Met Hard Reset brengt Flying Wild Hog ons zijn debuut-titel. Het spel keert terug naar de simpele roots van shooters zoals Serious Sam en Painkiller. Veel vijanden, veel explosies en vooral veel geschiet. Dat de formule werkt werd al eerder bewezen, maar kan Hard Reset het succesvol brengen?
We reizen af naar de toekomst waar op hol geslagen AI de mensheid bedreigt en probeert 'the sanctuary' in te palmen. Als een agent van the sanctuary dienen wij daar een stokje voor te steken. De rest van het verhaal is niets meer dan opvulling tijdens de laadschermen en het is ook zeker niet de voornaamste reden om het spel te spelen. Maar goed dat de gameplay interessanter is dan het verhaal. Zoals in de inleiding vermeld staat, gaan we tekeer met wapens totdat alles uitgeroeid is en het volgende level laadt. Gelukkig krijgen we enkele leuke wapens om mee te spelen en een omgeving die bol staat met explosieve vaten en elektrische machines om je vijanden vakkundig op te blazen of te elektrocuteren. In het begin van het spel heb je enkel een plasmageweer en een machinegeweer maar na het omleggen van robots en het verzamelen van pick-ups verdien je punten waarmee je jouw personage of favoriet wapen kan verbeteren. Meer bescherming, sneller vuren, hogere munitie-capaciteit of een secondaire vuurmodus zijn slechts enkele van de upgrades die je kan kiezen.
Later in het spel krijg je natuurlijk meer opties om je machinegeweer om te vormen in een shotgun of een granaatlanceerder terwijl je het plasmageweer omvormt naar een heuse mortier die bliksem granaten afvuurt. Met de upgrades erbij kan je bijvoorbeeld de mortiergranaten een stasis field geven zodat alles vertraagt wat in het veld raakt. Handig om de grotere vijanden mee vast te zetten terwijl je ze bestookt. Vijanden komen helaas maar in enkele variaties. Standaard zijn er de kleine, snelle robotjes die op je afstormen, soms gemengd met een explosievere variant. Een trap hoger hebben we de grotere robotten die eveneens op de speler afstormen, al zij het een pak sneller dan de kleinere. Veel ontwijken is hier dus de opdracht want soms komen ze met drie op je af en ze kunnen aardig wat schade verdragen. Als laatste zijn er dan nog de schietende robotten die eigenlijk vrij makkelijk om te leggen zijn. Met genoeg keuze in je wapentuig en upgrades kan je aardig wat plezier beleven om met zoveel mogelijk variatie de tegenstand een halt toe te roepen. Helaas krijg je de leukste spullen pas laat in het spel waardoor je ze niet lang kan gebruiken.
Met een speelduur van ongeveer vier tot vijf uur ben je snel door het spel heen en als daarbij de eerste twee uur enkel met het plasmageweer en het machinegeweer gespeeld wordt kan het spel niet meteen overtuigen. Als het spel echter uitgespeeld is, kan je de EX mode spelen waarbij al je voorgaande upgrades en wapens vanaf het begin beschikbaar zijn. Zo wordt het spel al een héél stuk interessanter. Verder kan je steeds op zoek gaan naar geheimen die hier en daar in het level te vinden zijn. Een ander probleem dat de kop opsteekt bij momenten is het drukke leveldesign. Soms zal de speler langs verschillende kanten bestookt worden en rondschieten zal vaak een aantal explosies veroorzaken die meestal dodelijk zijn voor de speler terwijl de tegenstand eigenlijk makkelijk uit te roeien zou zijn. Gelukkig komen deze krappe gedeeltes niet al te vaak voor en zijn de grotere gevechten geplaatst in ruimere omgevingen. Veel diversiteit in de gameplay is er dus niet, maar wat er wél is, is dan weer goed uitgewerkt.
Ook grafisch kan het spel overtuigen met knappe lichteffecten en scherpe texturen. De vijanden zien er ook knap uit al heb je niet veel tijd om dit te beoordelen omdat ze veel bewegen en nogal dodelijk zijn. Dode vijanden verdwijnen uiteindelijk in een mengelmoes van vonken en explosies. Voor een soort budgettitel zit er in ieder geval veel detail in. Ook het cyberpunk art-design komt geloofwaardig over maar helaas zijn er niet zoveel verschillende locaties aangezien alles zich binnen de stad afspeelt. Het geluid is eveneens goed verzorgd al zijn de stemmen tijdens de stilistische comic-book cutscènes een beetje geforceerd en overdreven. De andere geluidseffecten klinken dan weer bombastisch en maken het hele plaatje van explosies mooi af. De AI daarentegen is erg basic gehouden: of de vijand stormt op je af of hij beschiet je van een afstand. Cover zoeken zullen ze nooit doen maar ze springen wel aan kant als ze doorhebben dat zij het doelwit vormen. Gelukkig past deze AI bij de gameplay want in een ander spel zou het niet gewerkt hebben.
Hard Reset is zeker geen slecht debuut en de gameplay is lekker nostalgisch. Hier en daar zijn er enkele minpuntjes op te merken aan het leveldesign, het verhaal en de levensduur van het spel maar de rest is prima uitgewerkt. Het spel is eveneens niet al te duur en voor die prijs krijg je eigenlijk genoeg content voor je geld. Helaas zal het spel na twee keer gespeeld te hebben toch saai worden en zal je niet veel redenen vinden om nogmaals terug te keren. Als je een fan bent van shooters als Painkiller of Serious Sam dan kan Hard Reset grotendeels bekoren. Ben je echter niet zo voor breinloze shooters dan kan deze titel best vermeden worden.
|
75
Er kan dus een stuk zijn waar je wel 10 keer gestorven bent en je daar 50 minuten aan het spelen bent. Je bent dan eindelijk voorbij dat stuk, maar het spel registreert alleen die 5 successvolle minuten dat je er levend door bent geraakt. 
