Review: 1-2 Switch
Door Stefan van B op 14-03-2017 om 07:45
|
Bron: Gamed
|
Nintendo heeft de afgelopen jaren een flink repertoire opgebouwd wat betreft mini-games. Mario Party, WarioWare, Wii Play en Nintendo Land zijn enkele voorbeelden van titels die op verschillende Nintendo consoles zijn verschenen gedurende de afgelopen jaren. Met 1-2 Switch brengt Nintendo een mini-game bundel naar de Nintendo Switch. Wij pakten onze Joy-Con’s en streden om de overwinning.
1-2 Switch bevat in totaal 28 verschillende mini-games. Op twee uitzonderingen na zijn deze enkel met twee spelers te spelen, de uitzonderingen dien je om de beurt te spelen om achteraf te bepalen wie de hoogste score heeft behaald. Hiermee onderscheidt de game zich in negatieve zin van de eerder genoemde mini-game verzamelingen, die wel een substantieel solospel bevatten. Al deze minigames zijn gerangschikt op intensiviteit, aangegeven door pepers. Zo zijn er spellen die je zittend kunt spelen, terwijl je wacht tot de ‘telefoon’ rinkelt om deze als snelst te beantwoorden, maar er zijn ook spellen die je laten dansen en op je borst laten bonzen als een gorilla. Na het spelen van een vijftal eerste mini-games speel je alle games vrij. Waarom deze in eerste instantie verscholen zaten achter deze onzichtbare muur is mij onbekend.
Vrijwel alle mini-games in 1-2 Switch spreken voor zichzelf. De eerste keer dat je de keuze maakt voor een spel krijg je een video te zien waarin verschillende acteurs in thema het spel voordoen. Tijdens het kijken hiervan vroegen vrienden zichzelf werkelijk af hoe Nintendo deze mensen bij elkaar had weten te krijgen. Het is een raciaal divers gezelschap met een enorm overdreven glimlach dat zorgt voor zowel vermakelijke informatieve filmpjes als angstaanjagende beelden, in de negatieve zin dan wel. Gelukkig kun je deze bij een tweede speelbeurt skippen, hoewel het aan te bevelen is om aan nieuwe spelers wel te laten zien wat de bedoeling is. Je wilt jezelf natuurlijk geen oneerlijk voordeel gunnen door het spel zelf slecht uit te leggen.
Al snel is het duidelijk dat er twee soorten minigames zijn. De ene groep is kort, uitdagend en daarbij is het erg duidelijk wat je goed en fout kunt doen. De andere groep is wat langer, vaak ook fysiek inspannender en kan soms onduidelijk zijn voor jongere spelers. De eerste groep blijkt al snel favoriet te zijn. Alle 28 minigames bespreken gaat me net wat te ver, maar ik zal enkele voorbeelden geven. Het melken van koeien is een wat simpelere minigame, waarin je de schouderknoppen afwisselend moet indrukken en de Joy-Con naar beneden moet trekken om zo het melken van een koe te simuleren. Deze game duurt niet lang, kan zittend plaatsvinden en is uitdagend omdat je beter wilt zijn dan je tegenstander, maar ook omdat er een highscore neergezet kan worden. Hetzelfde principe gaat op voor de eetwedstrijd, waarin je zoveel mogelijk sandwiches moet eten door hapbewegingen te maken voor de infraroodsensor in de rechter Joy-Con.
De tweede groep bestaat uit minigames waarbij je bijvoorbeeld elkaars dansbewegingen moet imiteren, ofwel de Joy-Con in de juiste positie moet brengen. Je strijdt hier alleen tegen elkaar en kan geen punten verdienen. Het is dan ook alleen leuk als de spelers echt enthousiast zijn. Een ander voorbeeld is een renwedstrijd, waarbij je na een intense rensimulatie op het droge je controllerarm in de lucht moet steken om het veroveren van een vlag te simuleren. De beloning voor het voltooien hiervan – naast een mogelijke overwinning – bestaat niet en dus zit je al snel hijgend en onbevredigd op de bank. Andere spellen in deze categorie zijn heel lastig te begrijpen, waarvan de honkbalgame hét voorbeeld is. Uitleggen waarom kan ik niet, want tijdens het spelen hadden een vriend en ik geen idee waar we nu in hemelsnaam mee bezig waren.
