Als je het verleden en het heden bestudeert, kun je de toekomst beter voorspellen. Dat is één van de redenen om terug in de geschiedenis te gaan. Hier op Gamed gaan we generatie per generatie terug in de tijd tot aan de oerknal van het gamen, in de hoop om je zo een beter beeld van het fenomeen te geven. Nu reizen we terug naar het 8 Bit era, de start van het moderne gaming tijdperk.

Achterbakse praktijken voor marktoverwicht
Tegenwoordig vinden veel mensen dat het aankopen van developers door consolefabrikanten achterbaks is en dat overeenkomsten om games enkel op een bepaald platform uit te geven, des duivels is. Wat velen echter niet weten is dat het nu vaak benadeelde Nintendo de trend begon met de NES. Voor 1983 was het ondenkbaar dat third party studio's games uitbrachten en dat leidde tot legendarische processen zoals Atari tegen Actvision maar Nintendo anticipeerde echter op andere studio's om games te maken voor hun console. In elke cartridge werd een chip geplaatst en als de console deze chip niet kon vinden, kon je het spel niet spelen. Developers waren dus verplicht om toestemming te vragen aan het populaire Nintendo. Als ze die toestemming kregen, kreeg de game het Nintendo Seal of Quality wat niets zei over de kwaliteit van de game maar wel dat de developer een overeenkomst met Nintendo had.

Deze overeenkomsten waren echter zeer strikt. Zo moest de developer niet alleen een bepaald bedrag voor de licentie betalen maar daarna ook voor het testen, produceren en verspreiden van de game. Nintendo kon de game ook naar hartelust aanpassen, zo startte het beleid van Nintendo om alle volwassen inhoud uit games te verwijderen. Ze limiteerden ook het aantal titels dat een publisher mocht uitbrengen tot vijf per jaar, er waren natuurlijk enkele uitzonderingen, Konami was een favoriet van Nintendo en mocht tien games per jaar uitbrengen.

The Nintendo Seal of Quality

Die controle over de markt steeg Nintendo naar het hoofd en ze gingen dan ook opzettelijk tekorten creëren om het systeem veel populairder te laten lijken en een echte hype te starten. Dat was echter problematisch voor kleine developers aangezien zij maar evenveel winst konden maken als Nintendo hen toeliet. Nintendo gebruikt hun macht ook om developers te verbieden om games voor andere consoles te maken. Die tactiek liep echter mis in Europa waarna Nintendo Sega moest betalen om Master System titels naar de NES te brengen.

Het legendarische proces deel 2, Tengen Vs Nintendo
Tengen is een naam die niet veel mensen zullen kennen maar het bedrijf werd opgericht nadat Atari zich opsplitste in twee delen, Atari Games en Atari Corp. Atari Corp had met de Atari 7800 een console uitgebracht terwijl Atari Games zich vooral op software wou richten. Zij vonden het echter verstandiger om van naam te veranderen om verwarring te voorkomen, hun games werden uitgebracht onder de naam Tengen. Dat is, net zoals Atari, een term uit het Japanse bordspel Go. Zij onderhandelden met Nintendo maar het liep fout, Tengen wou meer dan vijf games per jaar uitbrengen en ze niet twee jaar exclusief op de NES laten verschijnen.

Tengen bracht drie games uit onder de strenge licentievoorwaarden maar werkte ondertussen aan een manier om de 10NES, de beveiliging van de NES, te omzeilen. De meeste developers die geen licentie hadden, deden dit met een kleine elektrische schok maar dat vond Tengen onverantwoord. Zij vroegen aan het Amerikaanse patentenagentschap de plannen voor de 10NES en ze maakten hun eigen, gelijkaardige chip. Ze brachten onmiddellijk hun games zoals Pac-Man op de markt. Nintendo reageerde echter met een proces, Tengen moest in het zand bijten en zware schadevergoedingen betalen.

De Tengen variant van Tetris

Later zou nog een tweede rechtszaak volgen tussen Tengen en Nintendo. Nintendo had de rechten veroverd om Tetris op console uit te brengen maar die versie was inferieur in vergelijking met de arcadeversie. Tengen maakte één van de beste Tetris versies ooit, TETRIS, maar Nintendo startte een nieuw proces tegen Tengen. Ze moesten miljoenen exemplaren terugroepen, amper 50.000 exemplaren waren verkocht.

Belangrijke Franchises
Door de vele Japanse bedrijven die in deze periode werden opgericht, zijn veel van de grootste franchises in dit tijdperk ontstaan. De RPG series Phantasy Star, Dragon Quest, Final Fantasy en Earhtbound hadden hier hun roots. Konami had Gradius, Castlevania, Contra en natuurlijk Metal Gear. Falcom bracht ons het tot recent redelijk onbekende Ys. Alex Kidd en Wonder Boy kwamen dankzij Sega naar voren terwijl Nintendo Metroid, Zelda, Super Mario Bros. en Earthbound had. Ondertussen zijn we nog Mega Man en Bomberman vergeten.