Zombies in games zijn ons niet vreemd en ook de maffia komt eens in de zoveel tijd voorbij. Guns, Gore and Cannoli besluit deze twee samen te voegen, voegt hier het leger, een stel ratten en ander gespuis aan toe en vuurt dit als geheel op ons af.

Het spel is de eerste titel van een Belgische ontwikkelaar, Crazy Monkey Studios, die op de Xbox One verschijnt, nadat deze al eerder op de PC uit kwam en ook naar de PlayStation 4 zal komen. De verhaallijn is geplaatst tegen de achtergrond van de jaren twintig en laat ons in de huid van Vinnie Connoli kruipen. Hij krijgt een opdracht van zijn meerdere om af te reizen naar Thugtown om aldaar Frankie the Fly te bevrijden. Er is alleen één probleem: sinds St. Patrick’s Day is vrijwel de gehele bevolking in een zombie veranderd. Gelukkig kom je niet ongewapend, naast een standaard pistool met ongelimiteerde ammunitie en een shotgun verkrijg je al snel absurdere wapens als een raket- en vlammenwerper om flink mee huis te houden.


Guns, Gore and Cannoli is gepresenteerd als een side-scroller die je alleen of coöperatief, met maximaal drie vrienden, kunt doorlopen. Dit is zeker aan te raden omdat dit het spelplezier zeker ten goede komt, maar hier komt meteen het grootste minpunt om de hoek kijken: er is geen mogelijkheid om online te spelen. Je zult je vrienden dan ook thuis uit moeten nodigen, hetgeen zeker voor het nodige plezier zorgt. Het is al snel een chaotisch tafereel wanneer iedereen zijn wapens los laat op de zombies, waarbij ook enig tactisch denkwerk nodig is. Verwacht bijvoorbeeld niet dat je op een hogere locatie veilig bent, waarbij het aantal vijanden dat je tegen komt even gevarieerd is als de wapens waarmee je ze af kunt maken. Hoewel zombies de hoofdmoot vormen kom je ook tegenover ratten, kabouters, vampieren, het leger en de nodige eindbazen te staan, hetgeen een leuke afwisseling vormt.

Leuk is eveneens dat simpelweg vertrouwen op vuurkracht niet voldoende is om situaties te overwinnen. Verschillende vijanden vereisen verschillende aanvallen en na enige tijd zal de moeilijkheidsgraad, mede hierdoor en mede door het flinke aantal vijanden dat op je afkomt, behoorlijk oplopen. Gelukkig zijn het aantal checkpoints rijkelijk aanwezig, maar chaos is gegarandeerd. Te midden van deze chaos is de coöperatieve mogelijkheid soms wel wat onoverzichtelijk. Wanneer je te ver achterblijft ten opzichte van je collega’s zul je terug in het scherm worden gebracht, waardoor je op momenten het overzicht verliest. In te drukke secties wil ook de framerate soms een kleine terugval krijgen, maar gelukkig zijn dit soort momenten spaarzaam.


Dat Guns, Gore & Cannoli zichzelf nergens serieus neemt moge duidelijk zijn, maar deze speelse wijze van presentatie komt ook in andere factoren naar voren. Wanneer je leven terugloopt eet je bijvoorbeeld cannoli om je gezondheid terug te winnen en tevens zijn er vele verwijzingen naar media. Niet alleen in de verschillende outfits als Rambo, The Godfather of Terminator, maar ook door uitspraken als ”You filthy animal” en ”What we’ve got here is a failure to communicate”. Het gaat begeleid met muziek die rechtstreeks uit deze periode weggelopen had kunnen zijn en dialogen die zichzelf helaas iets te snel herhalen.

Geheel nieuw in deze Xbox One versie is een Versus mode, te vergelijken met Super Smash Bros. De karakters worden in een arena geplaatst en uiteindelijk mag één speler zich tot winnaar kronen. Helaas gaat ook hier op dat het niet online te spelen is en de Versus Mode voegt, mede hierdoor, ook weinig toe aan de hoofdmodus. Het is door andere spellen allemaal al eens gedaan en zelfs beter uitgewerkt. Het neemt niet weg dat Guns, Gore & Cannoli zijn aanschaf zeker waard is. Het gemis van online mogelijkheden is jammer, maar alleen of met vrienden op de bank zul je voortdurend met een glimlach zitten te spelen. Dit komt zeker ook door de cartooneske graphics die de absurditeit van de game als geheel extra onderstrepen.