Het gros van de minigames is echter wel voor herhaling vatbaar en zal het zeker goed doen op partijtjes. Thuis zal het plezier in de game snel minderen. De minigames hebben weinig diepgang en doordat een beloning ontbreekt is er geen motivatie om dezelfde games opnieuw en opnieuw te spelen. De game mist daarnaast de charme van andere Nintendo minigame titels. Alle acteurs zijn (jong-)volwassenen en dat is dan ook de groep waar de game zich op lijkt te richten. Jongere kinderen zullen zich waarschijnlijk minder snel in de game kunnen vinden, door de afstand die de beoogde volwassenheid van deze game met zichzelf meebrengt. Desondanks val ik zelf wel in die doelgroep en heb ik met vrienden zeker een leuk avondje 1-2 Switch beleefd. Ik vraag mij echter sterk af of we dit elke week zouden kunnen herhalen zonder dat we verveeld raken en dat is iets waar ik me bij een Mario Party of WarioWare nooit druk over maakte.
|
|
|
Beoordeling
55
Met 1-2 Switch geeft Nintendo sociale gamers een kortstondige voldoening. De game is ideaal voor de doelgroep die we in alle reclames voorbij zien komen, maar zal in andere gelegenheden en situaties snel zijn charme verliezen. Dat de game een volle adviesprijs heeft is dan ook wel iets teveel gevraagd voor deze slappe hap en een teleurstellend product ten opzichte van eerdere Nintendo minigame titels.
|
|
|
|
 09:07 Veertig minuten gameplay van Prey
 07:34 Just Dance 2017
|
| Reacties (10) |
|
|
Pagina:
1
|
|
Xavior
op 14-03-2017 om 15:25
[Niv: 121 / Exp: 6068]
|
|
Ik denk dat het op een verjaardag met 30 man en 7 kratten bier best een leuk spel is :p
|
|
Stefan Vogels
(Redacteur)
op 14-03-2017 om 15:50
[Niv: 58 / Exp: 2923]
|
Daar ben ik vrij zeker van! Helaas is dat een situatie die voor velen vrij weinig voorkomt en daardoor niet echt in te calculeren is in de review 
|
|
|
Gast (62.238.202.xxx)
op 14-03-2017 om 15:53
|
|
Goed gedaan stefan :)
|
|
Redneckerz
(Redacteur)
op 14-03-2017 om 16:40
[Niv: 227 / Exp: 11336]
|
@ Stefan van B:
Ook met kleinere groepjes (6 man ofzo) lijkt mij dit een prima reeks minigames om je mee te vermaken.
Of voor leraren op spelletjesmiddagen..
Tenzij je geen 6 man kent of geen leraar bent, nee, dan is dit niets voor je
|
|
|
Stefan Vogels
(Redacteur)
op 14-03-2017 om 16:48
[Niv: 58 / Exp: 2923]
|
|
Oh, dat zeker @Red. Zelfs met twee spelers kan de game erg vermakelijk zijn, maar als jij elke keer met iemand anders dezelfde diepgang missende minigames moet spelen dan is de lol er wel snel vanaf. Als je met zes man speelt dan heb je er misschien wel langer plezier van, maar ook doordat je dan zelf minder vaak aan bod komt om de minigames te spelen. Dat zijnde op papier, waarbij zowel positieve als mogelijk negatieve sociale uitlatingen hier buiten gelaten zijn. Evenals bij Just Dance kan het kijken naar elkaar al hilarisch zijn, alleen geeft die game jou ook alleen, of met herhaaldelijk dezelfde groep, langer plezier.
|
|
|
Redneckerz
(Redacteur)
op 14-03-2017 om 17:08
[Niv: 227 / Exp: 11336]
|
|
^^ Ik zie mezelf eerder 1-2-Switch spelen dan Just Dance.
Maar ik heb dan ook echt helemaal niets met de melkkoe van Ubisoft die van je console een 330 euro kostend karaoke dans apparaat maakt.
(Ik zeg het nog netjes maar ik vind Just Dance een k*t franchise)
|
|
Joni Philips
(Eindredacteur)
op 14-03-2017 om 19:28
[Niv: 1181 / Exp: 59057]
|
|
Tja, het is ook niet omdat iets dichter bij je smaak of wat je wil spelen aanleunt, dat het een betere game is.
|
|
|
Gast (62.72.193.xxx)
op 14-03-2017 om 20:23
|
|
Ik hou van goede minigame collecties, maar deze lijkt idd weinig om het lijf te hebben. Hopelijk komt Nintendo nog met een sportcollectie of weer eens een leuke marioparty
|
|
|
Redneckerz
(Redacteur)
op 14-03-2017 om 20:28
[Niv: 227 / Exp: 11336]
|
|
@ Joni:
Ik begrijp ook wel dat de Just Dance IP weinig ruimte voor vernieuwing heeft. Het is immers een karaoke/dans game, daar van afwijken, en het zou geen JD meer zijn.
Met 1-2 Switch heb je echter wel verschillende manieren om je Joy-Cons te gebruiken, dus een 2de deel zou zomaar kunnen. Dat het geen pack-in titel is betreur ik nog altijd..
|
|
laraishond
op 15-03-2017 om 11:13
[Niv: 154 / Exp: 7700]
|
|
Ik wacht wel op Warioware.
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
