Toen ik in 2017 een exemplaar van Puyo Puyo Tetris ontving was ik al snel enthousiast. Een fantastische mix van een tweetal populaire puzzelspellen, aangeboden in een toegankelijk en gebruiksvriendelijk pakket. Met de aankondiging van een vervolg was ik nieuwsgierig. Vol verwachting klopte mijn hart, mijn teleurstelling was echter groot toen ik mijn vergrootglas moest pakken om de verschillen te zoeken.
Puyo Puyo Tetris 2 is namelijk voor zo’n 90% hetzelfde spel als zijn voorganger, zelfs het jasje lijkt erop. Van het menu tot de beschrijvingen van de modi: alles is één op één overgenomen. Hoewel de verhaallijn nieuw is, zijn de karakters en locaties grotendeels gelijk. Ideaal voor nieuwkomers dus. Dat betekent echter geen fraaie eerste indruk. Zelfs met een adviesprijs van €39,99 is dit slecht te verkopen aan spelers die de originele Tetronimo’s en Puyo Puyo’s al grijs hebben gedraaid. Ben je echter een nieuwkomer, dan is dit uiteraard de meest complete versie die je kan aanschaffen en moet je mijn negatieve toon misschien maar wat meer negeren.
Allereerst; wil je meer weten over dit spel, dan raad ik je aan mijn originele review uit 2017 er nog eens op na te slaan. Deze lees je hier. Ten opzichte van het origineel doet deze sequel slechts een paar nieuwe dingen. Ten eerste heeft het zoals gezegd een nieuw verhaal. De grotendeels al bekende cast keert terug voor een verhaal waarin de werelden van Tetris en Puyo Puyo opnieuw samensmelten. Door gevechten te houden – waarin de game je langs alle verschillende spelmodi neemt - leer je al snel wat de game te bieden heeft aan verschillende spelmodi. Grotendeels is dit een A naar B verhaal, maar optioneel zijn er vertakkingen langs de route. Ze verdiepen het verhaal enigszins – nog steeds niet om over naar huis te schrijven, maar vermakelijk genoeg – en bieden je nieuwe uitdagingen. Met de auto-difficulty modus probeert de game zich goed te schalen naar je spelniveau, maar dat mislukt vrij vlot. Het niveau van je tegenstanders vliegt razendsnel omhoog, sneller dan dat jouw vaardigheden zich kunnen ontwikkelen. Een aanvulling om snel weer uit te zetten.
De enige echte nieuwe spelmodus is Skill Battle. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: geen schot in de roos. Er is namelijk geprobeerd rollenspelachtige elementen toe te voegen aan het blokkenspel. Je hebt een gezondheidsmeter om rekening mee te houden, karakters met bepaalde levels, bonusaanvallen en een gelimiteerde hoeveelheid Magic Points (MP). Dit klinkt misschien wel als een onderdeel met potentie, maar in de praktijk hekelde ik deze gevechten. In de campagne komen ze sporadisch voor en breken de flow van het spel op met hun onnodig complexe mechanieken. Mogelijk kunnen anderen dit wel waarderen, waarbij ze de toevoeging van extra chaos en uitdaging binnen de al hectische praktijken aanmoedigen. Ondergetekende mag je echter simpel noemen, die vond het teveel en onnodig.
Dat is het, dit zijn de noemenswaardige extra’s die deze sequel met zich brengt. Dat klinkt zeer negatief, maar dit is dan ook echt bekijken vanuit de bril van een speler van het origineel. Als we die buiten beschouwing laten dan is de game een fantastische puzzeltitel, bomvol spelmodi en uitdagingen om jou, je familie en vrienden lang zoet te houden. Met een solide online component om de hele wereld uit te kunnen dagen. Geloof me, daar zitten enkele fanatiekelingen tussen. Als casual speler was het origineel voor mij voldoende en behoeft deze sequel geen aankoop. Ben je echter geďnteresseerd in een snel en familievriendelijke uitdaging, waarom dan niet het net wat completere deel 2 mét een hernieuwde levensloop voor online. Voor nieuwkomers blijft de 90 uit mijn originele review staan. Als sequel, tja, lastig. Een 60 dan maar?
|