Eind 2005 kwamen Eidos en Deadline Games met de overdreven actiegame Total Overdose, de game schoot net tekort, maar Deadline Games kreeg een nieuwe kans. Ze mochten Chili Con Carnage maken, een spirituele opvolger/remake van Total Overdose. Kan deze game overtuigen of verdwijnt onze interesse snel?

De game speelt zich af in het hedendaagse Mexico waar het hoofdpersonage Ram zijn vader bezoekt. Hij neemt zelfs een cadeautje mee voor de beste man, een doos met kleine katjes. In de achtergrond kun je echter een maaidorser zien naderen en het onvermijdelijke gebeurt, Rams vader wordt overreden door het voertuig en er blijkt kwaad opzet in het spel te zijn. Ram besluit om op zoek te gaan naar de moordenaar. Het verhaal is redelijk kort en eigenlijk een bijzaak, maar het is leuk om te volgen dankzij de filmpjes voor elke missie. De humor die gebruikt wordt, maakt het verhaal ook aangenaam. Gameplayelementen zoals exploderende kippen, bouwen verder op de humor in het verhaal zelf.

Het verhaal komt je misschien bekend voor als je Total Overdose hebt gespeeld, qua verhaal en personages is Chili Con Carnage een soort alternatief verhaal voor Total Overdose. We zien personages terugkeren en dezelfde grote verhaallijnen, maar beide games verschillen toch ten opzichte van elkaar. We moeten dus niet te wanhopen dat dit een eenvoudige port of remake is. Het is vooral op gameplaygebied dat de grote verschillen opduiken. Total Overdose was een Grand Theft Auto-achtige ervaring met Max Payne invloeden, Chili Con Carnage aan de andere kant is eerder een mix van het eerder genoemde Max Payne en Serious Sam.



Net zoals in die games zul je dus een groot deel van je tijd doorbrengen met het neerschieten van vijanden of wagens. Af en toe moet je ook nog een specifiek taakje uitvoeren zoals een graansilo vernietigen. Net zoals in andere shooters kun je ook in een wagen stappen, maar je bent nergens verplicht om dit te doen en eens je in de wagen zit, moet je ook nog altijd gewoon op de vijand schieten. Puzzelelementen of iets dergelijks komen hier nergens aan te pas, je moet sporadisch een knop indrukken om een deur te openen of even aan een kabel hangen om aan een deel van een level te raken dat te voet niet toegankelijk is.

De game zou echter maar saai zijn als je enkel wat moest rondlopen en mensen uitschakelen, daarom heeft men de game wat stijlvoller gemaakt. Door het kruisje in te drukken vertraagt de tijd en spring jij naar een bepaalde richting. In deze periode kun je schieten op de tegenstander en richten op allerlei lichaamsdelen, of gewoon op die explosieve tank die naast hen staat. Op deze manier kun je allerlei bewegingen uitvoeren met namen zoals de BullsEye (Headshot + TakeDown). Het wapen dat je hierbij gebruikt is variërend van een gewoon pistool tot een M16 of een raketwerper.



Je bent echter niet verplicht om een geweer te gebruiken, als je dicht genoeg bij de vijand bent, zullen Rams handen en voeten je wapens zijn. Deze blijken tevens heel wat gevaarlijker te zijn dan je gemiddelde geweer. Als je dicht genoeg bent bij een tegenstander wanneer hij sterft, kun je ook de hoed opvangen die hij droeg. Op die manier kun je onder andere een Sombrero en een helm opvangen, deze hebben geen praktisch nut, maar leveren je wel wat extra stijlpunten op. Naast deze bewegingen zijn er ook nog enkele Loco Moves. Dit zijn icoontjes die je opraapt tijdens de levels die je activeert door het driehoekje in te drukken. Op dat moment begin je bijvoorbeeld in het wilde weg alle kanten op te schieten of kun je tijdelijk twee wapens tegelijk gebruiken.

Tijdens al deze acties heb je ook een combometer lopen die wordt aangevuld voor elk voorwerp, dier of mens die je neerschiet. Onderweg liggen er zelfs icoontjes om je combometer verder aan te vullen. De meter is niet belangrijk om de game uit te spelen, maar ook dit levert je extra stijlpunten op en die punten bepalen op het einde van elke missie welke medaille je krijgt. Op deze manier kun je elke missie opnieuw doorspelen tot je een gouden medaille verdient, dit zorgt voor heel wat extra replaywaarde en maakt deels de korte verhaalmode goed. Daarnaast is er nog de El Macho mode waarin je nog enkele kleine opdrachten kunt vervullen met de verschillende personages die je hebt vrijgespeeld. Deze zorgt ervoor dat de game een uurtje langer wordt.