Prince of Persia: Warrior Within ligt nu in de winkel en Gamed kijkt of Ubisoft er wederom in geslaagd is om een goede Prince of Persia game te maken.

Vijanden zijn in Warrior Within een stuk gevarieerder. In de voorganger vocht je vaak tegen dezelfde soort vijanden in de vorm van zandzombies die allemaal op elkaar leken. In WW vecht je tegen zowel 'normale' vijanden, als geesten, ninja's, monsters enzovoorts. Daarnaast komen de vijanden in vrij kleine groepen tegelijk, zodat je niet weer een kwartier aan het knokken bent.
Een vermelding waardig zijn ook de eindbazen die je zo nu en dan tegenkomt. Applaus voor Ubisoft die hier een zeer goede verbetering heeft doorgevoerd.

Dan het klimmen en klauteren. Ik las op verschillende sites dat dit een stuk minder zou zijn dan in de voorganger, waarvan ik behoorlijk baalde, want dit was juist het tofste aspect uit The Sands of Time. Wel, ik kan iedereen die dit ook zo tof vond geruststellen, want in WW zal er ook weer het nodige geklommen moeten worden. Het nieuwe is er een beetje vanaf, maar het blijft erg leuk. Zo zijn er een aantal nieuwe mogelijkheden bijgekomen, zoals het aan een gordijn naar beneden glijden en het slingeren aan touwen terwijl je tegen de muur rent, maar je doet toch vaak hetzelfde als in TSOT.

Vechten is gevarieerder en toffer dan in The Sands of Time.

Ook de trucjes met de tijd zijn weer terug. Je kunt weer terugspoelen, de tijd vertragen enzovoorts. Wederom weinig nieuws hier. Maar het zand wordt ditmaal ook op een andere manier gebruikt. Je moet namelijk via tijdportalen door de tijd reizen, waardoor je hetzelfde stukje level opnieuw speelt, maar dan weer net even anders. Een gang die eerst bijvoorbeeld helemaal begroeid was met planten is nu ineens heel mooi, maar vol met vallen die ditmaal wel werken. Helaas brengt dit wel een minpuntje met zich mee, want je moet vrij veel backtracken. Dit houdt in dat je, in tegenstelling tot het vorige deel, hetzelfde stukje vaker zult tegenkomen.

Wat mij in TSOT wel eens tegenstond is het gebrek aan druk. Je had in principe nooit haast als je de ren, spring en klim stukken moest doen. In WW is dit gedeeltelijk veranderd, want er zijn namelijk stukken waar de Dahaka achter je aan zit, waardoor je snel moet zijn. Je zult dus zo snel mogelijk over gaten moeten springen, aan touwen moeten slingeren enz. aangezien je ander gegrepen wordt door het monster. Deze stukken zijn best spannend, maar uiteindelijk komt het wel neer op trail and error. Proberen, dood gaan en opnieuw proberen dus. Dit doet in mijn ogen echter niets af aan deze leuke afwisseling.

Ook monsters maken nu hun opwachting.

Tot nu toe zit het met de gameplay dus wel goed, maar er zijn toch nog een aantal punten die ik minder vond. Zo zitten er toch behoorlijk veel bugs in de game. Denk hierbij aan ondertiteling die ineens ontbreekt, vijanden die door de grond zakken en nog een aantal van dit soort zaken. Het komt maar zeer zelden voor, maar als het je overkomt zit je toch even vreemd te kijken. Het is duidelijk dat de game voor de kerst in de winkel moest komen te liggen, want ik ben er zeker van dat deze bugs makkelijk hadden kunnen worden voorkomen met goede beta-testen.