat op de premisse die de definitie van een niche-genre geeft; het is een zeer verzadigd genre. Het is moeilijk voor menig ontwikkelaar om zijn hoofd boven water te houden in de enorme stroom van games in dat genre die verspreid over het jaar worden uitgebracht. Denk dit jaar aan Forza 3, Supercar Challenge, Superstars V8 en nu dus ook Fuel. Een game moet van wel erg goede huize komen om toch zijn plaatsje in de galerij der groten te verdienen. Past Fuel hier tussen? Ja, maar toch ook nee.

Het principe van Fuel is redelijk simpel. Er is een gigantische open wereld, jij hebt een off-road voertuig en er zijn races. Het is net zoals vroeger; de tijd dat je vader je een speelgoedautootje gaf en zei: “Ga hier maar fijn mee spelen”. Zo ook met Fuel. Je krijgt de tools en je kan lekker rondkarren, beetje racen, gewoon doen waar je zin in hebt. En net zoals ik vroeger enorm veel plezier had met mijn modelautootjes, had ik nu ook weer plezier met het rondrijden van mijn quad in de weidse vlakten die Fuel je aanbiedt. Naast deze open wereld-actie zijn er ook normale races. Deze doen niet in de laatste plaats denken aan Motorstorm door de vrijheid die gegeven wordt om de finish te bereiken. Je kan de geplaveide weg volgen, maar er is ook een optie om dwars door het terrein heen te raggen, met alle gevolgen van dien.


Asobo Games, de ontwikkelaar van Fuel, is zo vriendelijk geweest om al deze actie in context te plaatsen. We zijn een paar jaar verder en door de enorme oliecrisis is iedereen uit de USA gevlucht, want er is toch geen olie meer voor benzine. Degenen die over zijn gebleven vinden het daarom een goed idee om alle overgebleven olie dan maar op te maken aan races. Deze diepe verhaallijn voegt niet bijster veel toe aan het spel, maar verklaart wel waarom we door de grootste open wereld ooit (!) kunnen rijden. Het is mooi om te zien hoe je een uur of drie rond kan racen door de open vlakten van Amerika om nog niet eens een centimeter verder te zijn gekomen op de mini-map. De crux is alleen, dat hoe groot de map ook is, de game lijdt aan het San Andreas-probleem. Net als bij deze Grand Theft Auto-game is de map groot, maar er valt niet zo vreselijk veel te beleven. Je kan in Fuel maar blijven doorrijden en het is leuk, het landschap verandert zo nu en dan, maar echt schokkend wordt het nergens. We zien nergens leuke kleine opdrachtjes die we kunnen doen. Nee, het is een paar uurtjes leuk maar daarna wordt het simpelweg saai.

Dit geldt ook voor de races in de game. Er zijn veel races, verspreid over de gehele map en het principe van het eigen weg vinden naar de finish is op zich leuk bedacht, maar toch komen de races zeer ongeďnspireerd over. Als ik iemand Fuel zou hebben zien spelen en diegene had gezegd dat ik naar, pak ‘m beet, ATV vs. Quad 2 zat te kijken, had ik hem geloofd. Het wordt nergens echt spannend, wat wel nodig is om je tegenwoordig nog te kunnen onderscheiden van de rest. De moeilijkheidsgraad is ook erg merkwaardig geregeld. Je kunt kiezen uit drie verschillende moeilijkheidsgraden; rookie, expert en hardcore. Er zit zo een enorme brug tussen de eerste twee niveau’s dat het voor een beginner vrijwel onmogelijk is om zich op te werken naar het volgende niveau.

De premisse van Fuel is goed. Een grote open wereld, veel races, veel wagens en veel unlockables. Zoals de Engelsen het zouden zeggen: “What is there not to like?”. Een heleboel, blijkt. De game komt over alsof de makers zich compleet op de grote wereld hebben gestort en de races er in de laatste week voordat de game naar de drukker ging nog even bij hebben gestopt. De heftige actie die op het doosje wordt beloofd wordt nergens waar gemaakt en ook niet als er online gespeeld wordt wordt het leuk. Als één iemand een keer crasht kan hij net zo goed iets anders gaan doen, want hoewel de game het tegenovergestelde belooft, is het vrijwel onmogelijk om dan nog terug te komen bij de rest, mits die ook nog ergens tegenaan rijden.


Op audiovisueel vlak is er niks mis met de game. Het ziet er allemaal goed uit, en wanneer de zon onder gaat en of juist op komt verandert er zodanig iets met de kleuren van het spel dat er niemand is die niet een beetje betoverd kan raken door het landschap. Het heeft allemaal typisch dat Codemasters sfeertje. Hoewel ze de game niet ontwikkelt hebben is hun hand er duidelijk in te herkennen. Het geluid in de game is niets bijzonders. De muziek blijft niet echt hangen en ook de geluiden van de voertuigen zijn niet speciaal. Toch een pluim voor de ontwikkelaars dat het geluid van hetzelfde voertuig over een spanne van drie uur niet gaat irriteren.

Ik denk niet dat iemand de game ooit uit gaat spelen. 14.000km˛ aan land en daarin te veel unlockables om op te noemen, om dan nog maar niet te praten over alle races die er te doen zijn. Nee, met de replaywaarde zit het helemaal goed. Deze game kun je blijven spelen tot het einde der tijden. Al is het alleen maar omdat er altijd wel stukjes van de enorme wereld zijn die je nog nooit hebt gezien.

Het concept van Fuel is goed. Maar het is duidelijk dat Codemasters deze game niet zelf ontwikkeld heeft. Ik denk dat we nog tot een Fuel 2 of 3 moeten wachten voordat het concept geheel tot zijn recht komt. Desalniettemin heeft Asobo een stapje gemaakt naar een apart hoekje binnen het racegame-genre. Erg jammer alleen dat het zo een klein stapje is.