Ik weet nog zo goed als gisteren dat ik mijn eerste stapjes zette in de gamewereld, en wel met de game Tomb Raider. Geweldig was dat; met zo’n stoere chick door eeuwenoude tempels klimmen terwijl je ondertussen de vijanden op afstand dient te houden met behulp van je blaffers. Dat waren mooie tijden, maar aan alles komt een eind. Zo ook Tomb Raider: met Uncharted 2: Among Thieves kunnen we Nathan Drake met zekerheid als koning van het adventure-genre benoemen.

Zoals je hierboven kan lezen ben ik erg enthousiast over Uncharted 2. Op meerdere fronten wist de game mij werkelijk weg te blazen, en dat is een game bij mij nog maar weinig gelukt. Laat ik beginnen met het visuele aspect van de game. Zoals we allemaal weten is Naughty Dog behoorlijk bekwaam als het om graphics en animaties gaat. Uncharted: Drake’s Fortune was grafisch al een pareltje, maar wat de ontwikkelaar met Uncharted 2 heeft neer weten te zetten in krap twee jaar, is simpelweg knap te noemen. Zo zijn de details werkelijk subliem. Elk voorwerp, elk gebouw en elk personage is in vol detail weergegeven: de textures zijn haarscherp, niks oogt kaal of saai en je kunt bij wijze van spreken de haren op Nathan's hoofd tellen. Ook de animaties zijn van erg hoog niveau, bijna elke beweging ziet er even vloeiend als realistisch uit. Verder combineert Naughty Dog hun verbazingwekkend oog voor detail knap met sfeer. Met behulp van prachtige schaduweffecten, verbazingwekkend mooi ogend water, en nihiele, maar erg sfeervolle details als opvliegende vogeltjes, wapperende vlaggetjes en dreigende wolkendekken heeft Uncharted 2 een sterk sfeertje meegekregen. Deze sfeer wordt nog versterkt door geweldige audio, die varieert van opzwepende rock tot spirituele melodieën. Ook het geluid van bijvoorbeeld voetstappen, schoten en wind is formidabel. Ja, zowel grafisch als audiovisueel is Uncharted werkelijk van ongekend niveau.

Oké, genoeg over hoe lekker Uncharted 2 eruit ziet en klinkt; het gaat natuurlijk nog steeds om het innerlijk. Laat ik beginnen bij een ander sterk fundament van Among Thieves: het verhaal. In Uncharted 2 start Nathan met een flashback, waarbij je meteen de actie in geslingerd wordt; hevig bloedend dien je te ontsnappen uit een treinwrak, wat elk moment de afgrond in kan verdwijnen. Even later word je naar vier maanden eerder teruggebracht, waar je te horen krijgt over een olielamp die in het bezit is geweest van Kenghis Khan. Uiteraard gaat Nate hier naar op zoek, met behulp van Chloe, een nieuw, sexy karakter in de Uncharted-reeks. Helaas gaat dat niet voorspoedig, al snel blijkt dat de opdrachtgever niet helemaal te vertrouwen is, en al snel blijkt dat ook de geheimen van Marco Polo en de schatten van het verloren rijk Shangra-La een betekenis in het lot hebben. Er volgt een actievolle tocht waar Nathan en Chloe tegen een hoop vijanden, plottwisten en oude bekenden komen te staan. Voor wie al bang was dat de schone blonde Elena uit het verhaal verdwenen zou zijn is er goed nieuws, ze zal wederom een grote rol spelen in Uncharted 2. Ook enkele minder bekende personages als Victor Sullivan zullen wederom hun opwachting maken in Uncharted 2. Ook een compliment waardig zijn de diverse locaties in de game. Je zal je door de besneeuwde bergtoppen van de Himalaya begeven, maar ook puzzels moeten oplossen temidden van oeroude tempels in Zuidoost Azië. Verder is de duur van de singleplayer opgeschroefd. In Drake's Fortune was je binnen acht uur wel uitgeknald, maar in Uncharted 2 heb je tussen de tien en twaalf uur nodig, en dan zijn er nog de hogere moeilijkheidsgraden.


