In samenwerking met Sony Computer Entertainment ontwikkelt HumaNature Studios momenteel een nieuwe PlayStation 3, PlayStation 4 en PlayStation Vita-game onder de naam Doki-Doki Universe. Op Gamescom was de game al speelbaar en wij gingen aan de slag om te kijken wat Doki-Doki Universe nu juist is.

Tijdens mijn speelsessie kwam ik echter al snel tot de conclusie dat dat een vraag is waarop ik heel moeilijk kan antwoorden. De mannen en vrouwen van HumaNature die onder leiding staan van Greg Johnson die meegewerkt heeft aan titels als ToeJam & Earl, hebben namelijk een game opgeleverd die zeer moeilijk te omschrijven valt. In de game kruip je in de huid van een robot met de simpele naam QT377665, maar hij luistert gelukkig ook naar de naam QT3. Hij werkte jarenlang gelukkig voor een gezin, maar dat gezin heeft hem nu zo’n 31 jaar geleden gedumpt. In die tijd is er veel veranderd en op een dag komt de alien Alien Jeff langs die hem laat weten dat hij klaar is voor de schroothoop omdat hij niet genoeg emotie kan tonen. Samen met zijn trouwe vliegende varken moet QT3 nu het universum verkennen en bewijzen dat hij wel genoeg emotie heeft.


Ondertussen begrijp je deels waarom het concept achter Doki-Doki Universe niet snel te verklaren is. In de Gamescom demo belandde QT3 op een kleine planeet – weergegeven als enkele 2D schermen in een grafisch stijltje dat sterk lijkt op dat van Scribblenauts – die duidelijk Egyptisch geďnspireerd was. Buiten de piramides zag ik er ook een Cleopatra look-a-like rondlopen, evenals een kameel en een geest die hopeloos verliefd is op Cleopatra. Om te bewijzen dat hij over voldoende emotie beschikt, zal QT3 iedereen op zo’n planeetje moeten helpen. Zo wil Cleopatra schaduw en wil de geest praten met Cleopatra. Om hen te helpen zul je het volledige level moeten verkennen op zoek naar cadeau’s. Achter een piramide vond ik bijvoorbeeld een cadeautje met een sticker van een palmboom erin. Deze kon ik dan naast Cleopatra plakken om haar schaduw te geven, zodat zij weer wat gelukkiger werd. Op deze manier moet je alle cadeautjes vinden en iedereen helpen.

Dat was natuurlijk een eenvoudig voorbeeld, maar Doki-Doki Universe belooft ook moeilijkere puzzels te bevatten. De geest zichtbaar maken voor Cleopatra blijkt namelijk een grotere klus te zijn en ik zal hopelijk wel eens op het internet lezen hoe het wel moet want voorlopig heb ik nog geen flauw idee. Om ervoor te zorgen dat ik snel kon reizen binnen een level kon ik steeds mijn vliegende varken oproepen, iets wat ik soms al gewoon deed voor het grappig effect. Echt diepgaand leek de ervaring me echter niet. Op dit eerste zicht was het een mix van Scribblenauts met de stickers van LittleBigPlanet zonder dat er veel variatie in de gameplay zelf steekt. Hiervoor was het natuurlijk spijtig dat de aanwezige demo’s alleen dit Egypte-level toonden, misschien zit in de latere game wel wat meer variatie qua gameplay. Los daarvan lijkt het me echter sowieso een titel die meer geschikt is voor de Vita dan voor beide consoles.


Het verkennen van de menselijkheid van QT3, en indirect die van jou, verloopt niet alleen via de puzzels en het helpen van mensen. Deze worden namelijk afgewisseld met quizjes die meer inzicht moeten geven in jouw persoonlijkheid. Een persoonlijkheidstest in de vorm van een game dus. Daarnaast kun je verzamelde stickers ook gebruiken om QT3s thuisplaneet in te richten, iets wat zeker doet denken aan LittleBigPlanet waar je ook de hub kunt inrichten. In tegenstelling tot LittleBigPlanet kun je echter ook gemakkelijk de thuisplaneet van andere spelers gaan bezoeken. Het meest opmerkelijke is echter de manier waarop Doki-Doki Universe wordt verspreid. In de eerste plaats is er een gratis versie waar je kunt deelnemen aan quizjes en kunt communiceren met andere spelers via mail, waarbij dit alles cross-platform is. Daarnaast heb je de ’Universe’ uitbreiding die je toegang geeft tot de volledige game en je het universum laat verkennen om iedereen te helpen. Een uitermate opmerkelijke game dus, maar ook een leuke game? Dat is de vraag.