Jaarlijks produceert de game-industrie duizenden games, maar zelden vinden we interessante personages. In onze Gamecharacter-feature blikken we regelmatig terug op een personage dat ons jarenlang is bijgebleven.

Een meedogenloze huurmoordenaar, een meester van vermommingen, een prominente kale kop, een antiheld, een filmster. Het zijn ideale woorden om Agent 47, de hoofdrolspeler van de Hitman-franchise, te beschrijven. Het is echter te weinig om Agent 47 de nodige eer aan te doen, daarvoor moeten we een diepgaandere blik werpen op de agent. Die diepgaande blik begint bij dokter Otto Wolfgang Ort-Meyer, een Duitse wetenschapper die naar Roemenië is gevlucht om aldaar zijn onmenselijke experimenten uit te voeren. Hij gebruikt namelijk het DNA van vijf gevaarlijke en intelligente criminelen om een leger supermensen te vormen. Het grootste deel van zijn kloons is geen lang leven beschoren, maar in Hitman maakt de speler kennis met 47, één van de succesvolle experimenten. Een gewetenloze huurmoordenaar die kalm blijft in elke situatie en die beschikt over uitstekende snelheid, intelligentie, spierkracht en uithoudingsvermogen om elke missie tot een goed einde te brengen.


Ort-Meyer trainde Agent 47 dertig jaar lang, waarna hij hem liet ontsnappen en ervoor zorgde dat hij onderdak vond bij de International Contract Agency, een clandestiene organisatie die klanten verbindt aan een huurmoordenaar zodat zij tegen betaling iemand kunnen laten uitschakelen. Door zijn achtergrond wordt Agent 47 al snel hun meest betrouwbare werknemer ongeacht hoe moeilijk de missies worden. Ort-Meyer huurde Agent 47 zelfs in via deze organisatie om de grootste vijanden van de dokter te doden, iets wat fout afliep voor de dokter toen Agent 47 ontdekte wat zijn plannen waren. Zelfs zijn eigen surrogaatvader is dus niet veilig voor zijn kunde. Agent 47 is hierbij ook één van de trouwste werknemers, zo bleef hij hen zelfs trouw toen de organisatie vernietigd werd en opnieuw opgericht moest worden. Daarin wordt hij geholpen door Diana Burnwood, de enige persoon in de wereld waar Agent 47 een echte band mee heeft.

Door zijn schijnbare gebrek aan emoties en zijn introverte karakter heeft Agent 47 het sowieso moeilijk om vrienden te maken, en de vrienden die hij wel maakt, worden meestal het doelwit van aanvallen omdat hij ermee bevriend is. Om hen te sparen verlaat hij hen meestal snel. Desondanks is hij absoluut niet onmenselijk. Hij probeert bijvoorbeeld zoveel mogelijk onnodige doden te vermijden. In de games kun je daarom ook vijanden in slaap laten vallen of hen simpelweg misleiden door van kostuum te veranderen. Door zijn opvallende pak met rode das, zijn kale kop en zijn tatoeage op zijn nek zijn die vermommingen vaak nodig. Zijn kalme natuur zorgt ervoor dat hij zichzelf ook nooit verraadt door te panikeren. Aangezien hij een huurmoordenaar is, is hij natuurlijk geen held; maar de games maken ook duidelijk dat hij geen slechterik is. Hij is eerder een noodzakelijk kwaad voor de bescherming van de wereld.


De meeste gamepersonages verschijnen exclusief in games, met eventueel hier en daar een strip of boek op basis van de games waarin hij verschenen is. Zelden maken ze echter de overstap naar het grote scherm, die overstap is Agent 47 echter wel gelukt. In 2007 verscheen Hitman, waarin Timothy Olyphant in de huid kroop van 47. Hij was hierbij geen kloon, maar een weeskind dat vanaf jonge leeftijd werd opgevoed tot de ideale huurmoordenaar. Ondanks het genetische verschil was Agent 47 niet minder effectief hoewel hij iets meer emotie vertoonde dan zijn digitale evenbeeld. De film deed het niet slecht, maar verkocht niet goed genoeg om een vervolg te krijgen. Een reboot is echter wel mogelijk, bij Fox wordt momenteel gewerkt aan “Agent 47” waarbij Rupert Fiend de gelijknamige huurmoordenaar zal vertolken. Of die film ooit in de bioscoop verschijnt, weten we voorlopig niet; maar Agent 47 zelf zien we ongetwijfeld nog vaak terug in de toekomst.