Naughty Dog heeft geprobeerd een vlug, boeiend, en filmisch verhaal te vertellen, en daar zijn ze met vlag en wimpel in geslaagd. Middels een hoop cutscenes wordt je door het verhaal geloodst. De cutscenes verdienen een pluim op zich: zowel visueel als inhoudelijk zijn ze vergelijkbaar met een Hollywood film. Je kunt duidelijk zien dat Naughty Dog plezier heeft gehad tijdens het maken van Among Thieves, en dat komt vooral terug in de cutscenes, waar aardig wat humor in verwerkt is. Door de realistische voice-acting (zelfs in het Nederlands is de voice-acting dik in orde!) en de humor zijn de cutscenes erg boeiend, en dat is voor een game als deze een groot pluspunt aangezien dit meedraagt aan een hippe, filmische sfeer. Wat ook meedraagt aan dat Hollywood-stijltje zijn de plottwisten. De campaign barst van de plotselinge verhaalwendingen, zowel voorspelbaar als totaal onverwacht, en dat houdt de game gedurende het verhaal fris. Soms is het zelfs zo dat je waar verrast of geschokt bent door zo’n plotwending. Zo blijkt het bijvoorbeeld dat een karakter toch niet helemaal blijkt te zijn wat je aanvankelijk dacht. Al deze factoren maken het verhaal van Uncharted 2: Among Thieves net even wat boeiender, vlotter en stoerder dat het verhaal in de gemiddelde game van tegenwoordig. Ik weet nog dat CliffyB het ten tijde van Gears of War 2 altijd had over een achtbaanrit, en dat is de perfecte verwoording om zowel zijn game als Uncharted 2 te verwoorden.

Nu over de gameplay. Deze is uiteraard grotendeels overgenomen uit Drake’s Fortune maar Naughty Dog heeft ook geluisterd naar kritiek. In Uncharted 2 is het klimmen nog steeds van groot belang, maar laten we wel stellen dat Among Thieves een stuk actievoller is geworden dat zijn voorganger. Zo zal je al vrij snel een helikopter uit de lucht moeten schieten, terwijl je ondertussen belaagd word door vijandige troepen. In deze werkelijk filmische schietpartijen dien je gebruik te maken van het coversysteem, anders zul je gauw het loodje leggen. Dat systeem werkt bijna perfect. Soms zal Drake net even achter het verkeerde muurtje schuilen, maar over het algemeen is het coversysteem erg degelijk. Ook het wapenarsenaal is in Uncharted 2 verbeterd. Buiten standaard wapens als de revolver en de shotgun zul je ook in de weer kunnen gaan met verdovingspistolen en heviger geschut zoals de grenadelauncher. Groot minpunt aan Uncharted: Drake’s Fortune waren de tegenstanders. Deze konden zo ontzettend veel kogels slikken dat je er werkelijk niet goed van werd, zeker op de hogere moeilijkheidsgraden. Gelukkig is het aantal kogels dat nodig is iemand neer te krijgen verlaagd, maar nog steeds duurt het soms nog steeds iets te lang voordat je iemand neer krijgt. Maar echt heel vervelend wordt het nooit. Bovendien is een beetje gamer natuurlijk niet vies van een headshot.

