Eindelijk is het zover en mogen we genieten van Deus Ex: Mankind Divided, de opvolger van het succesvolle Human Revolution dat zeer goed onthaald werd. De verwachtingen waren dan ook hooggespannen en de trailers lieten ons alvast watertanden. Nu rest alleen de vraag nog of de game zijn hype kan waarmaken.
Mankind Divided speelt zich twee jaar na de gebeurtenissen in Human Revolution af. Het "aug incident" heeft voor wereldwijde paniek en wantrouwen gezorgd en nogmaals kruipen we in de huid van Adam -I didn't ask for this- Jensen. De geaugmenteerde anti-held werkt ondertussen voor interpol, meer bepaald Task Force 29 en heeft als taak de verantwoordelijken te zoeken voor een recente terreuraanslag in Praag. De stad zelf zal dan ook als hub dienen doorheen de game en zal je menig uur bezig houden met rond te dwalen en zaken te ontdekken. Op het eerste gezicht lijkt het verhaal zich sterk te ontwikkelen en bieden er links en rechts verschillende intriges aan waar je af en toe aan je keuzes gaat twijfelen. Tot zover, alles in orde dus. Maar dan, op het moment dat er een beetje vaart in het verhaal komt en je denkt antwoorden te gaan krijgen word je getrakteerd op de credits. In tegenstelling tot zijn voorganger hoef je in deze game dus niet te hopen op een beetje afsluiting en is het overduidelijk dat veel gespaard (of geknipt?) werd voor een opvolger.
Gelukkig betekent dat niet dat Deus Ex: Mankind Divided een slechte game is want waar de voorganger het al goed deed, doet deze opvolger dat vele malen beter. Er zijn enorm veel mogelijkheden om levels te exploreren en upgrades die voordien niet goed uit de verf kwamen, komen nu zeker en vast goed van pas om toch maar net die ene andere manier te bereiken om je doelstelling te behalen. Stevig level-design en keuzes genoeg voor elke manier van spelen dus. Ook het wapentuig kan genieten van een kleine uitbreiding in de vorm van ammunitie zoals EMP kogels. De gekende silencer en laser sight keren ook weer terug met toevoeging van enkele vizieren. Niet een enorme uitbreiding maar wel een handige.
Het grootste plezier beleef je nu immers met augments die ook aangedikt werden en veel meer nut hebben dan vroeger, mede dankzij het aangepaste energie-systeem. Met onder meer afschietbare nano-blades, een TITAN shield of remote hacking is de keuze enorm uitgebreid en vooral leuk om mee te experimenteren. De toevoeging van een new game+ modus maakt dat alles nog net wat leuker om te herspelen. De gameplay blijft weliswaar gelijkaardig aan Human Revolution maar is net dat tikkeltje beter geraffineerd dan voorheen en de layouts van de levels maken daar volledig gebruik van. Er is altijd wel een manier of een geheimpje te ontdekken als je de juiste tools kan gebruiken en dat is nu net het sterktepunt van Deus Ex.
Na het hoofdverhaal kan je nog een mini-missie spelen (mits je de DLC hebt) of je toespitsen op de Breach modus die de Deus Ex gameplay in een meer abstracte manier aan bod laat komen. Een leuke toevoeging maar eigenlijk had ik persoonlijk liever meer uitwerking van het verhaal gezien en een iets langere story mode. In Breach moet je eigenlijk alleen levels uitspelen met een goede score en een korte tijd om ergens op de leaderboards te verschijnen. Hiervoor word je beloond met cash waarmee je booster packs kunt kopen die uitrusting en dergelijke voorzien. Leuk voor even maar serieus minderwaardig aan hetgeen wat Deus Ex hoort te bieden en wat je terugziet in het hoofdverhaal.
Tot dusver klinkt Deus Ex dus als een sterke titel en dat is het zeker ook maar... toch zijn er bepaalde dingen waarvan ik toch wel even moet slikken. Het teleurstellende einde is er daar alvast eentje van, maar dan heb je nog eens Jensen's Stories, een aparte modus met kleine missies die betrekking hebben op het hoofdverhaal maar gerekend worden als DLC. Deze missies hadden gewoonweg in het spel moeten zitten van het begin. Vervolgens... microtransacties in een singleplayer spel. Tja, kan het nog erger? Jawel want deze aangekochte items zijn slechts éénmalig te gebruiken (net zoals sommige pre-order extras). Natuurlijk zijn deze helemaal niet verplicht en eigenlijk ook niet nodig maar de aanwezigheid is toch een beetje zorgwekkend voor de toekomst.
Als laatste zoals gewoonlijk de technische kant van de game en daar kunnen we makkelijk over oordelen want de game ziet er geweldig uit en barst uit van details. De enige minpunten die opvallen zijn de afschuwelijke lip-syncing en de vrij matige performance van de PC-port. De sfeer in Praag is erg goed naar voren gebracht en de geluidseffecten kunnen goed overtuigen, net zoals de stemacteuren. Er zijn enkele lange laadtijden te bespeuren tussen grote levels (vooral de hub-levels) maar echt helemaal storend is dit niet. Breach laadt weliswaar vlotter maar mist haast alle details die de game net zo grafisch sterk maken.
Het eind-verdict is dan ook niet makkelijk. Qua gameplay en graphics staat het spel sterk in zijn schoenen maar de vreemde DLC die in-game had kunnen zitten en de idiote toevoeging van microtransacties brengen een zure smaak naar boven. Deze twee laatste waren nog wel te bedekken met de mantel der liefde zolang het hoofdverhaal en de content daarvan voldoende uitgewerkt waren, maar dat is dus niet het geval hier. Zo een sterke game die nu gebukt moet gaan onder stomme beslissingen. Laten we hopen dat de opvolger hier maar een lesje uit leert.
|
