Deze maand kwam eindelijk het vervolg op de prima RPG Shadow Hearts uit. Shadow Hearts: Covenant speelt zich een jaar af na het einde van het eerste deel en dus aan het begin van de Eerste Wereldoorlog, in 1915. Kan dit spel zich meten met de betere games uit het RPG genre?
De gameplay van Shadow Hearts: Covenant is over het algemeen zeer degelijk en leuk om te spelen. De gevechten zijn net wat leuker dan de gevechten in de gemiddelde RPG door het Judgment Ring systeem. Bovendien heeft ontwikkelaar Nautilus door verschillende verbeteringen wat meer tactiek ingebracht ten opzichte van het tactisch wat simpele eerste deel. Het enige echt tastbare nadeel aan de gameplay is dat het spel wat traag is qua spelontwikkeling. Het ‘level uppen’ is een lang proces en het verhaal ontwikkelt zich soms erg sloom. Soms zijn er ook van die irritante eindeloze dungeons waar ze in Japan vast en zeker van smullen, maar wij in Europa zo snel mogelijk doorheen willen. Dit wordt echter ruimschoots goedgemaakt door enkele andere dungeons die zeer goed ontworpen zijn.
Zeer interessant is de historische context waarin het spel zich bevindt. Het hele spel speelt zich af tijdens de Eerste Wereldoorlog en je krijgt verschillende verwijzingen naar verscheidene gebeurtenissen, zoals het zinken van het Amerikaanse passagiersschip de Lusitania. Loop je in Parijs, dan zie je in de achtergrond het historische Parijs uit die tijd. In Rusland is net de communistische revolutie gaande. Het zijn details die het verhaal net het voordeel geven boven volledig fictieve spellen. Ook positief is de Japanse humor. Het maakt het spel precies grappig op het moment dat het te serieus lijkt te worden.
Shadow Hearts: Covenant is ook een zeer lang spel. De eerste keer door het spel heen zul je er zo’n 40 tot 45 uur over doen. Dit past in de prima trend van steeds langer wordende RPG’s. Daarna kun je nog talloze sidequests doen wat nog zo’n 10 tot 15 uur bij de speeltijd toevoegt. Het spel heeft bovendien een aantal verschillende eindes en je kunt het spel nog een keer doorspelen om bijvoorbeeld de Library vol te maken. Deze Library houdt bij tegen welke monsters je hebt gevochten en levert informatie over ze. Zo zijn er nog talloze andere details aan het spel toegevoegd die het spel meer replaywaarde geven.
Eén van de meest opvallende veranderingen aan Shadow Hearts: Covenant is de grafische kwaliteit. Alles ziet er erg verzorgd uit, van de textures aan de muren tot de characters. Ook de grafische effecten bij de verschillende spectaculaire aanvallen zien er bovengemiddeld uit. Af en toe zitten er ook voorgerenderde filmpjes in het spel voor en hoewel ze er prachtig uitzien, vind ik ze tegenwoordig meer afbreken aan de stijl van het spel dan ze werkelijk iets toevoegen omdat ze zo buitengewoon veel mooier dan de rest van het spel zijn. In de door de engine gerendere filmpjes is er verder teveel sprake van ‘kartelrandjes’, maar deze filmpjes zien er desondanks goed verzorgd uit. Gelukkig is het verder goed gesteld met de graphics van dit spel en is er ook geen sprake van de welbekende zwarte randen om het beeld heen.
 De veel voorkomende ingame filmpjes zien er goed verzorgd uit
|
87
. Ik had deel 1 bij Nedgame geimporteerd maar die hebben 'm ook niet meer zo te zien.
