Condemned 2: Bloodshot is het vervolg op Condemned: Criminal Origins. Deze game is ontwikkeld door Monolith Productions en wordt uitgegeven door Sega. Het spel komt op 4 april uit op zowel de PS3 als op de Xbox 360. Het eerste deel was volgens velen één van de spannendste survival horror spellen die ze ooit gespeeld hadden. Vandaag kijken we of deel twee het even goed doet.

Eén van de belangrijkste aspecten aan deze game zijn de graphics. Het gaat er dan niet zozeer om de mooiheid van de graphics maar meer om de uitstraling van de omgevingen. Stel je voor, je loopt in een donker verlaten gebouw, in je ene hand heb je een zaklamp en in je andere een koevoet. Je weet dat het gebouw vol met junkies en ander gespuis zit, maar toch vraagt men je om helemaal naar boven te gaan om daar iets op te halen. Het gevaar ligt om elke hoek en het enige wat jij kunt doen is met je zaklampje rond schijnen en hopen dat jij de junk eerder kan slaan dan hij jou. Deze grimmige sfeer en donkere mysterieuze en soms echt enge kamers geven dit spel een ongelooflijke goede sfeer die in weinig spellen te vinden is. Verder heeft Monolith Productions ook erg goed nagedacht over de schaduwen en andere bewegingen in het spel. Als er in een verlaten ziekenhuis uit het niets een rolstoel naar je toe rijdt en een schaduw van een persoon over de muur flitst kijk je toch nog maar eens extra over je schouder of er echt niemand zit. Jammer genoeg ziet het spel er niet altijd even mooi uit, omdat het bijna altijd erg donker is vallen de graphics niet erg op maar als je beter kijkt zul je zien dat dit spel geen prijzen voor beste graphics gaat verdienen.


Op het gebied van geluid presteert Condemned 2 erg goed. Voornamelijk in combinatie met complete stilte zorgt het voor een erg goede sfeer. Je hoort bijvoorbeeld een junk als een bezetene lachen maar je weet niet waarvandaan, totdat hij je te lijf gaat natuurlijk. Je hoort wel gestommel en het ruizen van de wind, maar je blijft je altijd afvragen of het wel de wind was. Ook als er wel achtergrondmuziek aanwezig is zorgt deze voor een creepy sfeer. Zo loop je op een gegeven moment door een oude poppenfabriek. Om je heen bewegen allemaal poppen en op de achtergrond hoor je zon oude muziekdoos met een kinderstem die er doorheen zingt. Deze combinatie zorgt voor een ontzettend onbehagelijk gevoel en dat is natuurlijk net wat de makers willen bereiken. Het geluid van je tegenstanders en de wapens als ze iemand raken is voldoende maar er echt uitspringen doet het niet.

In dit soort spellen is de combinatie tussen beeld en geluid erg bepalend voor de sfeer. Voor de mensen die niet snel schrikken kan ik zeker de 'Gideon' modus aanraden. Dit betekent dat je alleen speelt als er niemand thuis is en als het 's avonds laat is. Vervolgens zorg je er voor dat de gehele kamer donker is, ten slotte zet je het geluid erg hard aan. Hierdoor zit je echt op het randje van je stoel en zul je gegarandeerd schrikken.


In tegenstelling tot het eerste deel heeft het tweede deel wel een multiplayer functie. Je kunt hiermee met acht personen tegelijk online spelen. Op zich is het erg leuk dat er een online multiplayer is, maar aangezien het tegen twee mensen tegelijk vechten lastig gaat en het spel gebouwd is om spannend te zijn, is de toegevoegde waarde minimaal. Het schrikeffect is niet echt aanwezig in multiplayer. Het is wel leuk om deze spelmodi uit te proberen en je zult er ook zeker een aantal uren plezier van hebben. Dit spel heeft een vrij korte singleplayer van ongeveer 12 uur dus een multiplayer optie is een mooie manier om de levensduur van de game te verlengen.

Concluderend kan ik zeggen dat Condemned 2: Bloodshot een waardige opvolger is van deel één. De sfeer die Monolith Productions heeft weten te creëren is erg sterk en je zult dan ook menig schrikmoment meemaken. De graphics mogen er misschien niet altijd even goed uitzien, maar dat is in een game als deze snel vergeven. Het geluid is geweldig en maakt het spel helemaal af. De replay is acceptabel en de gameplay past bij de sfeer van de game. Deze game krijgt van mij dan ook een dikke voldoende.