Dance Central is één van de meest geprezen games op Kinect, zo scoorde het origineel en diens sequel respectievelijk een 83 en een 86 vanwege diens solide gameplay. Grootse veranderingen leken dan ook niet nodig, toch vond ontwikkelaar Harmonix wel dat één aspect onderbelicht was: het verhaal.

Je leest het inderdaad goed, achter alle danspasjes gaat ditmaal een verhaal schuil dat meteen is aangegrepen om nummers uit verschillende getijden in de tracklist op te nemen. Dr. Tan blijkt een man met kwaadaardige bedoelingen te zijn, echter is hij niet uit op een oorlog met wapens, maar juist met dans. Hij heeft hiervoor een groepering om zich heen verzameld die verschillende dansstijlen uit verschillende tijden hanteren, waarmee ze praktisch onverslaanbaar zijn. Gelukkig is er nog de Dance Central Intelligence die over een techniek beschikt om terug te reizen naar het verleden om zo vanaf de jaren zeventig alle iconische dansen aan te leren. Het verhaal gaat geen Oscar winnen voor beste script, maar het is leuk bedacht en werkt motiverend om verder te gaan en misschien zelfs wat nostalgie op te snuiven.


Aan de gameplay is weinig gesleuteld, niet gek wanneer de eerste twee delen al een solide basis wisten te leggen. We dansen hierdoor nog altijd een routine die middels een karakter op het scherm voor is gedaan, waarbij de nieuwe moeilijkheidsgraad Beginner een ieder makkelijk in laat stappen. Helaas kleeft er wel een nadeel aan het teruggrijpen op het oude systeem, zo is nog altijd onduidelijk wat je nu precies fout hebt gedaan. Hoewel een rood licht rondom een lichaamsdeel weliswaar aan geeft waar de fout zit leer je niet goed wat je fout deed. Om dit deels op te vangen is er nu de optie om je eigen camerabeelden naast die van je in-game karakter te zetten, maar helaas is dit niet altijd toereikend om je fouten te ontdekken.

Doordat het verhaal zich over de jaren heen afspeelt bestaat de tracklist uit vele verschillende artiesten, van groepen als de Village People en TLC tot aan artiesten als Vanilla Ice en Justin Bieber. In totaal zijn er 45 tracks die allerlei verschillende routines kennen en je zeker op de hogere moeilijkheidsgraden flink laten zweten. De eerder uitgebrachte nummers worden eveneens niet vergeten, zo is het mogelijk om je tracks uit Dance Central en Dance Central 2 te importeren om een nog grotere catalogus aan te leggen.


Naast de eerder besproken verhaallijn speelt ook de multiplayer een grote rol, geheel nieuw hierbij is Keep the Beat. Terwijl een nummer draait moet je in freestyle zo goed mogelijk mee dansen, waarbij de meest nauwkeurige speler de meeste punten scoort. Er zit echter een addertje onder het gras, wanneer je tegenstander aan het winnen is kun je zijn bewegingen kopiëren om zo diens score te stelen. Minder interessant is Strike a Pose, waarbij we enkel de beweging van het karakter op het scherm zo snel mogelijk over moeten nemen, maar Make Your Move weet gelukkig veel goed te maken. Het doel is om een eigen beweging te maken en deze meermaals te herhalen, terwijl het spel je toeroept dat deze ‘grappig’, ‘oubollig’ of ‘belachelijk’ moet zijn. Het is aan je tegenstander om ditzelfde te doen, waarna ze in een danssessie aan elkaar worden geregen. Het leuke is dat je tegenstander ook jouw bedachte bewegingen uit zal moeten voeren, hetgeen zeker tot hilariteit zal leiden. Als laatste is er nog de Crew Throwdown, waarbij twee groepen van vier dansers een serie afleggen om het uiteindelijk tegen elkaar op te nemen in een finale. Deze dansen dienen overigens uitgevoerd te worden door twee personen tegelijkertijd, hetgeen ook nu het maximum is.

Dance Central 3 is een waardige opvolger die wederom een goede indruk weet te maken en laat zien waartoe Kinect in staat is. Hoewel nog altijd niet geheel duidelijk is wat je op momenten fout doet zorgt de verhalende singleplayer en humoristische multiplayer ervoor dat de game wederom lang gespeeld kan worden. Heb je genoten van de eerdere delen of ben je simpelweg op zoek naar een leuke party-dansgame, dan is deze titel zeker iets voor jou.