Vorig jaar was ik niet heel erg gecharmeerd van WRC 5, terwijl ik eerder dit jaar wel de loftrompet afstak voor de console uitgave van DiRT Rally. Het is nu aan WRC 6 om aan te tonen dat ze alsnog een serieuze concurrentie kunnen vormen, hier slagen ze helaas slechts deels in.
Racegames kun je indelen in diverse categorieën, denk aan simulatie, arcade, open wereld en meer van dit soort hokjes. De geslotenheid van circuits in een titel die draait om de World Championship Rally moge duidelijk zijn en ontwikkelaar Kylotonn kiest qua gameplay voor een mix tussen arcade en simulatie. Hoe goed of slecht je precies bent meten ze al snel na het opstarten door je in een ietwat opvallende race te gooien die enige context mist. Het resultaat wat je hierin bereikt zal worden doorgezet naar een bepaalde moeilijkheidsgraad waar je je overigens niet aan hoeft te houden. Wil je rustig starten en een game die vergevingsgezind voor je is? Of wil je juist direct in het diepe springen en ieder foutje afgestraft zien worden? De keuze is aan jou.
Verwacht qua modi geen verrassingen. Je kunt losse races rijden, een kampioenschap met je eigen regels creëren of een volledige carrière doorlopen. Deze laatste is voor velen uiteraard het meest interessant en start in de Junior WRC, van waaruit je jezelf op probeert te werken via de WRC 2 naar de hoofdklasse. Het werkt prima als een oplopende moeilijkheidsgraad en door je een keuze te geven uit de verschillende teams raak je ook iets meer betrokken bij de game. Verwacht daarentegen geen diepgaande verhaallijn of enige binding met de coureur, de basis ligt bij het racen en dit blijft in iedere klasse toch vrijwel gelijk. Wel zijn we enthousiast over de toevoeging van Super Special Stages die je door straten of een stadion laten rijden in een rechtstreeks gevecht met een ander. Een welkome afwisseling tussen de normale races door.
Kijken we naar het racen zelf dan hinken we ietwat op twee gedachten. Enerzijds is het spel voor iedereen op te pakken, anderzijds voelt het op momenten wat zweverig aan. Ondanks deze constatering laten de auto's laten zich over het algemeen goed besturen, hoewel de ondergrond niet al teveel invloed lijkt te hebben. Het zijn vooral de andere factoren waar we meer kritiek op hebben. Neem de onvoorspelbaarheid van objecten. Hoewel het uiteraard niet de bedoeling is dat je een stuk natuur mee pakt is het toch wat overdreven om dit het de structuur van een betonblok te geven. Ook de tijdstraffen gaan op momenten wel erg ver. Wanneer je ietwat van de baan slipt is dit al erg genoeg, als de game je nog eens extra straft door er direct een reset en een tijdstraf aan toe te voegen voelt dit als dubbel en onnodig. De oplossing is uiteraard om het zo ver niet te laten komen, toch is dit vooral toe te schrijven aan één storende factor; de navigator.
Normaliter is de bijrijder minstens zo belangrijk als de chauffeur zelf. Ze moeten fungeren als een eenheid om de races tot een goed einde te brengen. Wanneer zijn informatie echter meermaals incorrect is kun je je afvragen of er in het verleden iets gebeurd is tussen de twee. Ben je vreemdgegaan met zijn vrouw? Draaide je voorheen altijd skihut muziek tijdens een race? Het antwoord zullen we nooit weten. Duidelijk is wel dat hij je meermaals in de steek laat door informatie bijvoorbeeld te vroeg te geven of gewoon door te ratelen terwijl je net in een crash bent beland. Wat het des te vervelend maakt is dat de Career verder prima verzorgd is. Tussen de verschillende dagen door krijg je bijvoorbeeld 45 minuten om reparaties door te voeren. Je zult dan ook keuzes moeten maken, of een tijdstraf voor lief nemen wanneer je over deze tijd heen gaat. Tactische keuzes die een directe invloed hebben op de races zelf.
Graag hadden we de bovenstaande tekst een vervolg gegeven met een uitgebreide bespreking van de multiplayer, echter blijkt dit bijzonder lastig. Of de multiplayer simpelweg niet goed werkt of dat er niemand online is laten we in het midden, wij konden bijna nooit iemand vinden om tegen te racen. En dit is spijtig, want de multiplayer is prima in opzet. De overige racers worden als ghosts weergegeven zodat het niet ontaard in een beukfestijn en ook de speciaal opgezette uitdagingen voegen een hoop toe. Je dient bijvoorbeeld een goede tijd neer te zetten op een vooraf geselecteerde track met een vooraf geselecteerde auto. Er is dan ook geen oneerlijk voordeel te behalen en het draagt bij aan de drang om steeds weer een betere tijd neer te zetten en hogerop de lijst te klimmen. De mogelijkheid tot het racen in split-screen is verder een aangename, hoewel je hiermee niet altijd het juiste zicht hebt op de gevaarlijke wegen.
In vergelijking met WRC 5 zijn er op grafisch vlak stappen gemaakt en dan met name bij de auto zelf. De omgevingen maken iets minder indruk, gezien de stabiele framerate valt dit echter nauwelijks als kritiek te noteren. De sfeer is er eveneens niet minder om, een nachtrace waarin je enkel kunt vertrouwen op je koplampen vereist volledige concentratie en laat je minutenlang vol spanning naar het scherm kijken. WRC 6 weet op dit soort momenten te scoren, waardoor het zo zonde is dat ze op ander vlak punten laten liggen, met de navigator als belangrijkste struikelblok. Zelfs als de simulatie van DiRT Rally je niet geheel ligt is het hierdoor nog maar de vraag of WRC 6 wel je genoegdoening kan dragen.
|
