Er wordt nogal eens gezegd dat Sony zelf geen goede games kan maken, maar het tegendeel hebben ze de laatste jaren wel bewezen. Oké, het komt allemaal niet in dezelfde hoeveelheid als bij de grote concurrent Nintendo, maar wat ze zelf uitbrengen is vaak wel van erg goede kwaliteit. Kijken of Shadow of the Colossus aan de hoge verwachtingen kan voldoen.
Shadow of the Colossus is een game, beter gezegd een sprookje, wat ik absoluut met een 95 had willen belonen, was het niet dat de game zichzelf op een aantal punten in de vingers snijdt. Ik heb meerdere malen het idee gehad dat de sfeer boven de gameplay werd gezet en ik vraag me af of dit nu wel zo'n wijs besluit was. Natuurlijk, de sfeer is nu nagenoeg perfect, er zijn maar weinig games die hier aan kunnen tippen, maar daarentegen is bijv. het zoeken naar de Colossi wel erg beperkt. Een gigantische wereld waar helemaal niets in is te beleven nodigt niet uit tot ontdekken en dat is doodzonde. Daarnaast doe je wel heel erg vaak hetzelfde, gezien het feit dat je alleen maar Collosi aan het zoeken en doden bent.
Ik heb in verschillende reviews gelezen dat het verslaan van de reuzen werelden of levels op zich zijn. Dit is absoluut onzin. Ik zie het eerder alsof je een soort van Boss-mode speelt. Je bent namelijk non-stop bezig met het verslaan van eindbazen. Oké, deze eindbazen mogen zich dan wel weer scharen onder de grote de aarde wat betreft eindbazen, maar het is wel wat beperkt. De gameplay is dus niet vlekkeloos en dat is jammer, want hierdoor behoort de game niet tot de allerbeste.
Deze game van Sony speelt goed, is ontzettend sfeervol en de gameplay voelt uniek. Als de aftiteling over je scherm rolt zit je absoluut met het volgende gevoel op de bank of in je stoel: kon ik nog maar even verder spelen. Dit komt aan de ene kant omdat Shadow of the Colossus gewoon ontzettend leuk is, ondanks een aantal tekortkomingen, maar ook door het feit dat de game ontzettend kort is. Ik had na de eerste keer uitspelen krap 8 uur op de klok staan en dat is tegenwoordig toch wel erg weinig. Daarnaast zul je de game toch niet erg snel nog een keer oppakken, omdat je nu weet hoe de reuzen verslagen moeten worden en dan bieden ze weinig uitdaging meer. Er wordt wel het een en ander vrij gegeven nadat je de game hebt uitgespeeld, maar erg indrukwekkend is dit niet.
Al met al is Shadow of the Colossus een ervaring op zich. Een game die grafisch zeer sterk is, maar daarnaast hier en daar behoorlijk steekjes laat vallen. De gameplay is uniek, maar ook beperkt door het feit dat er weinig anders te doen is dan datgene wat er van je verwacht wordt. De muziek is oorstrelend goed en het verhaal (ondanks het feit dat dit tijdens de game zelf nauwelijks uit de doeken wordt gedaan) is eigenlijk best wel erg mooi. Zoals ik al zei, tijdens de aftiteling wil je eigenlijk dat je nog even door zou kunnen gaan en ik hoop dan ook van harte dat Sony deze prequel op het veel geprezen Ico een vervolg gaat geven op de PlayStation 3.
|