Hoewel de roep onder veel gamers groot is naar geheel nieuwe, innovatieve titels is dit nu precies wat ontwikkelaar MachineGames niet doet. Zij brengen eind mei namelijk Wolfenstein: The New Order uit, een first-person shooter uit een franchise die al 33 jaar oud is. Wij blikken vooruit of het woord ‘oud’ gelijk staat aan verval of juist aan respect.

De meest recente Wolfenstein, welke vijf jaar geleden onder de vlag van Activision verscheen, wist de middelmatigheid amper te ontstijgen. Het woord ‘verval’ komt dan ook meteen boven, maar gelukkig hebben de jaren die volgden voor de nodige veranderingen gezorgd. Naast een andere ontwikkelaar - hetgeen overigens niet onbekend is voor de Wolfenstein games - is ook de uitgever veranderd, Bethesda Softworks kocht id Software namelijk in 2009 op. Frisse bedrijven die een frisse wind door de franchise willen blazen. Om deze reden start de game in 1946, in een alternatieve kijk op de gebeurtenissen van de Tweede Wereldoorlog. Hoezeer de geallieerden ook probeerden om de Duitse troepen te overwinnen, ze faalden in hun pogingen. Eén van de personen die meehielp in de strijd was oudgediende B.J. Blazkowicz, maar ook hij kan het tij niet keren. Sterker nog, in een poging om Wilhelm ‘Deathshead’ Strasse te vermoorden is hij degene die zich gewonnen moet geven en dit moet bekopen met een coma die veertien jaar duurt.


Als speler mogen we zowel het jaar 1946 als de latere periode van de oorlog spelen, waarbij een duidelijke scheidingsbreuk zichtbaar is. In de jaren die Blazkowicz in coma lag heeft het wapentuig stappen gemaakt, waardoor we de klassieke pistolen in mogen wisselen voor nieuwe technologieën, zoals lasterpistolen. Niet voor niets zijn de Duitsers in deze tijd superieur in technologie, zo waren zij de eerste die een stap op de maan wisten te zetten. Zoals het een oude shooter betaamt mogen we de wapens onbeperkt oppikken, waarbij we er twee tegelijkertijd kunnen hanteren. Een meer klassiek spelconcept als deze vinden we ook terug bij je health. Wordt deze in veel hedendaagse shooters geheel aangevuld wanneer je maar lang genoeg buiten schot blijft, daar zul je nu actief op zoek moeten naar health packs. Je health werkt namelijk in blokjes van twintig, tot een maximum van honderd. Is je health bijvoorbeeld gedaald naar twaalf dan zal deze automatisch worden aangevuld tot twintig, maar wil je deze verder verhogen, dan is het belangrijk een health pack of voedsel te vinden. Als laatste element mogen ook de perks niet onbenoemd blijven, door uitdagingen te voltooien kun je groeien in stealth, tactical, assault en demolition.

Om je verder te wapenen tegen het gevaar, welke zowel bestaat uit Nazi soldaten als enorme mechs, kun je nu om een hoekje gluren. Omdat je je hoofd niet direct als schietschijf wil laten fungeren kun je dit gluren doseren, zo bepaal je zelf hoe ver je blikveld is. Voorzichtigheid is echter altijd geboden omdat de omgevingen grotendeels vernietigbaar zijn. Verwacht niet dat je complete verdiepingen in kunt laten storten, maar bedenk je wel dat je cover niet altijd zo veilig is als in eerste instantie gedacht.


Wolfenstein: The New Order leent dan ook veel uit het verleden, zo haakt het nog altijd in op de Tweede Wereldoorlog, zien we bekende namen terugkeren en is het met een beetje inlevingsvermogen een vervolg op de eerder ingezette verhaallijn. De twist waarmee ze dit echter doen moet het tegelijkertijd fris aan laten voelen, waarbij gekozen is om zich geheel op de singleplayer te richten, inclusief te maken keuzes die kleine verhaalelementen beïnvloeden. Inderdaad, deze shooter kent geen multiplayer, een opvallende keuze die wat ons betreft respect verdient. Of dit respect ook daadwerkelijk betrekking heeft op de gehele game leren we op dinsdag 20 mei, de voortekenen lijken in ieder geval positief.