Wat kun je nog veranderen aan een game die al vele delen achter haar naam heeft staan? In het geval van Tomb Raider is deze vraag niet moeilijk te beantwoorden. Alles kon namelijk op de schop, wel zo makkelijk natuurlijk.
Als je dan toch gaat renoveren, dan doe je dit natuurlijk grondig. Het gevolg was dat ontwikkelaar Core Design aan de kant geschoven werd. Tomb Raider: The Angel of Darkness zat immers nog vers in het geheugen en dat was niet positief te noemen. Het was Crystal Dynamics die het stokje overnam en aan een Tomb Raider mocht werken die het waard was om gespeeld te worden. Om dit te bereiken werd als toefje op de slagroom Toby Gard aan het project toegevoegd. De beste man werkte vroeger aan de Tomb Raider games en wist dus waar de succesfactoren lagen.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: vergeet alle misbaksels waar we de laatste tijd mee te maken hebben gehad. Tomb Raider Legend is een game waar we weer trots op kunnen zijn. Eén van de elementen die hieraan meedraagt is het verhaal, waarbij we op zoek moeten naar een oude schat. Tussendoor komen we nog wat oude personages tegen en mogen we zelfs levels uit haar jeugd doorlopen. Leuke details hierbij zijn dat ze in haar oude pakje rondhuppelt en je mee terug neemt naar de eerdere Tomb Raider games. Veel meer dan dat wil ik niet kwijt over het verhaal, anders heeft het weinig zin om het zelf nog te ontdekken.
Een probleem uit de vorige games was de besturing. Elke millimeter telde, wilde je niet te pletter vallen zonder daar al teveel invloed op te hebben. Dit keer is de besturing gelukkig een stuk beter aangepakt. Lara beweegt realistisch en je hebt echt het gevoel dat ze één is met de controller. Mocht je toch eens een verkeerde sprong maken dan zijn er altijd nog de goed geplaatste checkpoints. Je hoeft niet weer een heel level door te banjeren alvorens je weer een poging kunt wagen, maar je wordt negen van de tien keer vlak voor het stuk geplaatst.
Tevens 'vernieuwend' zijn de tussenstukken. Je krijgt een filmpje te zien en moet tijdens dit filmpje op de juiste knoppen drukken om verder te komen. Hoewel het natuurlijk afgekeken is van games als Shenmue en Resident Evil 4 voelt het toch goed aan, en is het daarom een aangename vernieuwing voor de Tomb Raider games.
Tomb Raider Legend is door zijn verbeterde besturing een stuk minder frustrerend geworden. Wat hieraan bijdraagt is de logica van het spel. Er wordt een stuk duidelijker aangegeven waar je precies heen moet, zonder dat dit tot verveling gaat leiden. Vroeger was dit nog wel eens anders, toen er precies gescript werd waar je wel en niet kon klimmen, vasthouden of staan. Ik weet nog goed dat de controller vroeger niet veilig was in mijn handen op momenten als deze, dit keer bleef de controller echter rustig in mijn handen liggen.
Mochten er toch nog momenten zijn die je niet meteen in de gaten hebt waar je heen moet, dan is er altijd nog de verrekijker. Uiteraard gaat deze gepaard met een snufje, zo kun je namelijk de omgeving scannen om te zien waar zich voorwerpen bevinden. Hoewel ik dit af en toe iets té makkelijk vond wordt je natuurlijk niet gedwongen om het te gebruiken. De camera blijft helaas dubieus, aangezien deze nog wel eens achter objecten wil blijven steken.
|
80