Net als het wapenarsenaal zijn de vijanden in Uncharted 2 een stuk gevarieerder. Waar je in Drake’s Fortune voornamelijk dezelfde mannetjes op lood trakteerde, daar zal je in Uncharted 2 wat gevarieerdere tegenstand tegen komen. Denk aan soldaten met M.E.-schilden, soldaten met een kogelwerende vesten en meer. Toch had Naughty Dog misschien iets meer verschillende hoofden kunnen creëren want af en toe staan er drie exact dezelfde soldaatjes naast elkaar. Zonde, aangezien de vijanden er voor de rest prima uitzien. Uiteraard zijn ook de puzzels weer van de partij, maar dit maal in mildere vorm in vergelijking met de vorige keer. De puzzels zijn een stuk makkelijker in Uncharted 2 en je kan zelfs om een hint vragen als je vast zit. De balans tussen de puzzels en shoot-outs is perfect. Na een heftig gevecht is zo’n puzzeltje een heerlijk punt om even op adem te komen. Zeker het laatste stuk van het spel is behoorlijk pittig, en dan is simpelweg een gebouw beklimmen of even rustig nadenken over een puzzeltje wel zo relaxt. Wel is het soms zo dat je een puzzel moet oplossen, terwijl je plots belaagd wordt of dat een gebouw instort terwijl je het aan het beklimmen bent. Deze momenten zorgen dat je tijdens het spelen van Uncharted 2 vrijwel altijd op het puntje van je stoel zal zitten.


Nog een toevoeging in Uncharted 2 is het sneak-systeem. Het is namelijk mogelijk vijanden ongezien hun nek te breken, of van een afgrond af te duwen. Zeer vermakelijk en soms kan je middels een aantal sluipmoorden achter elkaar een heel garnizoen soldaten om zeep helpen zonder ook maar een keer je wapen te hoeven trekken. Minpunt is wel dat wanneer je ongezien bent, de A.I van de vijanden drastisch omlaag schiet, waardoor het sneaken kinderspel wordt. Buiten deze toevoeging is ook het meleeconcept verbeterd. Ben je dicht in de buurt van een soldaat dan is het mogelijk je tegenstander middels een aantal leuke animaties gruwelijk om zeep te helpen. Drake zal met behulp van zijn vuisten, voeten of hoofd de vijand een dodelijke klap verkopen. Verder noemenswaardig zijn de dynamische gevechten die zo af en toe voorkomen in Among Thieves. Met dynamisch doel ik op gevechten die zich op meerdere verdiepingen tegelijk afspelen. Zo kom je op gegeven moment in een gigantische torenruine terecht. Plots duiken overal soldaten op en vervolgens dien je middels het klimsysteem en het coversysteem als een aapje elke verdieping te beklimmen terwijl je zowel van beneden als van boven én vanaf het balkon beschoten word door vijandelijke troepen. Deze situaties zijn zowel origineel als ontzettend spectaculair, aangezien je dient te overleven terwijl je van elke mogelijke positie wordt beschoten. Een grote veer in de kont van Naughty Dog, want dit soort vernieuwingen houden het shooter-genre levend.

Nu nog de multiplayer, de grootste vernieuwing in Uncharted 2. De multiplayer kent een aantal modes, waaronder de standaard speltype als Deathmatch en Capture The Flag (laatstgenoemde is helemaal in trend van de game, want geen vlag maar een schat is het te verplaatsen voorwerp), maar ook is er een coöp mode waarin je bij elke ronde steeds meer vijanden van je af dient te houden terwijl je een objective dient te behalen. De online mode van Among Thieves kent een levelsysteem en je verdient geld waarmee je upgrades kan kopen voor je karakter in zowel de muliplayer als de singleplayer. De multiplayer is helaas niet zo bijzonder als de singleplayer. Begrijp me alleen niet verkeerd. De multiplayer steekt goed in elkaar, is erg origineel door de meerdere hoogtes waar je je kunt begeven, en zowel de klim- als shootergameplay komt prima uit de verf in de online modes. Ook de online co-op mode is ook erg vermakelijk, maar het blijft jammer dat deze niet middels één PS3-systeem te doorlopen is. De multiplayer is al met al dus een fijne toevoeging, die de singleplayer aanzienlijk oprekt, maar deze niet overtreft, je koopt de game vooralsnog voor de singleplayer.

Kortom: Uncharted 2 is alles wat je van een geweldige game verwacht, en nog veel meer. De game sleurt je vanaf de eerste openingsscene mee en laat je pas weer los als de credits over je scherm rollen. De kunde, liefde en tijd die de ontwikkelaar heeft gestopt in Uncharted 2 is elke seconde dat je de game speelt te voelen, en dat zien we tegenwoordig maar zelden.