Dragon Ball Z, wie kent het niet. De avonturen van Goku, Gohan, Vegeta en alle anderen hebben menig lezer en/of kijker in de ban gehouden. De manga en animé lenen zich perfect voor games en dat is ook meerdere malen bewezen.
De singlepayer die eerder werd genoemd is, in vergelijking met de Budokai titels, wel erg beperkt. Naast het kunnen aanpassen van je karakters (sterker maken, nieuwe aanvallen leren etc.) door middel van Dragon Balls en experience points is er eigenlijk weinig te doen. Een singleplayer mode, training mode en survival houden de game leuk, totdat je elk karakter hebt gespeeld en één of twee hebt aangepast aan je eigen smaak. Waar zijn de Adventure mode, Tournament mode en Capsule Collection modes heen gegaan?
Gelukkig is er dan nog de twee speler stand, al is deze ook vrij beperkt. Het biedt in principe niets extra ten opzichte van de singleplayer, behalve dan dat je tegen een levend iemand speelt in plaats van een computer. Echter is dit wel een heel plezierige ervaring, omdat SDBZ in al zijn simpelheid wel erg leuk is. Men heeft zich beperkt tot het vechten en dat loopt gewoon lekker. Hoewel je zo nu en dan een keer achter een muurtje zult blijven steken tijdens het vliegen e.d. zul je zelden het idee hebben dat de game je tegenwerkt. Snelle actie met de typische Dragon Ball Z karakters en aanvallen.
Grafisch gezien is Super Dragon Ball Z weinig vooruitstrevend. Het is allemaal zeer gewoontjes. Wat dan wel weer erg mooi is gedaan, zijn de levels. Deze zijn op zich niet heel speciaal, behalve dan dat je erg veel kunt kapot maken. Het ziet er erg tof uit als jij je tegenstander door een muurtje heen weet te rammen of hem zo uit de lucht mept dat hij een stuk van de vechtring afbreekt. Wederom typisch Dragon Ball Z en juist daarom zo tof!
Het geluid is een beetje een tegenvaller. De voice-acting was in de reviewversie bijna geheel in het Japans. Hier en daar vliegt een belabberd uitgesproken Engelse zin door je speakers. Het komt allemaal een beetje triest over; alsof men niet kon kiezen of ze nu Engels of Japans zouden aanhouden. Fans van de Japanse stemmen zullen hier waarschijnlijk wel blij mee zijn. Echter zou een optie om Engelse stemmen in te schakelen beter zijn geweest.
Terugkijkend op Super Dragon Ball Z kan ik concluderen dat ik, ondanks de gebreken van de game, zeker wel heb genoten. Het is een game die je even oppikt, een kwartiertje speelt in je eentje of met een vriend of vriendin, en daarna weer met rust laat. Fans van de serie (en dat zijn er heel wat) doen met Super Dragon Ball Z absoluut geen miskoop, al zou je kun afvragen of het niet wijs is om te wachten op Dragon Ball Z: Budokai Tenkaichi 2. Deze game komt later dit jaar namelijk ook uit op de PlayStation 2.
|