Jarenlang maakte Toei Animation Dragon Ball Z episodes en film. In 1993 verscheen de negende Dragon Ball Z film onder de naam Dragon Ball Z: Bojack Unbound. Is de film de moeite waard of niet?

In de film organiseert de rijke Mr. X.S. Cash een verjaardagsfeest voor zijn zoon. Zijn zoon is gek op Hercule dus organiseert Mr. Cash een nieuw vechttoernooi. Hij nodigt hierbij de sterkste aardbewoners en ruimtewezens uit, Krillin, Tien, Piccolo, Trunks, Gohan en de onbekende Dosqoi nemen deel. Ook Hercule is aanwezig, maar hij houdt zich liever bezig met het vluchten, waarmee hij het komische element in de film vormt. Enkel op een zeldzaam moment is hij moedig. Na de Cell Games heeft hij namelijk begrepen dat de Z vechters op een duidelijk hoger niveau staan dan hem. In de finale duiken buitenaardse wezens op onder leiding van een mysterieuze vrouw, Zangya. Trunks, Gohan, Krillin en de anderen beginnen te vechten tegen deze vijanden waarna ook Vegeta en Yamacha opduiken.


Hun hulp is nodig want op de helft van de film duikt Bojack op. Hij werd ooit opgesloten door de vier Kai's in een ster, maar door de zelfmoordaanval van Cell is het zegel gebroken. Hierdoor is Bojack vrij en kan hij het universum veroveren. Hij moet hiervoor wel eerst de sterkste wezens in het universum uitschakelen. Deze zitten gelukkig allemaal op de Aarde, wat zijn taak zeer gemakkelijk maakt. De strijd tegen de Z vechters is niet moeilijk, Bojack verslaat de verschillende Super Saiyans met gemak. Na zijn transformatie wint de blauwe reus meer spieren en maakt hij bijna een pulp van Gohan, Vegeta, Trunks en Piccolo. Het loopt gelukkig allemaal goed af voor de Aarde dankzij een inspirerende speech van Goku en een allesvernietigende transformatie van een held.

De film eindigt op dezelfde manier als Super Android 13, namelijk met een grappige conversatie tussen Vegeta en Piccolo. Uiteindelijk duurt de film zo'n vijftig minuten, wat kort lijkt in vergelijking met zijn voorganger. Aan de andere kant is het een film met een bundel hevige gevechten na het slepende, rustige begin die ons de familie Cash leert kennen en nodig is om het plot in te leiden. Bojack Unbound is tevens één van de weinige Dragon Ball Z films die geen plotprobleem vormt in de Dragon Ball Z series. Het plot zelf is ook degelijk, het is redelijk zinnig in tegenstelling tot enkele films die ervoor en erna kwamen. Je krijgt weinig ongeloofwaardige momenten, zeker niet omdat de Cell Saga redelijk goed nagespeeld wordt, wat zeker in het einde opvalt.


De nieuwe stemmen van Bojack en zijn handlangers passen goed bij hun personages, de blauwgroene reus klinkt sterk in beide versies. De familie Cash aan de andere kant klinkt zeurderig en mag vergeten worden. De film is tevens de laatste waarin de Japanse stemacteur van Master Roshi, Kohei Miyauchi, een rol speelt. Hij stierf namelijk voor het verschijnen van de volgende film. De animatie bereikt in de film ook een hoog niveau voor het jaar 1993, maar je moet natuurlijk onthouden dat de film ondertussen al meer dan twintig jaar oud is. De film is te repetitief qua plot en animatie om een aanrader te zijn voor de Dragon Ball Z fan. De film doet niet nieuws en doet qua gevechten onder tegen de Cell Saga. Deze film mag zelfs een fan overslaan.