Het zonnetje straalt op het moment dat ik mijn bed uit stap. Na twee weken in spanning te hebben gewacht was het eindelijk de dag dat ik naar het hoofdkantoor van Take Two Interactive Benelux mocht om Canis Canem Edit (PlayStation 2) en Grand Theft Auto: Vice City Stories (PlayStation Portable) te checken. Waren de games het wachten waard of kunnen we deze twee titels aan ons voorbij laten gaan?
In totaal is CCE verdeelt in een vijftal hoofdstukken, waarbij het eerste hoofdstuk geheel gericht is op de school. Uiteraard is een school zonder lessen geen school en dus zul je braaf op tijd in het lokaal moeten zijn om daar trouw de lessen te volgen. Deze lessen zijn mini-games waarbij ook het nodige te verdienen is. In de scheikundeles leer je bijvoorbeeld bommetjes maken door de juiste knoppencombinaties in te drukken, terwijl je in de Engelse les zoveel mogelijk woorden moet maken aan de hand van de zes gegeven letters. Enkel bij een scoringspercentage van 50 of hoger sluit je dit soort lessen succesvol af. Lukt dit niet de eerste keer dan kun je het altijd nog eens proberen, let er echter wel op dat je in ieder hoofdstuk een ander andere test krijgt, dus voor een hoofdstuk eindigt zul je deze succesvol af moeten ronden. Over deze hoofdstukken gesproken, ieder hoofdstuk heeft zowel missies die aansluiten op de verhaallijn als side-missies. In deze laatste kun je onder andere respect of geld verdienen. Dit geld heeft uiteraard een functie, zo kun je bijvoorbeeld drinken kopen om je health aan te vullen (wat overigens ook kan door meisjes te zoenen, maar dat terzijde) of (vanaf hoofdstuk 2) de stad in gaan om extra kleren, recreatie items of andere versnaperingen te halen.

CCE gaat verder dan wat het aan de oppervlakte doet vermoeden. Het is jammer dat vele politici niet de moeite nemen om het spel te leren kennen en dus blijven hangen op het simpele woordje pesten dat ook nog eens geheel verkeerd geïnterpreteerd is. Als gamer worden we op een leuke wijze in een school geplaatst die slechts een klein deel van de complete map beslaat. Toen me de map getoond werd viel mijn mond wel even open, de school blijkt slechts zo'n één vijfde van deze map te beslaan. De stad en andere gebieden worden geopenbaard in de latere hoofdstukken die het spel kent, waardoor je steeds meer ontdekt naarmate de game vordert.
Na CCE uitgebreid bekeken en gespeeld te hebben kreeg ik een PSP in mijn handen met daarop de magische letters van Grand Theft Auto, gevolgd door de letters Vice City Stories. Om niet al teveel in herhaling te vallen wil ik jullie ook verwijzen naar de preview die Joni al eerder schreef, zodat ik me kan richten op de dingen die mij opvielen. In een multiplayer potje moest ik dan wel het onderspit delven met 5-4, wat ik zag beviel me goed. De draw distance van het spel is prima in orde en we zien duidelijk dat Rockstar North steeds beter met de PSP om weet te gaan. Met weinig pop-up, vrijwel geen clumping en betere graphics dan GTA: Liberty City Stories staan ons nog vele fijne GTA uurtjes te wachten.

Nadat ik het kantoor van Take Two verliet ging ik met mijn gedachten nog eens rustig langs hetgeen wat ik zojuist gezien had. Ik kan niet anders concluderen dat beide games wel toppertjes moeten worden, voor minder zou ik teleurgesteld zijn. CCE haalt een heel ander genre aan dan dat we misschien gewend zijn, maar we kunnen het aan de ontwikkelaar overlaten om er wat moois van te maken. De school als uitgangspunt voor een game zien we niet vaak, toch hoeven we (gezien de omvang van het spel) niet bang te zijn dat dit snel zal gaan vervelen. Ik voel het dan ook als mijn plicht om alle politici, ouders en Jack Thompsons in deze wereld nog eens duidelijk te maken dat we hier absoluut niet te maken hebben met een game die draait om het pesten in de negatieve zin.
Ook het spelen van GTA: VCS stemde me zeer tevreden. Hoewel ik slechts een klein deel van de game heb mogen ervaren, lijkt de game op ieder vlak Liberty City Stories ruim te overtreffen. Een totaal nieuw GTA avontuur in Vice City met prima bestruing, dat eruit ziet als een PlayStation 2 game. In reviews zullen we uiteraard uitgebreid terugkomen op beide games.
|